Ελληνικά
Ανέκαθεν ήμουν πολέμιος των συνεντεύξεων μέσω fax, διότι δεν παρέχεται η δυνατότητα της διαμόρφωσης των ερωτήσεων ανάλογα με την υφή των απαντήσεων. Η πίεση χρόνου, όμως (άτιμο deadline) και η διαφορά ώρας, όμως πάραυτα διαβάζοντας τα λόγια του Mike Scalzi (guitars/vocals) σίγουρα κάτι θα αποκομίσετε. Οι τύποι παίζουν Honor Metal και το απολαμβάνουν. Τα υπόλοιπα φαντάζουν περιττά …
-Μια λογική αρχή των ερωτήσεων δεν θα μπορούσε να μην αφόρα το παράξενο όνομα του συγκροτήματος. Ποιος το ανακάλυψε και τι σημαίνει; Mike: Συνάντησα το όνομα Slough Feg το 1998 σε ένα βιβλίο κόμικς που ονομαζόταν ‘Staine The Berzerker’. Λίγους μήνες αργότερα ανακάλυψα ότι το βιβλίο είχε άμεση σχέση με την ιρλανδική μυθολογία και ότι ο χαρακτήρας Slough Feg ήταν υψηλότατος ιερέας του κερασφόρου θεού. Έτσι λοιπόν, αποφάσισα να ξεκινήσω ένα συγκρότημα με το όνομα Slough Feg. Κατόπιν προστεθήκαν οι λέξεις The Lord Weird ως εισαγωγικά στοιχεία για το χαρακτήρα Slough Feg.
-Πόσα χρόνια υφίσταται το συγκρότημα; Mike: Ξεκίνησα το συγκρότημα το 1990 στο State College της Pennsylvania παίζοντας Honor Metal. Παίζαμε για εννέα μήνες συνεχώς σε διάφορα πάρτι και μετακομίσαμε στο San Francisco τον Οκτώβριο της ίδιας χρονιάς, προσπαθώντας να ξεφύγουμε από το τυπικό Bay Area thrash ήχο (σ.σ. αλίμονο σου αν σε ακούσει ο Κατινάκης). Αμέτρητα μέλη ήρθαν κα έφυγαν ενώ οι μόνιμοι μουσικοί ήμουν εγώ στην κιθάρα και στα φωνητικά και ο Greg Haa στα drums.Το 1993 αποφασίσαμε να βάψουμε τα πρόσωπα μας στα χρώματα του πολέμου και επί σκηνής πετούσαμε στο κοινό κόκκαλα και σάρκα, ενώ παράλληλα γεμίζαμε τον τόπο της συναυλίας με δαυλούς κλπ. Προσπαθήσαμε να επιτεθούμε στο κοινό γιατί στα μέσα της δεκαετίας που διανύουμε όλοι ασχολούνταν με τους Nirvana και τους Pearl Jam. Μερικοί ενοχλήθηκαν όταν έβλεπαν να πετούμε κομμένα πόδια αγελάδας, με αποτέλεσμα να εκδιωχτούμε από πολλά μαγαζιά. Κάποιοι μας μίσησαν … Το 1994 δημιουργήσαμε ένα εμπορικό τηλεοπτικό φιλμάκι για τη Warner Bros, όπου μερικά στιγμιότυπα μιας συναυλίας των The Weird Lord Slough Feg αποτέλεσαν την ηχητική υπόκρουση αρκετών σειρών του εθνικού μας καναλιού. Σήμερα έχουμε ένα σταθερό lineup και παίζουμε live μια φορά περίπου το μήνα. Δε σου αναφέρω λεπτομέρειες για τις κατά καιρούς αλλαγές των μουσικών γιατί θα βαρεθείς μέχρι θανάτου.
-Τι απεικονίζει το εξώφυλλο του νέου άλμπουμ ‘Twilight Of The Idols’ και πως πρόεκυψε ο τίτλος; Mike: Είναι μια ζωγραφιά του Erol Otus, ο οποίος κατά την προηγούμενη δεκαετία είχε αναλάβει ένα μεγάλο μέρος από την εικονογράφηση για το παιχνίδι ‘Dungeons and Dragons’. Όταν ήμουν πιο νεαρός έπαιζα συχνά ‘D.n.D.’ και φανταζόμουν πως θα ήταν αν ο Erol ζωγράφιζε στο μέλλον το εξώφυλλο για το heavy metal συγκρότημα που σκαφτόμουν να δημιουργήσω. Ήταν ένα όνειρο που εν τέλει προέκυψε αληθινό. Το εξώφυλλο είναι βασισμένο σε ένα ιδιόρρυθμο concept όπως και το οπισθόφυλλο που παρουσιάζει τον κεντρικό ήρωα της σειράς ‘The Great Ice Wars’ με ένα πιστόλι λέιζερ ανά χείρας. Ο τίτλος προέρχεται από το βιβλίο ‘Twilight Of The Idols’ του Friedrich Wilhelm Nietzsche (1889), ένα από τα πιο αγαπημένα μου βιβλία, το όποιο αποτελούσε τη μεγάλη πολεμική αντίδραση σε όλες τις ιδέες του κατεστημένου της εποχής. Έτσι νοιώθω και εγώ με το άλμπουμ αυτό: είναι η πολεμική μου αντίδραση απέναντι στο κατεστημένο που κυριαρχεί στο μουσικό στερέωμα. Μια έντονη δήλωση αυθεντικότητας και ζωτικότητας στο μέσο της διεθνούς μουσικής αναρχίας.
-Πριν υπογράψετε με την Dragonheart κυκλοφορήσατε το ‘Twilight … ‘ σε βινύλιο από την εταιρία Doom Planet Records. Σήμερα εξακολουθεί να κυκλοφορεί ή το έχετε αποσύρει; Mike: Η Doomed Planet εδρεύει εδώ, στην Καλιφόρνια. Μικρή αλλά και υπέροχη εταιρία. Όταν η Dragonheart μας έκανε πρόταση είχαν ήδη τυπωθεί 1000 κόπιες σε βινύλιο, οπότε ήταν αργά να κάνουμε πίσω. Ούτος ή άλλως, οι κόπιες δοθήκαν κυρίως μέσω mail order. Οι περισσότερες πουλήθηκαν στην Ευρώπη.
-Κατά την άποψη μου συνδυάζετε περίτεχνα τις επιρροές από Manilla Road, Brocas Helm με αρκετά folk περάσματα. Πως θα περιέγραφες περαιτέρω τη μουσική των The Lord Weird Slough Feg; Mike: Διαφωνώ όσον αφόρα στις επιρροές που αναφέρεις από Manilla Road ή Brocas Helm. Σέβομαι και τα δυο συγκροτήματα, όμως, πρέπει να γνωρίζεις ότι στην Αμερική είναι εντελώς άγνωστα και ως εκ τούτου μόλις πρόσφατα τα άκουσα για πρώτη φορά. Συχνά οι ευρωπαίοι metalheads μας παρομοιάζουν με αυτούς, αλλά οι πραγματικές μας επιρροές προέρχονται από συγκροτήματα όπως οι Iron Maiden, Black Sabbath, Judas Priest, Thin Lizzy, Queen, Dio, St. Vitus, Slayer. Ακόμα και η κέλτικη επιρροή προήλθε από το άκουσμα των Maiden. Ίσως βέβαια να έφταιξε το γεγονός της ακρόασης των Pogues για το ιρλανδέζικο συναίσθημα ή των Thin Lizzy. Πάντως δεν είμαστε καθόλου επηρεασμένοι από ιρλανδική μουσική ή folk γενικότερα. Συνηθίζω να συνθέτω metal κομμάτια σε ακουστική κιθαρα και τελικά κρατώ μερικά μέρη αναλλοίωτα. Το ‘Brave Connor Mac’ είναι ένα καθαρόαιμο metal τραγούδι εναρμονισμένο σε ότι έκαναν ακουστικά οι παλιοί Maiden. Ίσως το ‘The Wickerman’ να είναι κοντά στους Thin Lizzy, όμως ο ορός ‘celtic folk’ ακούγεται λάθος. Εγώ συνθέτω επικό metal.
-Χαίρομαι όταν γίνομαι μάρτυρας παραδειγμάτων σαν τους Slough Feg, οι οποίοι αναδύονται από το underground κίνημα, εφοδιασμένοι με τα αγνα μεταλλικα παρελθοντικά στοιχεία. Είναι εφικτή η επιβίωση και η μακροζωία ενός παραδοσιακού metal σχήματος στις Η.Π.Α.; Mike: Η επιβίωση ενός metal μουσικού είναι σκληρή υπόθεση. Καθόλη τη διάρκεια των 9 ετών που υφίσταται το συγκρότημα, ακούω πλήθος ανθρώπων να μου λέει: ‘’σταμάτα να παίζεις αυτό το περίεργο πρίμα και παίξε πιο rock , πιο εμπορικά, αφού οι άνθρωποι ακούν τα λεγόμενα ‘νορμάλ’ τραγούδια’’. Εμείς παίζουμε Honor Metal. Πρέπει να νοιώθεις δυνατός και ποτέ να μην ξεφεύγεις από τα όρια του προσωπικού σου δρόμου. Μονό αυτό σε μετατρέπει σε αληθινό πολεμιστή. Χρόνο με το χρόνο αποκτούμε περισσότερους φίλους. Από την άλλη πλευρά, υπάρχουν και εκείνοι που μας θεωρούν παράξενους και δεν μας γουστάρουν. Τι να κάνουμε;
-Θα μπορούσες να ανήκες στην πρώτη γενιά καλλιτεχνών του metal ή νοιώθεις καλύτερα σαν συνεχιστής της παράδοσης, σαν φύλακας της ιερής μεταλλικής κληρονομιάς; Mike: Είναι πολύ αργά για να συμμετέχω στο ξεκίνημα του heavy metal. Το έχω φανταστεί, όμως είναι πολύ αργά. Δεν πειράζει, γύρω μας συμβαίνουν τόσα ευχάριστα πράγματα στο heavy metal, όπως οι Sacred Steel, Solstice, Powers Court, Blind Guardian, Metal Lucifer, Marauder, Crush, Power Crue που κρατούν ψηλά τη σημαία του metal και αν ζητάς την προσωπική γνώμη, τότε με βεβαιότητα σου λέω ότι ακόμα δεν έχουμε δει τίποτα. Το heavy metal μόλις ξεκινά. Σκέψου τι θα κάνουν οι Iron Maiden με τρεις κιθάρες.
-Στη φωτογραφία σας ένας από εσάς φορά T-shirt των κορυφαίων St. Vitus ενώ κάποιος άλλος φορά μπλουζάκι Cradle Of Filth. Τι να υποθέσω για τα ακούσματα σας; Mike: Αυτός με το μπλουζάκι St.Vitus είμαι εγώ, ενώ ο Greg (bass) φορά C.O.F. t-shirt , καθώς ακούει κυρίως death/black. Έχουμε διαφορετικά ακούσματα. Συμφωνούμε μονάχα σε αυτό: ΕΙΜΑΣΤΕ HEAVY METAL MANIACS. Ο Greg ακούει thrash όπως Slayer, Exodus, Coroner, Mercyful Fate. Εγώ είμαι πιο κλασσικός από τους άλλους. Ένα είναι σίγουρο: παίζουμε αληθινό heavy metal.
-Δώσε μας πληροφορίες για τη θεματολογική πτυχή των στίχων. Mike: Οι στίχοι μου καταπιάνονται με αστροφυσική, φιλοσοφία, ψυχολογία έως κέλτικους πολεμικούς θρύλους. Η θεματολογία ως επί το πλείστον πηγάζει από το βιβλίο ‘The Train’, το όποιο αποτελεί μέρος του ‘Ulster Cycle’ στην ιρλανδική μυθολογία. Η ιστορία περιέχει λυσσασμένους πολεμιστές, διαβολικούς δρυΐδες και αιματοβαμμένα πεδία μάχης. Βέβαια, υπάρχουν στίχοι για το άγχος του σημερινού σύγχρονου ανθρώπου και την αξία της διατήρησης της ατομικότητας του καθενός μας απέναντι σε ένα ισοπεδωτικό, μαζικοποιημένο, κοινωνικό σύνολο. -Συνηθίζω να ρωτώ όλους τους Αμερικανούς καλλιτέχνες για τη συνεχιζόμενη γενοκτονία σε βάρος των λιγοστών εναπομείναντων Ινδιάνων. Τι γνωρίζεις για το A.I.M. (American Indian Movement) αλλά και ποια είναι η γνώμη σου για την ιστορική πορεία του αφανισμού των αυτόχθονων κατοίκων της Αμερικής;
Mike: Αστείο να ρωτάς κάτι τέτοιο, αφού ο ίδιος προέρχεσαι από μια χώρα που κατά το παρελθόν είχε επιτεθεί σχεδόν σε όλη την Ευρώπη. Αστειεύομαι … Ξέρεις τι πιστεύω; Όλοι οι σημερινοί κάτοικοι του πλανήτη κατοικούν σε περιοχές που κατά το μακρινό παρελθόν άνηκαν σε κάποιους άλλους και οι αμερικανοί δεν ξεφεύγουν από αυτό το παράδειγμα. Δε νοιώθω ένοχος για τους Ινδιάνους όταν παρακολουθώ την ιστορική πορεία των γεγονότων. Έχουμε γράψει το τραγούδι ‘Warrior Dawn’ για το επόμενο άλμπουμ, το οποίο αφορά τους Ινδιάνους δια μέσω μιας κινηματογραφικής άποψης για συμβάντα της εποχής, όπως το γδάρσιμο των κρανίων των λευκών ή το κάπνισμα της πίπας της ειρήνης, Προσπαθώ να μην αναμιγνύομαι πολιτικά στο θέμα που έθεσες. Δε γνωρίζω τίποτα για το Α.Ι.Μ. Γενικά, ήταν φρικτή η συμπεριφορά των Ευρωπαίων απέναντι στους Ινδιάνους, όμως, συνέβη πριν από πάρα πολλά χρόνια, οπότε με δυσκολία μπορούμε να απομονώσουμε και να κριτικάρουμε τα γεγονότα (σ.σ. εδώ, φίλε μου, σηκώνει αρκετή συζήτηση, αλλά ας οψεται το καταραμένο fax).
-Αρκετοί ενασχολούντες με το heavy metal πιστεύουν ότι σαν μουσικό είδος έχει κεραστεί. Ελπίζω να μην συμφωνείς … Mike: Στις Η.Π.Α. υπάρχει μια τάση επιστροφής του παραδοσιακού heavy metal και είμαι χαρούμενος γι αυτό. Εμείς όμως παρότι έχουμε πλήθος επιρροών από παλιά συγκροτήματα, είμαστε περισσότερο πειραματικοί παρά παραδοσιακοί. Φυσικά και δε σχολιάζω όσους μιλούν παρόμοια για το metal. Δε με ενδιαφέρει τι λένε. Έτσι κι αλλιώς το metal είναι αθάνατο.
-Αποκάλυψε μας τα μελλοντικά σας σχέδια … Mike: Σε δυο εβδομάδες από τώρα (σ.σ. 20/2) ανοίγουμε μια συναυλία των Enslaved, μια από τις λίγες black metal μπάντες που συμπαθώ. Προσδοκώ μια ευρωπαϊκή περιοδεία τους επομένους μήνες. Το επόμενο άλμπουμ θα έχει τίτλο : ‘Down Among The Dead Men’ και θα κυκλοφορήσει στις αρχές του 2000, Φυσικά θα είναι more epic metal!
-Οι τελευταίες λέξεις ανήκουν σε εσένα Mike: Επιθυμώ να επισκεφτώ την Ελλάδα και να γνωρίσω όλους όσους μου έχουν στείλει γράμματα. Η αλληλογραφία βοηθά την επιβίωση σε δύσκολες εποχές. Keep The Faith! Axes And Honor!
