Last Updated on 12:19 PM by Giorgos Tsekas
Greeks wanna rock! – An Adams’ Shout
Δεν νομίζω ότι υπάρχει rocker που να μην έχει ακούσει τραγούδια του, είτε στο ραδιόφωνο, είτε στην τηλεόραση είτε σε κάποιο μαγαζί ή σε party (ειδικά η γενιά των 80s και 90s). Δεν νομίζω ότι υπάρχει rocker που να μην συλλέγει μουσική σε οποιοδήποτε format και να μην έχει στο ράφι κάτι από την πλούσια δισκογραφία του που αριθμεί 13 studio albums και πολλές πολλές συνεργασίες. Ο Καναδάς ανέκαθεν αποτελεί μια ανεξάντλητη δεξαμενή ποιοτικής διαχρονικής rock και όχι μόνο μουσικής και μέσα από αυτήν ξεπρόβαλε το μακρινό 1980 o ο πολυβραβευμένος Bryan Adams.
Ένας μουσικός που η επιτυχία του δεν ήταν πυροτέχνημα όταν ξεκινούσε το ταξίδι του το 1976, παίζοντας μουσική με την μπάντα Sweeney Todd, αφήνοντας τους γρήγορα για να συνεργαστεί με τον μουσικό Jim Vallance και να συνεχίσει μετά να γράφοντας την δική του ιστορία. Ένας άνθρωπος δραστήριος ακόμα και σε μια εποχή που όλη η ανθρωπότητα αντιμετώπισε το φαινόμενο του Covid-19. Ο ίδιος έδωσε πνοή σε ένα φωτογραφικό project της Pirelli να κερδίσει τον χαμένο χρόνο και αίγλη προβάλοντας μουσικά είδωλα και συναδέλφους μέσω του φωτογραφικού φακού του Καναδού, ο οποίος εργάστηκε ως επαγγελματίας φωτογράφος για πάνω από μια δεκαετία καθώς είναι η 4ηη έτερη αγάπη του μετά την σύντροφο του, τις κόρες και την κιθάρα του . ‘’Όλοι οι μουσικοί παγκοσμίως είχαν ουσιαστικά σταματήσει να εργάζονται, οπότε πρότεινα στην Pirelli να κάνουμε ένα αφιέρωμα στις περιοδείες, επειδή ήταν το μόνο πράγμα που δεν μπορούσαμε να κάνουμε’’. Με αυτά τα λόγια προλόγησε την σκέψη του γιαυτό πριν παρουσιάσει στον κόσμο φωτογραφίες του με μουσικούς μοντέλα όπως οι Iggy Pop, Cher, Jennifer Hudson μεταξύ άλλων.
Μιλάμε για έναν ενεργό ακτιβιστή, έναν άνθρωπο που αφιερώνει χρόνο, πόρους και προσοχή στην ενημέρωση σχετικά με την καταπάτηση των ανθρώπινων δικαιωμάτων, των δικαιωμάτων των ζώων και άλλα σημαντικά κοινωνικά θέματα (ενδεικτικά: Live Aid, συμμετοχή σε εκστρατείες της Διεθνούς Αμνηστείας, σε εκδηλώσεις για την συγκέντρωση χρημάτων για την βοήθεια σεισμοπαθών, καταπολέμησης του αναλφαβητισμού και υποστήριξης του δικαιώματος των παιδιών να πηγαίνουν στο σχολείο σε χώρες της Ασίας, υποστηρικτής των δικαιωμάτων της ΛΟΑΤΚΙ κοινότητας και της συμπερίληψης κ.ά.). Ο Bryan Adams ήταν από εκείνες τις περιπτώσεις που ήξεραν πολύ καλά τι θέλουν να κάνουν και δεν χωρούσε καμία διαπραγμάτευση σε αυτό. Ο συναρπαστικός αυτός rocker δεν χαλαρώνει ποτέ και το αποδεικνύει η ροή της καριέρας του και των πράξεων του. Μπορεί να αναγκάστηκε όπως όλοι μας να προσαρμοστεί κατά έναν βαθμό σε διαφορετική προσέγγιση πραγμάτων στην καθημερινότητα και τον επαγγελματισμό του τελευταία, όμως δεν σταμάτησε να ακολουθεί ο ήχος της μουσικής του το διαχρονικό ύφος που τον έφτασε ψηλά. ‘’Η μουσική δεν είναι θεραπεία, είναι χαρά, απελευθέρωση και απόλαυση. Και είναι δουλειά, πράγμα περίεργο, γιατί ποτέ δεν ένιωσα ότι είναι’’, είχε πει κάποτε και πως να μην το πει όταν η μουσική ήταν το απόλυτο focus του ροκάροντας από την ηλικία των 13.
Σε λιγότερο από έναν μήνα θα έχουμε την ευκαιρία να απολαύσουμε έναν θρύλο που οι επιτυχίες του θα μας πάρουν αρκετές σειρές (Everything I Do, I Do It For You, Please Forgive Me, Summer Of ’69, Heaven, Run To You, Back To You, etc) από το παρόν κείμενο αλλά οφείλουμε να βρισκόμαστε για ακόμα μια φορά εκεί, για το show που θα δώσει για το So Happy It Hurts Tour του που εκτός των άλλων ξεκινάει από την χώρα μας, και θα κάνει τις καρδίες μας να πονέσουν με τις ηλεκτρικές arena rock ομορφίες του. Μεγαλώσαμε, οι πρώτοι έρωτες πέρασαν στην ιστορία και τα τραγούδια του είναι η γλυκιά υπενθύμιση ότι δεν είμαστε πια οι έφηβοι αλλά θα βρισκόμαστε εκεί για ένα βιωματικό meaningful throwback που δε θα σβήσει ποτέ.
I don’t wanna let you go, so I’m standing in your way..I never needed anyone like I’m needing you today..Do I have to say the words?..Do I have to tell the truth?..Do I have to shout it out?..Do I have to say a prayer?..Must I prove to you how good we are together?..Do I have to say the words?