Ελληνικά
Last Updated on 05:22 PM by Nikos Nakos
Σάββατο 24 Σεπτέμβρη 2016. Λίγα λεπτά μετά τις 21:00 μια εκπληκτική μυσταγωγία με κέντρο την έξαψη των βαθύτερων μας συναισθημάτων ξεκινά στον χώρο του Μύλου. Οι θρυλικοί στον μελαγχολικό / εναλλακτικό ήχο Antimatter, υποστηριζόμενοι από την καλύτερη επιλογή support acts, τους Sleepstream και τους Phase, θα μας έκαναν αυτό το βράδυ αξέχαστο.
Τα ηνία αναλαμβάνουν πρώτοι οι Phase από την Λάρισα, που απ’ όσο μαθαίνω, έχουν μεταφέρει τη βάση τους στο Newcastle. Λίγη σημασία ωστόσο αυτό έχει, αναλογιζόμενοι την εμφάνιση τους στον Μύλο. Γεμάτοι ενέργεια και όρεξη, παρουσίασαν ένα σετ 45-50 λεπτών, που χαμπάρι δεν πήραμε πότε πέρασαν. Το γεγονός ότι γέμισαν την σκηνή με την παρουσία τους προσμετρείται στα υπερ-θετικά της βραδιάς, αφού κάτι τέτοιο σε ωθεί και εσένα να μη νιώθεις μουδιασμένος και προφανώς εξαιτίας της ενθουσιώδους μουσικής τους, κανένας δεν κατάλαβε πότε πέρασε η ώρα. Για την ιστορία, οι Phase παρουσίασαν ένα ωραίο και με όμορφη μουσική αλληλουχία ποτ πουρί του υλικού τους, το οποίο περιλαμβάνει Alternative δομές, μπλεγμένες με λίγο grunge ξεσπάσματα και μια – χαλαρή μεν υπαρκτή δε – punk αισθητική. Ιδιαίτερο και μοναδικό το στυλ τους, με ταυτότητα και προσωπικό στίγμα. Μου άφησαν τις καλύτερες εντυπώσεις. Άνετα και ευχάριστα θα τους έβλεπα ξανά. Κάτι τελευταίο, μου άρεσε ιδιαίτερα η συνδιαλλαγή που είχαν με το κοινό, αφού το ενδεχόμενο «παγωμάρας» εξαλείφτηκε με τον καλύτερο τρόπο. Το είδος που υπηρετούν, χρειαζόταν αυτήν την επαφή με το κοινό.
Ελάχιστα λεπτά μετά την εμφάνιση των Phase, οι Sleepstream αναλαμβάνουν την σκυτάλη. Επιβλητικό instrumental experimental post – rock, με ψήγματα κλασικής μουσικής (τουλάχιστον στα δικά μου αυτιά). Στην αρχή μου φάνηκε «άγαρμπο» το γεγονός πως ανέβηκαν στη σκηνή και ξεκίνησαν να παίζουν χωρίς να πουν το παραμικρό πράγμα στο κοινό. Ωστόσο, στην πορεία της εμφάνισής τους και βλέποντας την εξαιρετική ατμόσφαιρα που είχαν χτίσει, κατάλαβα πως δεν χρειαζόταν να μας πουν ούτε «καλησπέρα» που λέει ο λόγος. Τα είπαν όλα με την σπουδαία τους εμφάνιση. Είναι δύσκολο για μια μπάντα να αποδίδει τα μέγιστα, να φαίνεται (είτε είναι είτε όχι) προβαρισμένη και να νιώθεις εσύ ως ακροατής / θεατής αυτήν την έντονη επικοινωνία μεταξύ των μελών του συγκροτήματος. Οι Sleepstream το κατάφεραν αυτό για πλάκα. Τρομερή απόδοση, με τις κατάλληλες ηχητικές εκρήξεις σε τόσο σωστά σημεία μέσα στο σετ τους. Θαυμάσια η χρήση του τσέλο και για τον επιβλητικό του ήχο που γέμιζε εξαίσια τις συνθέσεις, μα και για την απόκρυφη ατμόσφαιρα που δημιουργούσε.
Λίγα στησίματα, τελευταία τσεκ και το σύνθημα για τους Antimatter δόθηκε. Τι να πρωτοπεριγράψω δεν ξέρω… Αρχικά να πω πως περίμενα το συγκεκριμένο live με αδημονή, μιας και ο Mick Moss και το παρεάκι του είναι απ’ τα πιο φανταστικά πράγματα στον εναλλακτικό ήχο. Προφανώς, ξεπέρασαν τις προσδοκίες μου κατά πολύ. Αποσβολωμένη παρακολουθούσα το τρίο των Antimatter να αναμοχλεύουν τα μύχια της ψυχής μας και να μας κάνουν να νιώθουμε ένα με τη μουσική και τους στίχους τους. Τι κι αν ήταν τρεις μόνο επάνω στη σκηνή; Αξίζουν για τριακόσιους. Ο Mick Moss φάνηκε πως ήταν σε πάρα πολύ καλή φόρμα, αφού μας καθήλωσε με την παρουσία του. Για να μη μιλήσω για την «εκνευριστικά» τέλεια διαχείριση της φωνής του, μέσω της οποίας κατάφερε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο να μας βάλει σε τροχιά γύρω από τη δική του σφαίρα και να μεταλαμπαδεύσει / μεταδώσει τα συναισθήματα που κρύβονται πίσω από τα κομμάτια του. Η όλη παρουσία των Antimatter ήταν εκστατική, υπερβατική, μη «διαχειρίσιμη». Πρέπει ο καθένας από εμάς, ανεξαρτήτως από το είδος που έχει επιλέξει να υπηρετεί (με τον δικό του τρόπο ο καθένας), να βιώσει μια ζωντανή εμφάνιση των Antimatter. Το «βιώσει» είναι θαρρώ η καταλληλότερη λέξη για να περιγράψω τη διαδικασία. Δεν ακούς, δεν βλέπεις. Δημιουργείται μια συναισθησία, η οποία παράγει με τη σειρά της χίλια μύρια συναισθήματα. Όπου τους πετύχετε, μην τους χάσετε. Ελπίζω κάποια στιγμή να αξιωθώ / αξιωθούμε να τους ξαναζήσουμε.
