Ελληνικά
Η πρόσκληση στη τέχνη είναι τόσο παλιά όσο η ίδια η ανάγκη των ανθρώπων να εκφραστούν. Ακόμα και με όρους καθαρά καταναλωτικούς η αιρετική στάση ενός καλλιτέχνη και δη ενός συγκροτήματος ακόμα και αν γίνεται απλά για να ξεχωρίσει από την μάζα ή για να κάνει τον πελάτη να τσιμπήσει χρειάζεται κάτι παραπάνω από απλή προσπάθεια. Είναι δηλαδή και αυτό μια ακόμα μορφή τέχνης το να μπορείς να σοκάρεις το κοινό και αυτό να λειτουργεί προς όφελος σου. Οι Clit Cops κατάφεραν με το ντεμπούτο τους από την πρώτη μάτια στο εξώφυλλο τους να κεντρίσουν την περιέργεια του κόσμου. Φυσικά δεν μείνανε εκεί. Το πανκ hardcore που μας παρουσίασαν το 1999 μπορεί να μην ήταν πρωτοποριακό όμως επουδενί δεν ήταν βαρετό ή μια από τα ίδια. Μουσικά φλερτάρανε με το σοκ ροκ του Alice cooper με την χροιά του να θυμίζει τον αμερικανό σταρ και το γρέζι στην φωνή του να τονίζει τους ευρηματικούς και καυστικούς στίχους. Οι Clit Cops είχαν το χάρισμα να γράφουν διασκεδαστική μουσική με έξυπνο στίχο χωρίς να αναλώνονται στην ανίχνευση της αλλοπρόσαλλης συμπεριφοράς των ανθρώπων, αλλά στην αποδοχή αυτής της παραδοξότητας, που χαρακτηρίζει το είδος μας σοκάροντας με την φυσικότητα που πλέον αποδεχόμαστε τα πάντα και αναδεικνύοντας τον εθισμό μας στην απάθεια και στο να μην μας ενοχλεί τίποτα πια… ωραίοι τίτλοι-ατάκες, φοβερό εξώφυλλο που έθιγε τον ντεμεκ πολίτικαλ κορρεκτ και καθωσπρεπισμό αλλά και τον ψευτοφεμινισμό πριν αυτά τα τρια γίνουν τετριμμένη μόδα-μάστιγα …
