Ελληνικά
Last Updated on 12:08 AM by Giorgos Tsekas
Line up: Side Effects, Flying Dutchman, Gauntlet, CC Company, Steamroller Assault, Blackmayne, Convixion
Κάθε Σεπτέμβριο τα τελευταία χρόνια το Heavy Metal Assault παραμένει πιστό στο ραντεβού του. Από νωρίς «για καφέ» στην Eat Metal Records (aka μπύρες, κοψίδια κτλ) και το απογευματάκι κατηφόρισμα προς το Κύτταρο για festival με πάντα ενδιαφέρον και χορταστικό πρόγραμμα. Λιγάκι προς το πιο «αλήτικο» φέτος αφού είχαμε CC Company, Steamroller Assault και Convixion στο lineup οι οποίοι ειδικεύονται στις τρυφερές και ρομαντικές μελωδίες, αλλά και τους επανεμφανιζόμενους N.W.O.B.H.M. θρύλους, Blackmayne.
Όπως πρόσταζε και το πρόγραμμα, στις 6 παρά βγήκαν στη σκηνή οι νεοσύστατοι Side Effects. Κλασσικό μελωδικό heavy metal με πολλές αναφορές σε Queensryche (της παλιάς καλής εποχής) και Iron Maiden. Πολύ καλή εμφάνιση και δυνατά φωνητικά – στα οποία βρίσκεται ο Μιχάλης Λίβας – παρόλο που ορισμένες φορές παραθύμιζε Dickinson. Προφανώς η διασκευή στο TheNeedleLiesτων Queensrycheδεν ήταν καθόλου τυχαία.Δεύτεροι κατά σειρά εμφανίστηκαν οι έτεροι πρωτάρηδες Flying Dutchman, των οποίων το EP έτυχε να ακούσω πολύ πρόσφατα και μου άφησαν πολύ θετικές εντυπώσεις. Δυναμικά γυναικεία φωνητικά – προσωπική αδυναμία – με την τραχύτητα που χρειάζεται το ύφος τους και φόρος τιμής στο πειρατικό metal, τύπου Running Wild κατά κύριο λόγο, αλλά προσωπικά μου έφεραν στο νου σε πολλά σημεία τους Zed Yago. Κλείσαν το σετ τους και αυτοί με μια επιλογή από τις επιρροές τους: Running Wild – Riding the Storm. Μικρό παράπονο ο ήχος, ο οποίος παραμόρφωνε κάποιες συχνότητες. Ίσως έπρεπε να είναι λίγο πιο χαμηλά σε ένα σχετικά άδειο χώρο. Τη σκυτάλη ανέλαβαν οι Gauntlet, οι οποίοι είναι πια «παλιές καραβάνες» στα αθηναϊκά live. Πάντα βελτιωμένοι με κλασσικό heavyήχο και δουλεμένες συνθέσεις. Το Break the Chains πάει να γίνει ύμνος.
Μετά τον καταιγισμό από κλασσικό τρόπο heavy metal, σειρά είχαν οι CC Company του κυρίου Joseph Tholl (Enforcer, BlackTrip/V.O.J.D.) να μας βάλουν πιο rock ‘n’ rollπνεύμα. Με φοβερή ενέργεια παρά το λιγοστό κόσμο τα έδωσαν όλα στη σκηνή. Φαίνεται όταν κάποιος γουστάρει αυτό που κάνει. Στο ίδιο μήκος κύματος και οι «δικοί μας» Steamroller Assault με αρκετά κομμάτια από το νέο τους album “Dead Man’s Hand”. Σταθερή αξία στα liveπια με το νέο υλικό να μη μας εκπλήσσει (ευτυχώς) και να στέκεται ένα βήμα μπροστά από τους προκατόχους του (11 χρόνια αναμονής είναι πολλά). Όποιος δεν έχει δει SteamrollerAssaultπάντως, πρέπει να το κάνει πάραυτα αφού αποτελούν την κατεξοχήν Liveμπάντα που θα κάνει και τους μη οπαδούς της να περάσουν καλά.
Αφού ο οδοστρωτήρας πέρασε, οι Blackmayne– για πρώτη φορά στην Ελλάδα – βγήκαν στο σανίδι για να αποτελειώσουν τα απομεινάρια. Περάσαμε σε βρετανικού τύπου αλητεία, τώρα. N.W.O.B.H.M. βγαλμένο από τα βάθη των 80’s, εξάλλου μιλάμε για μπάντα που είχε τα φόντα (αν κριθούν από το μοναδικό albumπου έχουν κυκλοφορήσει) να φτάσει σε επίπεδα Tygers Of Pan Tang, Satan ή Blitzkrieg.To μεταλλικό μαραθώνιο έκλεισαν οι Convixion, οι οποίοι γιόρταζαν τα δέκα χρόνια από την κυκλοφορία του Metal Drinkin’ Conspiracy Ep. Γνωστοί για την ικανότητά τους να μετατρέπουν κάθε liveπου εμφανίζονται σε metal party, δε γινόταν το Heavy Metal Assault να αποτελεί εξαίρεση. Stagediving, χαβαλές και πολλές μπύρες για τελείωμα λοιπόν. Ακριβώς στις 0:00 και σύμφωνα με το πρόγραμμα η βραδιά έλαβε τέλος και το ραντεβού ανανεώθηκε για του χρόνου.
Λίγη γκρίνια για το τέλος τώρα. Μιλάμε για ένα festival το οποίο είχε εφτά (7) πολύ καλές μπάντες και ένα εισιτήριο υπερβολικά οικονομικό. Η μέρα (Σάββατο) και ο καιρός ήταν όπως ακριβώς έπρεπε. Κι όμως, ο κόσμος έλαμψε δια της απουσίας του. Δεν μπορώ να καταλάβω τι θέλει πια το κοινό. Κάποιο μεγαλύτερο όνομα; Δεν υπάρχει η περιέργεια – ειδικά με ένα χαμηλό αντίτιμο – να δει ή να ακούσει κάποιος κάτι καινούριο; Η εικόνα ήταν παραπάνω από απογοητευτική. Οι λίγοι που βρέθηκαν στο Κύτταρο ήταν οι τυχεροί της υπόθεσης, αλλά ως πότε θα έχουμε την ευκαιρία να βλέπουμε τέτοια eventsαν στην πράξη δε στηρίζουμε αυτές τις προσπάθειες;
