Last Updated on 06:59 PM by Lilliana Tseka
Καλησπέρα και καλώς ήλθατε στο Metal Invader! Χαίρομαι πολύ που σας φιλοξενούμε, ειδικά τώρα που προετοιμάζεστε για το επετειακό σας live στο Eightball! Σε τι φάση σας πετυχαίνω; Ετοιμάζεστε;
Καλησπέρα και καλώς σας βρήκαμε. Ναι, είμαστε πανέτοιμοι για το αυριανό live με το οποίο θα γιορτάσουμε μαζί σας τα δέκα χρόνια της ύπαρξης μας ως μπάντα.
Μιας και η συναυλία που θα δώσετε έχει επετειακό χαρακτήρα, θεωρώ πως η συνέντευξη αυτή θα πρέπει να ακολουθήσει το ίδιο μονοπάτι, οπότε ας τα πάρουμε όλα από την αρχή… Οι Bewized πρωτοσυστήθηκαν στο κοινό το 2007. Δέκα χρόνια μετά, εξακολουθείτε να χαράζετε την πορεία σας στο μουσικό στερέωμα. Το πιστεύατε ότι θα διαγραφόταν αυτή η πορεία για εσάς; Αν σας ρωτούσαν τις πρώτες μέρες που συσταθήκατε ‘πως βλέπετε τους εαυτούς σας σε δέκα χρόνια από τώρα’, θα το φανταζόσασταν όλο αυτό; Είναι η πραγματικότητα του 2017 η απάντηση;
Η απάντηση μπορεί να διαφέρει από αντίστοιχες άλλων μπαντών, αλλά εμείς ναι, το είχαμε βάλει στόχο να έρθουμε και να μείνουμε στο χώρο και αφού μπήκαμε στο χορό να χορέψουμε. Αυτό που δεν φανταζόμασταν τότε ήταν ότι θα είχαμε και παιδιά να θρέψουμε παράλληλα, χαχα.
Ιδρυτικά μέλη που εξακολουθούν να είναι στο συγκρότημα, είναι οι αδελφοί Θεοτόκη. Πόσο σημαντικό είναι να δημιουργείς μια μπάντα με μέλος της οικογένειάς σου; Θεωρώ πως λόγω κοινών βιωμάτων και εμπειριών, οι οικογενειακοί δεσμοί κάνουν την πορεία σας λίγο πιο εύκολη.
Από μικροί σαν αδέρφια μεγαλώσαμε με τα ίδια ακούσματα στη μουσική. Πιστεύω ότι όλες οι μπάντες που παίζουν πολλά χρόνια θεωρούν ο ένας τον άλλο αδέρφια. Στην περίπτωση μας το να έχεις τον πραγματικό σου αδερφό στην μπάντα βοηθάει πολύ στην συνεννόηση και στην οργάνωση, αλλά και στο να θέτεις μακροχρόνιους στόχους σαν μπάντα, οι οποίοι επηρεάζουν και εμάς προσωπικά αλλά και τις οικογένειες μας.
Το μεγάλο μπαμ έγινε το 2010, με την κυκλοφορία του πρώτου ολοκληρωμένου δίσκου σας “The Scorch of Rage” από την Casket Music. Σύντομα καταφέρατε να αγκαλιαστείτε από το κοινό σε εθνικό και διεθνές επίπεδο, με το fanbase σας ολοένα να αυξάνεται με την πάροδο του χρόνου. Πως διαχειριστήκατε την όλη επιτυχία ως συγκρότημα αλλά και ως άτομα ξεχωριστά; Σας άγχωσε καθόλου η όλη κατάσταση;
Από το 2007 μέχρι και το 2010, με μοναδικό μέσω προώθησης και διαδικτυακής εικόνας το myspace, πιστεύω πως τα πήγαμε αρκετά καλά. Θυμάμαι είχα στείλει το demo σε άτομα Γαλλία και Αργεντινή, ενώ μέσω αυτής της σελίδας και μόνο καταλήξαμε σε εταιρία. Η ίδια εταιρία αφού μας κυκλοφόρησε το άλμπουμ τον επόμενο χρόνο, μας έκλεισε και το πρώτο μας τουρ εκτός συνόρων, στην Αγγλία, άσχετα αν κατέληξε με απρόσμενα γεγονότα και ανεκπλήρωτες προσδοκίες. Ήταν μεγάλο βήμα τότε και το γνωρίζαμε. Στην τελική όμως τέτοιες δυσκολίες σε πεισμώνουν και όπως φάνηκε με την προσθήκη του Άκη στα τύμπανα, έδεσε το γλυκό, και αυτό φάνηκε στην πορεία μέσω των δεσμών που έχουμε αναπτύξει όλα αυτά τα χρόνια.
Ο δεύτερος σας δίσκος εντυπωσίασε για αρκετούς λόγους. Περισσότερο όμως θεωρώ πως έκανε κόσμο να σας θαυμάσει / ζηλέψει, καθώς μεγάλα ονόματα της σκηνής, όπως ο Jon Howard των Threat Signal και ο Björn “Speed” Strid των Soilwork συμμετείχαν στο “Undead Legacy”. Πως είναι να δουλεύεις και να νιώθεις την στήριξη ηθικά αλλά και έμπρακτα από τέτοιους ανθρώπους;
Ένα ακόμα μεγάλο βήμα στην πορεία μας ήταν να εμπιστευτούμε το επόμενο άλμπουμ μας σε ξένα χέρια. Και δεν βρέθηκαν καλύτερα από αυτά του Jon Howard! Προσιτός και προσγειωμένος καλλιτέχνης, άνθρωπος με όρεξη και διάθεση να απογειώσει την παραγωγή, προσθέτοντας φωνητικά, κάποια παιξίματα μπάσου αλλά και synthesizer, παρέδωσε ένα αξιοζήλευτο, γυαλισμένο άλμπουμ. Αυτός μας έφερε και σε επαφή με τον Bjorn, μεταφέροντας οδηγίες για την αντίστοιχη συμμετοχή του. Ικανοποιημένοι και από τους δύο, καταλήγοντας πάλι σε δισκογραφική εταιρία για την κυκλοφορία του.
Μια ιδιαίτερη λεπτομέρεια του “Undead Legacy” είναι πως ο δίσκος στιχουργικά είναι βασισμένος στα έργα του Ομήρου, την Οδύσσεια και την Ιλιάδα, δομημένος επάνω σε τρία κύρια σημεία. Πως αποφασίσατε να ασχοληθείτε με το συγκεκριμένο θέμα και πως το προσομοιώσατε στην δικιά σας οπτική και στοιχειοθεσία;
Πιστεύω πως η ελληνική μυθολογία είναι πλούσια πηγή έμπνευσης για ένα καλλιτέχνη. Έχει τόσες πτυχές που μπορείς να αντλήσεις αρκετό υλικό ώστε σου δίνει την δυνατότητα να το φέρεις ανάλογα στα μέτρα σου όπως ανέφερες. Έτσι ακριβώς πράξαμε και με τα Ομηρικά έπη, δημιουργώντας την ραχοκοκαλιά του άλμπουμ με την τριλογία “War I Wage” – “The Tempest” – “Vindication”. Το πρώτο κομμάτι αναφέρεται στην Ιλιάδα, το δεύτερο στην Οδύσσεια και το τρίτο στην επιστροφή του Οδυσσέα στην Ιθάκη εξοντώνοντας τους μνηστήρες. Μπορεί να ακούγονται σαν ιστορίες αλλά αυτό είναι που τα κάνει αξιομνημόνευτα περνώντας παράλληλα τα αντίστοιχα μηνύματα.
Αυτό που καταφέρατε να κάνετε αποτελεί όνειρο για πολλούς αρτίστες και πολλές μπάντες του ελληνικού underground. Αρχικά, ποια θεωρείτε πως ήταν η κομβική κίνηση, η κίνηση ματ που λέμε, που σας έκανε να διαφοροποιηθείτε από την ελληνική πληθώρα και να αφήσετε το στίγμα σας στην παγκόσμια αγορά;
Οποιαδήποτε κίνηση έχουμε κάνει έως τώρα, είτε στον αριθμό των άλμπουμ, τα βιντεοκλιπ ή τις περιοδείες, τα έχουν ξανακάνει Ελληνικές μπάντες που πλέον είναι ονόματα, βλ. Rotting Christ, Septic Flesh κλπ. Οπότε σίγουρα δεν είμαστε πρωτοπόροι. Αν έβρισκα κάτι κοινό με τις προαναφερθείσες μπάντες είναι ότι ο πυρήνας της μπάντας είναι δύο αδέρφια. Ίσως να λέει κάτι αυτό, δε ξέρω. Κομβικές κινήσεις θα έλεγα πως ήταν οι σχέσεις που αναπτύξαμε με άτομα του εξωτερικού όλα αυτά τα χρόνια και οι συνεργασίες που δημιουργήσαμε π.χ στο δεύτερο άλμπουμ όπως προανέφερα.
Αφετέρου, τώρα που τα βλέπετε πιο αποστασιοποιημένα, ποια είναι η συμβουλή που θα μπορούσατε να δώσετε στα ανερχόμενα συγκροτήματα προκειμένου να ανοιχτούν στην παγκόσμια σκηνή με επιτυχία;
Θέσε υψηλούς στόχους σαν μπάντα και ποιότητα στην μουσική και παρουσία σου.
Keep your hopes up high and your head down low.
Σε ένα κοινό αρκετά δύσκολο, όπως αυτό της Ελλάδας, που πολλοί αγνοούν ασυνείδητα ή συνειδητά την τοπική σκηνή, ενώ παράλληλα οι ιντερνετικοί καριερίστες είναι πλέον πάμπολλοι, ποιο πιστεύετε ότι είναι εκείνο το συστατικό των Bewized που έκλεισε το μάτι στο κοινό και κέρδισε την εμπιστοσύνη του;
Λίγο η προσπάθεια που έχουμε καταβάλλει στην σύνθεση της μουσικής μας, λίγο το στήσιμο μας πάνω στην σκηνή τόσο ακουστικά όσο και οπτικά, πιστεύω ότι έχει τραβήξει την προσοχή ενός ακροατηρίου, το οποίο μετά από χρόνια φαίνεται να μένει πιστό.
Απ’ όσο γνωρίζω, ο τρίτος δίσκος των Bewized είναι έτοιμος για κυκλοφορία. Τι καινούριο να περιμένουμε; Θέλετε να μας δώσετε κάποιες πληροφορίες, ώστε να ζωγραφίσουμε μια γενική εικόνα; Για παράδειγμα, ποιο θα είναι το θέμα του, που ηχογραφήθηκε, πότε κυκλοφορήσει κ.ο.κ.;
Σε αυτό το δίσκο αναθέσαμε το κομμάτι της παραγωγής στον Δημήτρη Βουτσά (Four Walls Studio) και το γραφιστικό στον Γιάννη Τούσσα (Graphic no Jutsu). Συνεχίζουμε την παράδοση με concept album που ψάχνοντας το λίγο θα διαπιστώσετε ότι έχει να κάνει με αστερισμούς αυτή τη φορά..Περισσότερες λεπτομέρειες θα αποκαλυφθούν σταδιακά online.
Πρόκειται να εμφανιστείτε στην σκηνή του Eightball σε περίπου μια εβδομάδα ΑΥΡΙΟ! Μια συναυλία επετειακή για τα δέκα χρόνια ύπαρξής σας! Τι μας έχετε ετοιμάσει; Τι να περιμένουμε από τους Bewized;
Κάθε live που κάνουμε προσπαθούμε να είναι μια ξεχωριστή εμπειρία για το κοινό και για αυτό κάθε φορά προσπαθούμε να εισάγουμε κάτι καινούργιο και στον ήχο μας και στην σκηνική μας παρουσία. Αυτό φαίνεται στην εξέλιξη της μουσική μας από τον πρώτο δίσκο μέχρι και τα καινούργια κομμάτια που θα ακούσετε την Παρασκευή στο live. Πιστεύω είναι πολύ σημαντική η εικόνα, που θέλοντας και μη, περνάει η κάθε μπάντα στη σκηνή. Ο καθένας που θα έρθει να περάσει το απόγευμα του στο pit μαζί μας θέλουμε να πάει το βράδυ σπίτι και να έχει κάτι να θυμάται από αυτό το live.
Αυτά προς το παρόν από μένα, σας ευχαριστώ για τον χρόνο που αφιερώσατε! Θέλετε να στείλετε κάποιο μήνυμα στους αναγνώστες του MetalInvader;
Σας ευχαριστούμε και εμείς με την σειρά μας. Αύριο στο live θα έχετε μια πρώτη γεύση του επερχόμενου κύκλου των Bewized, οπότε μην το χάσετε!