24.6 C
Athens

Interview with Black Soul Horde

Published:

Last Updated on 03:23 AM by Giorgos Tsekas

“Horrors from the Void”  – 3o full length για την μπάντα, μόλις ένα έτος μετά το “Land of Demise”. Δεδομένου ότι η πρώτη σας δουλειά κυκλοφόρησε το 2013 μεσολάβησε ένα αρκετά μεγάλο διάστημα μέχρι να επιστρέψετε δισκογραφικά, γεγονός που έρχεται σε πλήρη αντίθεση με τη back to back θα τη χαρακτήριζα κυκλοφορία των ανωτέρω. Βρέθηκε ο χρόνος ή η έμπνευση που ίσως έλειπε στο μεσοδιάστημα ‘13- ‘20.

Μια σειρά σωστών και λάθος επιλογών -εγώ θα πω λάθος, γιατί αποδείχτηκε τελικά πως αυτό το project είχε την προοπτική να πάει μπροστά κι εμείς την κλωτσήσαμε- και αλλαγών στις ζωές μας, έκαναν τους δρόμους μας να χωρίσουν για μερικά χρόνια. Μπλεχτήκαμε με άλλα projects -ο Γιάννης με τους Speedblow, εγώ με τους Mahakala στους οποίους μάλιστα συνυπάρξαμε για κάποιο διάστημα- δώσαμε το βάρος μας εκεί και κάπου χάθηκε η μπάλα. Ίσως τσακωθήκαμε και λίγο σε φάσεις! Ένα βράδυ ο Γιάννης μου έστειλε μήνυμα να δει αν είμαστε ακόμη φίλοι, χαχαχα! Προφανώς και ήμασταν! Περνάνε τα χρόνια, καταλαβαίνεις πως κάποια πράγματα έχουν λιγότερη σημασία απ’ όση τους έδωσες τότε κι εκεί είναι που η σύμπραξη στα πλαίσια μιας καλλιτεχνικής δημιουργίας, γίνεται ακομπλεξάριστα. Στερνή μου γνώση, να σ’ είχα πρώτα!

 Αν μπορούσες να δώσεις τρεις χαρακτηρισμούς (όχι απαραίτητα σε μουσικό επίπεδο) στους  Black Soul Horde ποιοι θα ήταν αυτοί και γιατί;

Γέροι, γραφικοί, μεταλλάδες. Χαχαχα!

Πηγές έμπνευσης για τον τελευταίο σας δίσκο;

Ο Γιάννης που επιμελήθηκε όλης της μουσικής αντλεί κλασικά την έμπνευσή του από κινηματογράφο, λογοτεχνία, επική μυθοπλασία και φυσικά την δισκοθήκη του. Το ίδιο κάνω κι εγώ, με την διαφορά ότι το στιχουργικό κομμάτι πάντα έχει την ευαισθησία πως πρέπει να πιάσεις την άκρη του νήματος για να το πας. Στην προκειμένη, η άκρη του νήματος ήταν η μυθοπλασία του H.P. Lovecraft.

Δυο λόγια για το ποιος επιμελήθηκε την παραγωγή του τελευταίου σας δίσκου…

Ο Γιάννης Τσιακόπουλος έπαιξε κιθάρες και μπάσα (πλην των solo) και έκανε όλη την παραγωγή μόνος του, με εξαίρεση το mastering που επιμελήθηκε ο Μάριος Μεθενίτης. Θα ακούσεις συχνά να λένε «Να το στείλουμε στους pros, στο Fascination Street, στα Fredman» κλπ και είναι αλήθεια πως κάνουν εξαιρετική δουλειά αυτοί οι super experienced παραγωγοί. Νομίζω όμως πως μια ακρόαση, ειδικότερα του “Horrors From The Void” φέρνει στην επιφάνεια το πόσο καλά κατέχει τον ήχο μας και νιώθει τις απαιτήσεις του ο Γιάννης. Δεν νομίζω πως θα μπορούσαμε να έχουμε κάνει καλύτερη επιλογή, δεδομένου κιόλας ότι έχουμε όλο τον στουντιακό χρόνο που χρειαζόμαστε, κάτι που σε έναν «ξένο» χώρο το στερείσαι.

Συνθετικά πως κινείστε; Είναι ένας ο ιθύνων νους ή πρόκειται για συλλογική διεργασία;

Ο Γιάννης γράφει τα τραγούδια μόνος του και μια μέρα στο mail μου προσγειώνονται 8-10-12 mp3’s για να ξεκινήσω τους στίχους. Θα το κρίνει ο κόσμος βέβαια, αλλά νομίζω πως δεδομένης της απόστασης που έχουμε όσο δουλεύεται ο δίσκος συνθετικά και στιχουργικά, η μεταξύ μας συνοχή και χημεία σε κάνει να απορείς. Είμαι πολύ happy και με αυτό σαν διαδικασία.

Θεωρείς ότι έχετε χτίσει μια μουσική ταυτότητα; Πόσο σημαντικό είναι αυτό για εσάς (εάν είναι βέβαια).

Βρήκες άνθρωπο! Χαχαχα! Εγώ είμαι ο κλασικός που θα αναφερθεί σε ένα σημείο ως «Το Gamma Ray» ή «To Judas Priest». Κοίτα, παρθενογένεση δεν υπάρχει το γνωρίζουμε, αλλά θεωρώ πως μάθαμε με τα χρόνια να αφομοιώνουμε τις επιρροές μας λιγότερο εξόφθαλμα και να δίνουμε κι ένα δικό μας στίγμα μέσω της δημιουργικής διαδικασίας. Ωστόσο διαβάζω συχνά πως το “Horrors From The Void” έχει έναν πολύ δικό του χαρακτήρα και φαντάζομαι πως έχει να κάνει με το ότι παίζουμε traditional heavy με ένα dark gloomy mood που θα περίμενες να ακούσεις από μια μπάντα του ακραίου χώρου. Ίσως αυτό να είναι που μας διαφοροποιεί και που έκανε και τον δίσκο αυτό να γκελάρει.

Η θεματολογία των στίχων σας στρέφεται γύρω από διαφορετικό κάθε φορά άξονα ή υπάρχουν θέματα που πραγματεύεστε στο σύνολο της μέχρι τώρα δουλειάς σας;

Ξέρεις, πάντα λες «Για τι πράγμα να μιλήσω αυτή την φορά;». Κάποια τραγούδια με το που «σκάνε» είναι λες και ακούω τον στίχο στο κεφάλι μου. Το πιάνω από εκεί και όπου με πάει. Σε άλλες περιπτώσεις πρέπει να «κουμπώσω» πάνω στην ατμόσφαιρα της μουσικής και να δημιουργήσω εικόνες στο μυαλό μου και είναι κι εκείνες οι φορές που θέλω τόσο πολύ να μιλήσω για κάτι, που είτε μου βάλεις τσιφτετέλι, είτε grindcore, θα το πάω εκεί που θέλω με το στανιό. Θα έλεγα πως οι 3 μέχρι στιγμής δίσκοι μας, κινούνται σε 3 άξονες. Ο μεν πρώτος έχει ως κεντρικό θέμα την ελληνική και νορβηγική μυθολογία και την επική μυθοπλασία, στον δεύτερο -ένεκα και της πανδημίας- έπιασα κάποια λίγο πιο γήινα καθημερινά ζητήματα, πάντα φυσικά με τις αλληγορίες που απαιτεί το είδος, κι όχι με το in-your-face attitude που θα το έκανε μια thrash μπάντα, ενώ στο πιο πρόσφατο “Horrors From The Void” κινήθηκα πολύ στο πεδίο της σκοτεινής μυθοπλασίας (H.P. Lovecraft, Neil Gaiman) με μικρά περασματάκια από ελληνική και νορβηγική μυθολογία και πάλι. Λατρεύω να γράφω στίχους για τους Black Soul Horde. Μπορώ να σου μιλάω για ώρες για αυτό το θέμα!

Ελληνική μουσική σκηνή. Ανταγωνισμός ή συναγωνισμός; Προσωπικά θεωρώ ότι υπάρχουν πολύ αξιόλογα σχήματα εκεί έξω που δεν χρήζουν ωστόσο ευρείας αναγνώρισης. Θεωρείτε τους εαυτούς σας από τους “τυχερούς”; Εννοώ κατά πόσο θεωρείτε ότι οι κόποι σας έχουν το αντίκτυπο που θα περιμένατε στο κοινό;

Ωραία είναι η ελληνική σκηνή. Έχει όντως αξιόλογες μπάντες. Τώρα το να ακουστείς παραπάνω, όπως καταλαβαίνεις, είναι ένα αποτέλεσμα σκληρής δουλειάς και τύχης πολλές φορές. Δεν μου αρέσει να λέω «αξίζουμε περισσότερα» και «μας αδικεί η κατάσταση». Δεν έχουμε ούτε το εναλλακτικό υπόβαθρο των χωρών που διαπρέπουν στον χώρο, ούτε το μέγεθος κοινού που απαιτείται και να σου πω κάτι; That’s ok. Εμείς αν και απέχουμε από τις συναυλίες προς το παρόν -μιας που κακά τα ψέματα εκεί παίζεται όλο το παιχνίδι- δισκογραφικά έχουμε κάνει μεγαλύτερο γκελ στην Γερμανία παρά στην Ελλάδα και ο λόγος είναι το είδος που εκπροσωπούμε φυσικά. Ως προς το αν νιώθω τυχερός, θα σου πω πως νιώθω ευγνώμων και μόνο που βρίσκονται 5-10 άνθρωποι να βγουν και να πουν «Τι φτιάξατε εκεί ρε μάγκες; Γαμάει!». Είναι η μεγαλύτερη ανταμοιβή.

Θεωρείς ότι η πανδημία σας επηρέασε θετικά ή αρνητικά ως μπάντα;

Θετικά. Κάναμε και πάλι μουσική μαζί, μετά από πάρα πολύ καιρό. Αυτό τα λέει όλα.

Τι να περιμένουμε από τους Black Soul Horde; Υπάρχουν πλάνα για live εμφανίσεις;

Ναι, είπαμε να παίξουμε επιτέλους αν και προσωπικά δεν ένιωθα και πολύ άνετα με αυτή την απόφαση. Ίσως ξεσυνήθισα, ίσως I’m getting too old for this shit δεν ξέρω. Βέβαια τρώγοντας ανοίγει η όρεξη. Ξεκινήσαμε τις πρώτες διαδικασίες που απαιτούνται για να έρθουμε back in shape (προσωπικές ώρες μελέτης, πρόβες, προπαραγωγή) και φαίνεται πως όλα πάνε καλά. Όταν με το καλό η κατάσταση επανέλθει στο κανονικό, λογικά θα έχετε και από εμάς κάποια συναυλιακά νέα.

Related articles

Interview with Psyanide

Interview with The Temple

spot_img

Recent articles

Interview with Psyanide

Interview with The Temple

Interview with Burst

spot_img