Ελληνικά
Last Updated on 07:07 AM by Giorgos Tsekas
Παρθενική εμφάνιση και για τους old school death metallers Casket Dweller από την Αθήνα, με μέλη από Abyssus, Exarsis, Extreme Violence που με τον πρωτόγονο σκανδιναβικό ήχο τους, θα ξεκινήσουν την συναυλιακή τους πορεία, σε ένα φεστιβάλ, στο οποίο θα λατρευτούν όσο λίγοι. Ευκαιρία να κάνουμε μια κουβέντα μαζί τους και πιο συγκεκριμένα με τον ντράμερ και τραγουδιστή τους Βαγγέλη Δεληγιώργη λοιπόν !
Ποια ήταν η βασική ιδέα πίσω από τους Casket Dweller;
Καλησπέρα καλησπέρα!! Κατά κύριο λόγο η βασική ιδέα που ώθησε στην δημιουργία αυτής της μπάντας ήταν ένας συνδιασμός αγάπης για το death metal (κατά κύριο λόγο Σουηδικό), για το Rock & Roll, για τον κινηματογραφικό τρόμο των 20’s 30’s, για τον Ιταλικό τρόμο των 70’s-80’s (Giallo) καθώς και για την Γοτθική αισθητική γενικότερα (12ος-15ος αιώνας, όχι το σύγχρονο μουσικό ρεύμα).
Το όνομα της μπάντας πως προέκυψε;
Το όνομα προέκυψε ως μπαλαντέρ στην ουσία για τις θεματικές που αφορούν την μπάντα. Μιλώντας για θάνατο με την ευρεία έννοια, κυρίως μέσα από ιστορίες τρόμου, το όνομα αυτό ορίζει την οπτική γονία από την οποία γίνεται η αφήγηση. Είτε αυτό είναι από κάποιον νεκρό, είτε από κάποιο ζόμπι είτε από κάποιο βαμπίρ.
Βασικά, ποιοι αποτελούν το τωρινό lineup της μπάντας;
Αν και νεοσύστατοι σαν σχήμα, είχαμε κάποιες δυσκολίες που ώθησαν σε αλλαγές από νωρίς, κάποιες από τις οποίες δεν τις περιμέναμε αλλά ευτυχώς είμαστε παραπάνω από χαρούμενοι με την τωρινή του μορφή. Ονομαστικά τα μέλη μας αυτή την στιγμή αποτελούνται από τον Χρήστο Πάλλα στο μπάσο (Extreme Violence), τον Πάνο Γκουρμπαλιώτη (Abyssus) και Γιώργο Καρβουνιάρη (Exarsis) στις κιθάρες και με εμένα (Βαγγέλης Δεληγιώργης) στα τύμπανα και τα φωνητικά.
Αν μπορούμε να βάλουμε κάτω πέντε δίσκους που ενέπνευσαν την ζύμωση των Casket Dweller σαν ήχο, ποιοι δίσκοι θα ήταν αυτοί;
Σίγουρα είναι πάνω από πέντε αλλά με μια πρώτη σκέψη θα πω τους παρακάτω:
Entombed – Left Hand Path
Death Breath – Death Breath
Repugnant – Epitome of Darkness
Misfits – Walk Among Us
Rob Zombie – Hellbilly Deluxe
Ποιοι είναι οι πέντε δικοί σου προσωπικοί δίσκοι;
Ουφ! Δύσκολη πίστα!! Θα δώσω 2 λίστες, μια για death metal μιας και είναι η θεματική και ένα γενικότερο top 5.
Από Death Metal:
Dismember – Like an Everflowing Stream
Autopsy – Severed Survival
Immolation – Close to a World Below
Bolt Thrower – The IV Crusade
Kaamos – Lucifer Rising
Σε γενικότερο πλαίσιο τώρα:
Ulver – Perdition City
Portishead – Dummy
Godspeed You! Black Emperor – F#A# ∞
Neurosis – Times of Grace
Godflesh – Streetcleaner
Τι είναι αυτό που λείπει εν έτει 2023 από τον ακραίο ήχο στο Αθηναϊκό underground για εσένα;
Δεν νομίζω ότι υπάρχει κάποια έλλειψη στο ακραίο ήχο που να περιορίζεται σε Αθηναϊκό έδαφος για να είμαι ειλικρινής. Σίγουρα περνάει δύσκολους καιρούς ο ακραίος ήχος αλλά είναι γενικότερα σημάδια των καιρών πιστεύω. Στο πλαίσιο που εγώ προσωπικά καταλαβαίνω τον ακραίο ήχο, τον έχω στο μυαλό μου ως κάτι οργανικό και ακατέργαστο. Εφόσον η τέχνη είναι έκφραση, για να είναι ένα έργο ακραίο θεωρώ ότι κάπως πρέπει να επικοινωνεί κάτι ακραίο σε ανθρώπινο πλαίσιο είτε άμεσα είτε έμμεσα. Από κάτι καθαρά ωμό ηχητικά (πχ Crass, Amebix κλπ.) μέχρι κάτι σκόπιμα μηχανικό (πχ Einsturzende Neubauten, Ministry κλπ.) πάντα υπάρχει το ανθρώπινο στοιχείο μέσα στις ερμηνείες. Με την τεχνολογία στο επίπεδο που βρίσκεται αυτή την στιγμή μου φαίνεται ότι έχει χαθεί σε πολύ μεγάλο βαθμό από την δισκογραφία αυτό σήμερα. Σαν να βγάζουμε τον εαυτό μας απο την εξίσωση στο τι αφήνουμε πίσω μας, πράγμα το οποίο μου ακούγεται σαν παραίτηση προσωπικά και κατά επέκταση θάνατος για την τέχνη, οπότε κατά συνέπεια και για τον ακραίο ήχο. Παρόλα αυτά θέλω να πιστεύω ότι η ανάγκη για έκφραση αργά ή γρήγορα θα αποθήσει διευκολύνσεις που εν τέλει κάνουν ζημιές στο αποτέλεσμα.
Παρότι υπάρχει κινητικότητα στις σκηνές και γίνονται άπειρες προσπάθειες στο χώρο με αποτέλεσμα να έχουμε πολλές μπάντες για τις οποίες να χαιρόμαστε καθημερινά για την εξέλιξή τους, ποια θα έλεγες πως είναι τα βασικά προβλήματα αυτή τη στιγμή στον ακραίο χώρο;
Λίγο πολύ ότι ανέφερα και παραπάνω. Πολλές οι διευκολύνσεις στην καταγραφή υλικού οι οποίες προσωπικά θεωρώ ότι εν τέλει κλέβουν από το τελικό αποτέλεσμα. Γενικότερα αυτό. Είτε είναι μια μουσική παραγωγή ενός δίσκου που μπορεί να έχει φοβερές συνθέσεις αλλά λείπει η ηχητική ταυτότητα, αυτή η αίσθηση που θα βάλεις τον δίσκο να παίξει και θα καταλάβεις την μπάντα από τα πρώτα δευτερόλεπτα μόνο και μόνο από το πως ακούγονται και από τον τρόπο που παίζουν(πράγματα που χάνονται πολύ με την μαγεία της υπερβολικής επεξεργασίας) είτε μιλάμε και σε κινηματογραφικό πλαίσιο που και εκεί η ψηφιακή εποχή έχει σκοτώσει σε μεγάλο βαθμό τον αισθητικό χαρακτήρα των ταινιών που κυκλοφορούν. Γενικά necessity is the mother of invention!! Όσον αφορά την σκηνή σαν σκηνή τώρα… Νομίζω πάλι υπάρχει ένα γενικό πρόβλημα το οποίο φυσικά επεκτείνεται και στον ακραίο ήχο, το οποίο είναι το γεγονός ότι η σημασία της ίδιας της τέχνης σου έχει πέσει πολύ στην λίστα πραγμάτων που έχουν σημασία για το πως σε εκλαμβάνει ο κόσμος σαν καλλιτέχνη. Κοινώς, σε μια εποχή των social media, του φαίνεσθαι και της περιορισμένης προσοχής, πιο σημαντικό καταλλήγει να είναι το πως φαίνεται οπτικά η μπάντα σου σε έναν ακροατή και το πως υπάρχει αυτή η μπάντα στα social media παρά το πόσο καλός είναι ο δίσκος της. Δεν λέω ότι και αυτά δεν παίζουν ρόλο. Προφανώς ότι αφορά το άτομο μας και πως αυτό υπάρχει, είναι κάτι για το οποίο έχουμε ευθύνη και κάτι που με τον έναν ή τον άλλο τρόπο μας ορίζει μέχρι ένα σημείο. Αλλά στην προκειμένη μιλάμε για μουσική. Καλό είναι η μουσική να έχει την πρώτη θέση…
Αυτή τη στιγμή έχετε κυκλοφορήσει ένα κομμάτι από το καλοκαίρι, “Burnt At The Stake”. Πότε μπορούμε να περιμένουμε τα υπόλοιπα κομμάτια και εν τέλει μια κυκλοφορία;
Καλώς εχόντων των πραγμάτων θέλουμε να πιστεύουμε ότι μέσα στο 2024(προς χειμώνα μεριά) θα μπούμε να ηχογραφήσουμε τον πρώτο μας δίσκο. Συνθετικά είναι ήδη έτοιμος(οριακά είναι και ο δεύτερος) αλλά επειδή έχει ήδη δρομολογηθεί να γράψουμε την άνοιξη καινούριο δίσκο με Abyssus(ο Πάνος και εγώ είμαστε κοινά μέλη και στις δύο μπάντες) είπαμε να γράψουμε το Casket χειμώνα, όπως αρμόζει και στον ήχο που υπηρετεί η μπάντα.
Πρώτη εμφάνιση για Casket Dweller στο Athens Extreme Fest το Δεκέμβρη στο Temple, σε ένα lineup όνειρο. Τι να περιμένουμε από εσάς;
Είμαστε ενθουσιασμένοι και ανυπομονούμε να βγούμε στο σανίδι να παρουσιάσουμε το υλικό μας. Δεν μπορώ να πω πολλά, θα δώσουμε ότι έχουμε και δεν έχουμε. Από εκεί και έπειτα το μόνο που μπορώ για την εμφάνιση μας είναι ότι έπεται πάρτυ σε νεκροταφείο.
Κάτι που θα θέλατε να προσθέσετε;
Τις ευχαριστίες μας για αυτή την συνέντευξη, τα λέμε Κυριακή 17 Δεκεμβρίου στο Temple!!
-Support Your Local Graveyard-
