Ελληνικά
Last Updated on 01:15 PM by Lilliana Tseka
Μετά την επιτυχημένη τους εμφάνιση στο Golden R. Festival 2018 μαζί με Septic Flesh, On Thorns I Lay, Hidden in the Basement και The LawBreakers, οι Dendrites συνεχίζουν την προώθηση του ομώνυμου άλμπουμ τους, με ακόμη μια σημαντική συναυλία, δίπλα σε τεράστια ονόματα της ελληνικής metal σκηνής.
Την Παρασκευή 11 Μαΐου, στα πλαίσια του HornsUpFestival στο Σουίτα Art Café στα Τρίκαλα, οι Dendrites θα μοιραστούν την σκηνή με τους θρυλικούς Flames, OrderoftheEbonHand, Oletir και Show your Face ενώ νωρίτερα θα υπάρξει και παρουσίαση βιβλίων για τους φίλους της metal σκηνής. Μην χάσετε ένα από τα καλύτερα Ελληνικά φεστιβάλ και φυσικά μην τολμήσετε και χάσετε την εμφάνιση των Dendrites.
Σας καλωσορίζω στο Metal Invader λοιπόν! Για πείτε μου πως είστε κι αν είναι όλα καλά στο στρατόπεδο των Dendrites;
Dendrites: Γειά σου Λιλιάνα, καλώς σας βρήκαμε όλους στο Metal Invader, κι ευχαριστούμε πάρα πολύ για αυτή την συνέντευξη! Όλα πάνε καλά με εμάς, είμαστε γεροί, δυνατοί, δημιουργικοί, προβαρισμένοι, φρεσκοαξύριστοι, κι έτοιμοι για ολοκαίνουριες δισκογραφικές και συναυλιακές περιπέτειες, προσεχώς και στα μέρη σας για το 3o Horns Up Festival 2018, στο οποίο ανυπομονούμε να παίξουμε!
To άλμπουμ σας ήταν μια πολύ ευχάριστη έκπληξη πρέπει να πω! Το feedback πρέπει να είναι πολύ θετικό από κοινό και κριτικούς.
Dendrites: Πρώτα απ’ όλα, χαιρόμαστε που μας δίνεται και πάλι η ευκαιρία να σας ευχαριστήσουμε όλους εσάς στο Metal Invader και ειδικά τον Γιώργο Τσέκα για την ιδιαίτερα κολακευτική κριτική του στον πρώτο μας δίσκο πέρισυ τον Απρίλιο. Δεν λέμε ευχαριστώ για τα καλά σας λόγια αλλά για την προσοχή που δώσατε στο να ακούσετε την δουλειά μας, για τα ενθαρρυντικά σχόλια όπου κρίνατε απαραίτητο ότι μας αξίζουν, αλλά κυρίως για την γόνιμη κριτική και τον επαγγελματισμό με τον οποίο επισημάνετε αδυναμίες που διακρίνατε, κάτι που μόνο εποικοδομητικό μπορεί να είναι για μια μπάντα. Η αποδοχή που έχει μέχρι τώρα ο δίσκος μας κάνει εξαιρετικά χαρούμενους, αλλά δεν θα ανεβούμε με δάκρυα στο βάθρο για να παραλάβουμε κάποιο βραβείο, και να ευχαριστήσουμε την μαμά μας και να πούμε ότι “δεν το περιμέναμε” γιατί αυτό θα είναι ψέματα. Εννοείται πως το περιμέναμε, και το επιθυμούσαμε, και το ονειρευόμασταν γιατί ρίξαμε πολύ σκληρή δουλειά για να γίνει αυτός ο δίσκος και επενδύσαμε και ψυχικά και οικονομικά, στερηθήκαμε προσωπικό χρόνο και κλέψαμε χρόνο απο τις οικογένειές μας, αλλά δεν υπάρχει άλλος τρόπος για να βγεί ένα άλμπουμ, ή απλώς εμείς δεν τον ξέρουμε. Δεν θα πούμε λοιπόν ότι ήταν κάτι ανέλπιστο, γιατί φυσικά αυτό ελπίζαμε να συμβεί, κι όταν το βλέπουμε ακόμη να συμβαίνει χαιρόμαστε κάθε φορά σαν την πρώτη φορα γιατί αυτός ο δίσκος είναι το παιδί μας, πως να μην καμαρώνουμε? Και σε αυτή την φάση είμεθα και λίγο ευσυγκίνητοι, γιατί έχουμε κι άλλο στην κοιλιά, χαχαχα!
Η μουσική σας είναι μια μίξη από street southern hard rock με κάποια hardcore στοιχεία, ακόμα και λίγο blues θα τολμούσα να πω αλλά με μία 90’s αύρα και τελικά όλα αυτά βγάζουν ένα δικό σας ήχο που τον λες και stoner αν και νομίζω ότι περιορίζει κατά πολύ τον ήχο σας αυτή η ταμπέλα. Για πείτε μου πως καταφέρατε να δέσετε όλα αυτά τα μουσικά στοιχεία μαζί;
Dendrites: Street Southern Hard Rock!? Και γαμώ τις περιγραφές!! Ίσως πρέπει να το καθιερώσουμε! Πέρα απο την πλάκα όμως, δεν καταβάλλουμε κάποια ιδιαίτερη προσπάθεια να παντρέψουμε ήχους και σκηνές. Μάλλον αυτό το “χώνεμα” προκύπτει απο τις μουσικές που ακούμε οι ίδιοι, και ίσως οφείλεται και στην πεποίθηση που είχαμε όλα αυτά τα χρόνια (και την έχουμε και στους Dendrites) ότι προτιμούμε και θέλουμε πάντα να παίζουμε και να γράφουμε δικά μας κομμάτια. Σίγουρα παίζει ρόλο και το ταλέντο για να συνθέτεις δικό σου υλικό αλλά είναι εξίσου σημαντικό να δουλεύεις συνεχώς πάνω στις δικές σου συνθετικές ικανότητες και να βελτιώνεις όσο μπορείς τις όποιες αδυναμίες. Δεν ξέρουμε αν έχουμε όντως καταφέρει να φτιάξουμε τον δικό μας ήχο, αν και χαιρόμαστε ιδιαίτερα αν αυτό βγαίνει στο άκουσμα του δίσκου ή στις συναυλίες μας. Εμείς προσπαθούμε να παίξουμε μια μουσική που με βάση τα ακούσματα μας, θα την ακούγαμε και ως ακροατές. Βέβαια όταν έρχεται η ώρα να το περιγράψεις, κάποια ταμπέλα θα χρησιμοποιήσεις αναγκαστικά για να ξέρει ο άλλος που να σε βρεί. Και ειδικά στην σημερινή εποχή με τα hashtags και τα social media, η ανάγκη για τέτοια καρτελάκια είναι δυστυχώς μάλλον πιο επιτακτική από ποτέ.
Επειδή προσωπικά το όνομα με μπέρδεψε ως προς το είδος που παίζετε αρχικά, η κλισέ ερώτηση, του πως εμπνευστήκατε το όνομα σας είναι απαραίτητη για να μου λύσετε αυτή την απορία και το μπέρδεμα.
Dendrites: Αρχικά ξεκινήσαμε την μπάντα ως Devilshead που είναι κι ένα απ’ τα παλιότερα κομμάτια του Θανάση, και μετά για ένα διάστημα λεγόμασταν The Longest Mile. Το όνομα Dendrites είναι απλώς μια ιδέα που κάποιος από εμάς έφερε στο στούντιο σε κάποια φάση, και μας φάνηκε ωραίο και εύηχο, κι είπαμε να το κρατήσουμε. Δενδρίτες ονομάζονται οι απολήξεις των νευρώνων που συλλέγουν ερεθίσματα απ’ το περιβάλλον και τα στέλνουν στο νευρωνικό κύτταρο, μεταφέρoντας έτσι τις πληροφορίες από τα αισθητήρια όργανα στο κεντρικό νευρικό σύστημα. Τώρα, αν μας διαβάζει και κανένας βιολόγος, δεν είμαστε και ειδικοί, οπότε συγγνώμη αν η περιγραφή δεν στέκει επιστημονικά. Εμείς απλώς σκεφτήκαμε οτι αυτό περίπου κάνουν τα μέλη μιας μπάντας που φέρνουν τα εξωτερικά ερεθίσματα στο στούντιο και τα κάνουν μουσική, Οπότε μας φάνηκε ωραίο σαν concept, και γίναμε οι Dendrites. Έχουμε ακούσει και κάποιους να μας λένε και Δενδρίτες στα ελληνικά, δεν μας πειράζει καθόλου, αν και παντού συστηνόμαστε και προτιμάμε να υπάρχουμε ως Dendrites.
Τελικά γιατί ξεκινάει κάποιος μία μπάντα και πόσο ακριβό και δύσκολο σπορ είναι τελικά αυτό;
Dendrites: Μια μπάντα ξεκινάει για ένα σωρό λόγους. Μπορεί να μην έχεις κάτι καλύτερο να κάνεις, μπορεί αυτό να είναι το όνειρό σου απο παιδί, μπορεί να σε ψήνει η φάση όταν βλέπεις τα πράγματα όπως νομίζεις ότι θα είναι όταν είσαι ακόμη στην αρχή (και στην ουσία έξω από τον χορό). Η κάθε μπάντα έχει διαφορετική απάντηση σε αυτή την ερώτηση. Εμείς ξεκινήσαμε τους Dendrites όταν σταματήσαν να υπάρχουν οι προηγούμενες μας μπάντες (Rafferty Rules, Die Without, Project) και απλώς δεν ήμασταν ακόμη έτοιμοι να σταματήσουμε να παίζουμε και να γραφούμε μουσική, και δεν νομίζουμε ότι θα είμαστε ποτέ έτοιμοι να το κάνουμε αυτό, εκτός βέβαια αν τα φέρει έτσι η ζωή που να μην μπορούμε πια εκ των πραγμάτων. Οι Dendrites υπάρχουν εδώ και 3-4 χρόνια περίπου, αλλά κάποιοι απο εμάς είμαστε στον χώρο γύρω στα 20 χρόνια. Οπότε στο δεύτερο σκέλος της ερώτησης, ξέρουμε πολύ καλά πια ότι η ενασχόληση με την μουσική σε επίπεδο δισκογραφίας θέλει θυσίες, σε ατομικό, ψυχολογικό, συναισθηματικό, και φυσικά, σε οικονομικό επίπεδο, εκτός αν παίζεις για την παρέα, ή για την προσωπική σου ευχαρίστηση. Αλλά όποιες και να είναι οι δυσκολίες, πιστεύουμε ότι η μουσική είναι η καλύτερη “κακή συνήθεια” που μπορεί να έχει ένας άνθρωπος, και ειδικά ένας νέος άνθρωπος. Ναι, είναι πολύ δύσκολο και κάποιες στιγμές θα αναρωτηθείς αν αξίζει, και κάποιες άλλες μπορεί να σου έρθει να τα παρατήσεις. Και τότε είναι που συνειδητοποιείς γιατί κάνεις ότι κάνεις. Γιατί η μουσική είναι καημός. Έτσι απλά. Όσους τους τρώει, ξέρουν τι εννοούμε.
Κυκλοφορήσατε κι ένα βίντεο κλιπ για το τραγούδι ‘Whiskey Preachin’ Motherfucker’, το οποίο πέρα από fuckin’ cool τίτλο είναι κι ένα κομμάτι που ξεχωρίζει από το δίσκο. Πόσο βοηθάει το YouTube και γενικά τα Social Media την προώθηση ενός συγκροτήματος;
Dendrites: Ο τίτλος του κομματιού έχει ωραία ιστορία. Τους στίχους τους έχει γράψει ο Γιάννης, το “κρυφό” δημιουργικό μέλος της μπάντας που ζεί μόνιμα στο Brighton της Αγγλίας. Υπάρχει μια pub στο Brighton που διοργανώνει βραδιές δοκιμής ουίσκι, και τις αποκαλεί Whiskey Preachin’ Thursdays. Ένα βράδυ, ένας τύπος τύφλα απο τις πολλές δοκιμές φώναξε μέσα στο μαγαζί: “This is a whiskey preachin’ night mothefuckers!” Ο Γιάννη έτυχε να είναι εκεί και το άκουσε. Το κράτησε σαν τίτλο κι έφτιαξε μια ιστορία για ένα τύπο που νοσταλγεί το σπίτι του και μια μέρα καβαλάει τη μηχανή του και γυρίζει πίσω. Κατα βάθος, δημοτικό της ξενιτιάς είναι, χαχαχα! Φτιάξανε την μελωδία της φωνής με τον Θανάση μέσω Skype, κατέληξε στον δίσκο, και μετά είπαμε να δοκιμάσουμε να το κάνουμε βιντεοκλίπ γιατί στην εποχή του YouTube και των social media, ο κόσμος δείχνει να θέλει να βλέπει και την μπάντα να παίζει, ίσως περισσότερο απο ποτέ. Τους αρέσει αυτή η οπτική επάφη, σε φέρνει πιο κοντά, κάτι που παλιότερα δεν ήταν εύκολο για μπάντες του δικού μας βεληνεκούς. Όλα αυτά βοηθάνε πολύ για την προώηθηση της δουλειάς μιας μπάντας σήμερα, αλλά θέλουν κι αυτά ένα σωρό λεφτά για να σου δουλέψουν σωστά, όπως και κόπο, και χρόνο.
Στις 12.05 θα έχουμε την τύχη να σας δούμε στο Horns Up Festival το οποίο κι έχει γίνει θεσμός νομίζω πανελλαδικά πλέον. Τι να περιμένουμε από την εμφάνισή σας; Και τι περιμένετε εσείς από το κοινό;
Dendrites: Εμείς ανυπομονούμε να ξαναβρεθούμε στα Τρίκαλα, γιατί έχουμε πάνω απο χρόνο να σας ξαναεπισκεφτούμε απο την πρώτη φορά που είχαμε παίξει εκεί με τους The Re-Stoned στον Μανδραγόρα. Συναυλιακά, έχουμε ωριμάσει αρκετά ως μπάντα απο τότε, και ανυπομονούμε να ανέβουμε στην σκηνή του Horns Up Festival και να παιξουμε τα τραγούδια μας στο κοινό του. Άσχετα με το ότι τυχαίνει να είμαστε κι εμείς στο φετινό line-up, το Horns Up Festival είναι μια εξαιρετική πρωτοβουλία, ειδικά για την κεντρική Ελλάδα, και πάρα πολύ καλώς έχει μετατραπεί σε θεσμό, και μακάρι να μεγαλώσει κι άλλο και να συνεχίσει να μεγαλώνει γιατί η σκηνή υπάρχει και δυναμώνει χάρη σε τέτοιες πρωτοβουλίες. Εμείς ευχαριστούμε για την πρόσκληση (να ‘σαι καλά Χρήστο!) και θα δώσουμε τον καλύτερο μας εαυτό για να στηθεί το πάρτυ! Ελπίζουμε να το ευχαριστηθεί και ο κόσμος και να περάσουμε όλοι καλά!
Πέραν όμως του Horns Up οι εμφανίσεις σας ως τώρα αριθμούν πολλές και με πολύ αξιόλογα διεθνή αλλά και local σχήματα (Brant Bjork (USA), Kadavar (DE), The Re-Stoned [RUS], Planet of Zeus, Nightstalker, 1000 Mods, Naxatras, Tardive Dyskinesia, Potergeist, Mahakala, Μέμφις, Hidden in the Basement, Allochiria, Sober on Tuxedos και Void Droid, κ.α.). Πρέπει να προσθέτουν ωραίες στιγμές και εμπειρίες στους Dendrites.
Dendrites: Το να μοιράζεσαι την σκηνή με συναδέλφους και άλλες μπάντες ανεξαρτήτως μεγέθους, είναι ζωτικό στοιχείο της σκηνής. Χτίζεις χαρακτήρα, μαθαίνεις να λειτουργείς μέσα σε ένα σύνολο, διδάσκεσαι απο πιο έμπειρους στον χώρο, συνεργάζεσαι για να βγεί ένα ομαδικό αποτέλεσμα, και φυσικά, περά απο όλα αυτά, με κάποιον πρέπει να μοιράζεσαι και τις μπύρες, γιατί είναι και ψιλο-μαλακία να πίνεις μόνος, χαχαχα! Έχουμε 3-4 χρόνια ζωη ως Dendrites κι έχουμε την τύχη να έχουμε ήδη συλλέξει φανταστικές εμπειρίες, έχουμε κάνει ένα σωρό νέους φίλους και συνεργάτες, πράγματα που μόνο η μουσική ξέρει να σου δίνει, οπότε ακόμη κι αύριο να σταματούσαμε, θα είχαμε ένα σωρό ωραίες ιστορίες να διηγηθούμε. Το θέμα βέβαια είναι ότι ακόμη δεν αρχίσαμε, οπότε θα μας έχετε για αρκετό καιρό στα πόδια σας στο μέλλον!
Από ότι βλέπω δουλεύετε πάνω στον επόμενο δίσκο. Σε ποιο στάδιο βρίσκεστε και πότε πιστεύετε ότι θα κυκλοφορήσει;
Dendrites: Οι ηχογραφήσεις για την μουσική έχουν ήδη τελειώσει και αυτή την στιγμή γράφουμε στίχους και κάνουμε μια πρώτη προπαραγωγή στις φωνές για να δούμε πως θα ακούγεται το τελικό αποτέλεσμα. Αν όλα πάνε καλά, λογικά θα έχουμε ολοκληρώσει και αυτό το στάδιο μέσα στον Ιούνιο. Έχουμε σχεδόν καταλήξει στο ποιός θα αναλάβει το mix για αυτόν τον δίσκο, είμαστε σε διαδικασία αναζήτησης mastering, και έχουμε ήδη κάποιες επαφές για το ποιός θα αναλάβει το artwork. Πιστεύουμε μέσα στο καλοκαίρι να έχουν ολοκληρωθεί όλες αυτές οι δουλειές και να έχουμε στα χέρια μας το τελικό αποτέλεσμα, και μετά το μόνο που μένει είναι να δούμε σε τι μορφή θα το κυκλοφορήσουμε πρώτα. Θέλουμε πολύ να το βγάλουμε βινύλιο, απλά ίσως ξεκινήσουμε με CD και το βινύλιο ακολουθήσει λίγο πιο μετά, για καθαρά λόγους συγκεκριμένου budget.
Θα είναι πάλι DYI ή θα κυκλοφορήσει κάτω από κάποια εταιρεία;
Dendrites: Η παραγωγή του δίσκου χρηματοδοτείται αποκλειστικά απο εμάς. Δεν ξέρουμε ακόμη αν θα υπάρξει ενδιαφέρον απο εταιρείες, ίσως κάτι τέτοιο να προκύψει όταν θα έχουμε ένα χειροπιαστό τελικό αποτέλεσμα και θα μπορούμε να το στείλουμε για να δούμε πως θα πάει. Απο εκεί και πέρα, εμείς το ξεκινάμε σαν DIY και το δουλεύουμε με όσο πιο επαγγελματικούς όρους γίνεται. Αυτό σημαίνει ότι επενδύουμε οι ίδιοι στην μουσική μας ώστε να έχουμε στα χέρια μας το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα. Ακόμη όμως κι αν καταφέρουμε να βρούμε μια εταιρεία διανομής θα είναι εξαιρετικό, γιατί στην ουσία σ’ αυτή τη φάση αυτό είναι που πραγματικά χρειαζόμαστε. Για την ώρα, προέχει να τελειώσει ο δίσκος, και μετά θα δούμε τις επιλογές μας.
Το DYI είναι νοοτροπία ή τελικά μόλις πιάσουν κάποιοι την καλή όπως λέμε αλλάζουν όλα;
Dendrites: Το DIY είναι η αρχή των πάντων. Όλοι, με κάποιο τρόπο, κάπως έτσι ξεκινήσανε. Είναι σίγουρα το πρώτο στάδιο, εκεί που θα τα κάνεις όλα όπως εσύ πιστεύεις οτι γίνονται, θα δοκιμάσεις τις δυνατότητες και τις αντοχές σου ως μπάντα και ως άνθρωπος, και που θα φάς και τα μούτρα σου, κάτι που είναι πολύ πιθανό και ίσως και απαραίτητο να συμβεί σε μια μπάντα γιατί έτσι μαθαίνεις. Αν επιβιώσεις απ’ αυτό, ίσως κάποια στιγμή σου παρουσιαστεί μια ευκαιρία να δουλέψεις με διαφορετικό τρόπο συνεργαζόμενος με κάποια εταιρεία σε συνθήκες οικονομικού ανταγωνισμού και ελεύθερης αγοράς. Δεν σημαίνει απαραίτητα ότι θα ανέβεις επίπεδο, καθώς και στο underground που συνήθως κινείται με όρους DIY πάντοτε υπήρχαν και θα υπάρχουν δουλειές εξαιρετικής ποιότητας. Δεν σημαίνει όμως απο την άλλη και ότι ξεπουλιέσαι. Είναι ξεκάθαρα θέμα προσωπικών επιλογών για το πως προτιμά να δουλεύει ο καθένας. Κάποιες μπάντες είναι ευτυχισμένες να δουλεύουν ανεξάρτητα, άλλες επιδιώκουν να μπούνε σε μια εταιρεία με ότι αυτό συνεπάγεται. Τώρα, αν μια μπάντα επιλέξει να συμπεριφέρεται σαν να έχει πιάσει την καλή, αυτό μπορεί ωραιότατα να συμβεί και σε επίπεδα DIY, και για να είμαστε ειλικρινείς πολλές φορές είναι και μέρος του παιχνιδιού το να προσπαθείς να δείξεις ότι είσαι κάτι σημαντικό, ακόμη κι αν δεν είσαι. Αλλά και πάλι, μόνο ο χρόνος κι ο κόσμος το κρίνουν αυτό. Ίσως και να έχεις φάει και πολλές κατραπακιές και απόρριψη και να έχεις περάσει ένα σωρό δυσκολίες (κι όλοι όσοι ασχολούνται με το ευγενές σπόρ της μουσικής ξέρουν πολύ καλά τι εννοούμε), οπότε μόλις “πιάσεις την καλή” μπορεί να θέλεις να βγάλεις και μερικά σπασμένα. Πολύ ενδιαφέρουσα ερώτηση, και μάλλον η απάντηση δεν είναι άσπρο μαύρο.
Αυτά από μένα…χαίρομαι που έγινε αυτή τη συνέντευξη μαζί σας και σας αφήνω τον επίλογο…. Τα λέμε στο Horns Up Festival!
Dendrites: Σε ευχαριστούμε για μια ακόμη φορά για την συνέντευξη Λιλιάνα, κι εσένα κι όλους στο Metal Invader, και θα χαρούμε να τα πούμε απο κοντά στο Horns Up Festival! Και αυτό το καλοκαίρι προμηνύεται καυτό συναυλιακά και δισκογραφικά για εμάς! Stay tuned and see you all on the road!!
