Ελληνικά
Μια διαφορετική συνέντευξη παρακάτω με τον ποιητή Νίκο Σπανάκη ή πιο γνωστό στο μεταλλικό κοινό Nick Spane (που φαντάζομαι οι περισσότεροι γνωρίζουν έτσι) μέσω των Dødsferd, Drunk Motherfuckers, Grab, G.N.L.S. και την εταιρία Fucking Your Creation Records.
Καλησπέρα Νίκο, θα ήθελα να μας πεις λίγα λόγια για την ποιητική σου συλλογή με τίτλο «Θαμμένος Στην Γη Του Ονείρου».
Καλησπέρα Γιώργο και πρώτα απ’ όλα θέλω να σε ευχαριστήσω για το ενδιαφέρον σου και την υποστήριξή σου στο εγχείρημά μου να εκφραστώ, εκτός της μουσικής και μέσω του γραπτού λόγου, εκφράζοντας τις σκέψεις που είχα για αρκετά χρόνια κλειδαμπαρωμένες στις πιο σκοτεινές γωνίες του μυαλού μου, μέσω του πρώτου μου βιβλίου, με τίτλο, «Θαμμένος στην Γη του Ονείρου». Αποτελείται από 60 «ποιήματα», και 20 σχέδια από τους χρόνια αδερφικούς μου φίλους και συνεργάτες, Γεώργιο Γύζη (Bacchus) και Νικόλαο Σταυριδάκη (VisionBlack). Μερικά είναι και από εμένα. Εκδόθηκε τον Απρίλιο του 2022, από τις Εκδόσεις Όστρια και λόγω εξάντλησης της πρώτης έκδοσης (500 αντίτυπα), μόλις πρόσφατα κυκλοφόρησε η δεύτερη με ένα έξτρα «ποίημα» και κάποια νέα σχέδια δικά μου. Τα «ποιήματα» γράφτηκαν από το 1999 έως και την πρώτη μέρα του 2022. Αποτελούν ένα ημερολόγιο της ζωής μου, με πολύ δυνατά συναισθήματα και σκέψεις.
Που μπορεί κάποιος να την αγοράσει;
Από το βιβλιοπωλείο των Εκδόσεων Όστρια, διαδικτυακά από αρκετά Site καθώς και από πολλά βιβλιοπωλεία σε όλη την Ελλάδα και κυρίως στα μέρη που επισκέφθηκα, προκειμένου να την παρουσιάσω. Επίσης, μπορούν να το βρουν και στο Distro της FYC Records. Υπάρχει Section με βιβλία, από πολύ αξιόλογους Εκδοτικούς Οίκους.
Πότε ξεκίνησες να γράφεις ποιήματα;
Σκέψεις τις ονομάζω που είναι πιο κοντά στην σύγχρονη ποίηση, αν μπορώ έτσι να την ονομάσω. Το 1999 ξεκίνησα να γράφω, απομονωμένος στην μικρή κουζίνα του σπιτιού μου. Έφτανε το ξημέρωμα κάθε φορά, για να μου υπενθυμίσει ότι έπρεπε να βάλω μία τελεία σε αυτές τις σκέψεις και να συνεχίσω ξανά το επόμενο βράδυ.
Φαντάζομαι οι περισσότεροι γνωρίζουν πως ασχολείσαι και με την μουσική, αφού βρίσκεσαι πίσω από τους Dødsferd (αλλά και σε Drunk Motherfuckers, Grab, G.N.L.S.) ενώ ασχολείσαι και την εταιρία Fucking Your Creation Records. Πως μπορούν να συνδυαστούν αυτά τα…3, πόσο εύκολο, δύσκολο ή αδύνατο είναι στην πραγματικότητα;
Είναι αρκετά δύσκολο και πρέπει να έχεις πολύ δυνατή θέληση για να παραμείνεις πιστός στο όραμά σου, αγνοώντας τις ανθρώπινες αδυναμίες, τις καθημερινές δυσκολίες που προκύπτουν από την διαχείριση των ανθρώπινων σχέσεων και τις αντιξοότητες της ζωής, μιας σάπιας κοινωνίας, ενός κόσμου που παρακμάζει και καταστρέφεται χωρίς καμία ελπίδα επιστροφής. Έχω ένα χρέος προς τον εαυτό μου και την τέχνη μου. Δεν είναι για όλους και γι αυτό έχει παραμείνει αναλλοίωτη πάνω από 20 χρόνια. Ποτέ δεν έκανα εκπτώσεις στο έργο μου, στο όραμά μου, στην κληρονομιά μου! Επομένως, μέσα από τις δυσκολίες, γίνεσαι πιο δυνατός και καταλαβαίνεις ότι δεν εξυπηρετείς τίποτα άλλο από το όραμά σου.
Αν σου ζητούσα να ορίσεις την ποίηση, τί θα μου απαντούσες;
Αυτό είναι κάτι που θα στο απαντήσει κάποιος που θεωρεί τον εαυτό του ποιητή. Εγώ δεν είμαι. Απλώς εκφράζω τις σκέψεις μου, για την πτώση της ανθρώπινης ύπαρξης και του υπέροχου αυτού κόσμου που ο άνθρωπος τον έχει καταστρέψει μέσω της αστείρευτης εκμετάλλευσης και δίψας του για την εξύψωση του σαπισμένου γοήτρου του. Όπως και με την μουσική ποτέ δεν θεώρησα τον εαυτό μου σοφό, για να μιλήσω για κάποιο είδος, το ίδιο ισχύει και για την συγκεκριμένη κατηγορία έκφρασης του γραπτού λόγου!
Ο όρος «στρατευμένη τέχνη» τι σημαίνει για σένα;
Τα πάντα! Ποτέ δεν έγραφα περί ανέμων και υδάτων. Ποτέ δεν θέλησα να μοιάσω με κανένα, ή να ακολουθήσω κάποιο ρεύμα, κάποια επιτυχημένη συνταγή, που θα με κάνει πιο γνωστό και αποδεκτό σε μεγαλύτερο κύκλο ανθρώπων. Μέσα από τα «ποιήματα» εκφράζομαι πολιτικά, θρησκευτικά. Είναι για τους λίγους, για αυτούς που έχουν την ικανότητα να κατανοήσουν και να αποτραβηχτούν από την μάζα. Είναι για αυτούς που με πράξεις αγωνίζονται μέχρι το τέλος, ακόμη και αν όλα είναι εναντίον τους. Ποιότητα και όχι ποσότητα. Ο άνθρωπος μόνο με την δική του δύναμη, μπορεί να φτάσει στην θέωση.
Για τι θέματα γράφεις; Ποια είναι η πηγή της έμπνευσής σου;
Στο πρώτο μου βιβλίο γράφω κυρίως για την δύναμη της απώλειας, την προδοσία, τις ανθρώπινες αδυναμίες. Την απογοήτευση, την πτώση του ανθρώπινου είδους, τον Θάνατο. Μέσα σε κάθε «ποίημα» μπορείς να συναντήσεις ένα κομμάτι του εαυτού σου και να ταυτιστείς χωρίς δεύτερη σκέψη!
Θεωρείς την ποίηση σου δυσνόητη; Απευθύνεσαι σε συγκεκριμένο κοινό;
Το αντίθετο. Οι σκέψεις μου είναι διατυπωμένες με τέτοιο τρόπο, ώστε να μπορεί οποιοσδήποτε ενδιαφερθεί, να πάρει ένα κομμάτι γνώσης για την ανθρώπινη ύπαρξη και την κοινωνία που φτιάχτηκε για να εξυπηρετήσει και μόνο τους δήμιους της.
Στους καιρούς μας ποιος είναι ο ρόλος και η σημασία της ποίησης;
Σε αυτούς του δύσκολους και καταστρεπτικούς καιρούς, οποιοσδήποτε αντιμάχεται και δημιουργεί τέχνη, αληθινή τέχνη, μακριά από τις μάζες, για να μπορέσει να διδάξει τον εαυτό του κυρίως και αυτούς που έχουν δίψα να αγωνιστούν, τότε κάνει πολύ σημαντικό λειτούργημα!
Θα ήθελες να ζεις σε άλλες εποχές ίσως κάποια που οι ποιητές είχαν μεγαλύτερο κύρος;
Κάθε εποχή είναι σημαντική και πρέπει εσύ ο ίδιος να αγωνίζεσαι να δώσεις το κύρος που αναζητάς μέσω του δικού σου αγώνα.
Έχεις κάποιους ποιητές που αγαπάς ιδιαιτέρως;
Μπωντλαίρ, Έλιοτ, Πόε, Καρυωτάκης ήταν και είναι αρκετά σημαντικοί για εμένα.
Επειδή δεν έχω διαβάσει ακόμα το βιβλίο σου θεωρώ πως η συζήτηση είναι πιο γενική από οτι θα ήθελα και μάλλον θα ήθελες. Οπότε θα σου ζητήσω να να διαλέξεις κάποιους στίχους σου που αγαπάς ιδιαιτέρως.
Είναι καλύτερα όταν διαβάσεις το βιβλίο μου, να διαλέξεις εσύ στίχους που σε εκφράζουν. Για εμένα, είναι όλοι αγαπημένοι και μέσω αυτών δημιουργείται ο άνθρωπος πίσω από αυτά.
Ποιο είναι το τελευταίο βιβλίο που διάβασες;
Το διαβάζω ακόμη και είναι το «ΣΑΝΤΑΡΑΜ», το ημιαυτοβιογραφικό μυθιστόρημα του Γκρέγκορι Ντέιβιντ Ρόμπερτς, από Εκδόσεις Κυψέλη.
Ποια είναι τα μελλοντικά σου σχέδια; Σκοπεύεις να εκδόσεις και άλλη ποιητική συλλογή;
Μου έχουν μείνει 3 τελευταίες παρουσιάσεις για το πρώτο μου βιβλίο, Θεσσαλονίκη, Τρίκαλα και Ρέθυμνο, μέχρι τέλος του χρόνου και από τον νέο χρόνο, θα ασχοληθώ με την ολοκλήρωση του δεύτερου βιβλίου μου, το οποίο είναι σχεδόν έτοιμο και ευελπιστώ να εκδοθεί μέχρι τα μέσα του 2024.
