12.5 C
Athens

Συνέντευξη με τον Στέλιο Σαλβαδόρ (ΜΩΡΑ ΣΤΗ ΦΩΤΙΑ)

Published:

Last Updated on 01:26 PM by Nikos Nakos

Αγαπητέ μου Στέλιο καλησπέρα, χαίρομαι ιδιαιτέρως που σε φιλοξενούμε στο περιοδικό μας, είναι κάτι που σκεφτόμουν καιρό. Αρχικά, σε τί φάση σε πετυχαίνω; Είσαι καλά;  

Στέλιος Σαλβαδόρ: γειά σου Ελπίδα κι εγώ χαίρομαι που μιλάμε κι από δω , είμαι πολύ καλά, μόλις έχουμε επιστρέψει από ένα πολύ ‘‘δυνατό” διήμερο σε Πάτρα και Αθήνα και είμαστε έτοιμοι για τη Θεσσαλονίκη.

Με αφορμή την επικείμενη εμφάνισή σας στο Club του Μύλου, θεώρησα πως έχουμε μια καλή ευκαιρία να δούμε τα “Μωρά” μέσα από τα δικά σου μάτια. Αρχικά, από ποιους μουσικούς περιβάλλεσαι αυτήν την περίοδο; Αν δεν κάνω λάθος είστε έξι.  

Στέλιος Σαλβαδόρ: ναι είμαστε έξη μουσικοί επί σκηνής και οι Λάκης Ραγκαζάς στην κιθάρα,Σάκης Ζαχαριάδης στην κιθάρα ,Δημήτρης Ματζίρης τρομπόνι, Κώστας Κατσαρός τρομπέτα,πιάνο, συνθεσάιζερ,Φώτης Τσακυρίδης ντράμς,κι εγώ στο μπάσο και τη φωνή 

Όταν πρωτοξεκίνησες τα μουσικά σου βήματα, ονειρεύτηκες ποτέ ότι θα αγκαλιαστείς τόσο ζεστά από τον κόσμο; Το λέω γιατί νιώθω πως σε ενώνει ένα πολύ διαφορετικό και γλυκό δέσιμο με τον κόσμο.  

Στέλιος Σαλβαδόρ: η αλήθεια είναι ότι από πολύ νωρίς το συγκρότημα αγαπήθηκε και είχαμε μια ιδιαίτερη σχέση με το κοινό ,θα θυμάμαι πάντα τις εμφανίσεις μας στη μπουάτ  Όνειρο στη Θεσσαλονίκη ,αμέσως μόλις κυκλοφόρησε ο πρώτος δίσκος το 1988, τη μεγάλη ανοιχτή συναυλία στο θέατρο Συκεών,που ο απίστευτος κόσμος γέμισε το θέατρο από νωρίς το απόγευμα, και άλλα πολλά.Και ακόμη και τώρα ,οι φίλοι μας από όλη την Ελλάδα έρχονται όπου εμφανιστούμε με κέφι και αγάπη.

Έχεις μετανιώσει για κάτι στην καριέρα σου; Υπάρχει κάτι στο μυαλό σου που λες ότι θα μπορούσες να το έχεις πράξει διαφορετικά ή και καθόλου; 

Στέλιος Σαλβαδόρ: όχι δεν έχω μετανιώσει για κάτι, ο,τι έχει συμβεί είναι για να προχωράμε μπροστά .

Ποια ήταν η μεγαλύτερη πρόκληση που αντιμετωπίσατε ως νέο συγκρότημα στη δεκαετία του ’80; 

Στέλιος Σαλβαδόρ : κατ αρχάς η πρώτη πρόκληση ήταν το ίδιο μας το υλικό , ότι δεν ήταν κάτι το αναμενόμενο, ήταν φτιαγμένο έτσι ώστε να είναι κάτι καινούργιο ,δεν ακολουθούσε την πεπατημένη αλλά  η υποδοχή από τον κόσμο ήταν από την αρχή θετική .

Πώς αντιλαμβανόσασταν τότε τη θέση της ροκ μουσικής στην Ελλάδα; 

Στέλιος Σαλβαδόρ: δεν υπήρχε μεγάλη παράδοση εκείνη την περίοδο, ήταν πολύ αχαρτογράφητα τα νερά στο χώρο που θέλαμε να κινηθούμε και για αυτό το λόγο ήθελα το στίγμα που θα δώσω να είναι ακριβές ,ως προς την ταυτότητα μας και πρωτότυπο . 

Σε αγχώνει ποτέ η μέχρι τώρα πορεία σου; Η αποδοχή του κόσμου και τα τραγούδια σου στα χείλη του κόσμο, σου δημιουργεί ένα αίσθημα ευθύνης; Πώς το αντιλαμβάνεσαι εσύ; 

Στέλιος Σαλβαδόρ: όχι η σχέση μας με τον κόσμο είναι σα σχέση καλών φίλων που δε χρειάζεται να πούνε πολλά, συνεννοούμαστε μέσα από τα τραγούδια .

Ο κόσμος ως ακροατής ή η δημιουργία μουσικής θεωρείς πως είναι το ουσιαστικότερο στοιχείο της πορείας σου; Τί θεωρείς πως σε τρέφει περισσότερο;  

Στέλιος Σαλβαδόρ: Χαίρομαι ιδιαίτερα όταν έχω μια νέα ιδέα και δουλεύω για ένα ολοκαίνουργιο τραγούδι , αυτό μου δίνει μεγάλη χαρά,η ίδια η μουσική δηλαδή ,αλλά και οι συναυλίες που είναι η ευκαιρία για συνάντηση με άλλους ανθρώπους, μουσικούς και κοινό , είναι πολύ ευχάριστες στιγμές.

Υπάρχει κάποιο τραγούδι που ξεχωρίζεις περισσότερο από όλα; Ξέρω είναι δύσκολο να διαλέγεις ανάμεσα στα παιδιά σου, υπάρχει όμως κάποιο που έχει ξεχωριστή θέση στην καρδιά σου; 

Στέλιος Σαλβαδόρ: Τα περισσότερα τραγούδια μου, είναι βιωματικά περιγράφουν είτε καταστάσεις που έχω ζήσει ,είτε σκέψεις κ ιδέες που θέλω να επικοινωνήσω,οπότε έχω μια ιδιαίτερη σύνδεση μ’ αυτά. Αλλά ανάμεσα στα άλλα τραγούδια, είχα από την αρχή  ιδιαίτερη αγάπη στο τραγούδι Αδρεναλίνη.Ειναι το τραγούδι που όταν το έκανα, ήταν αυτό που με εξέφραζε πιο πολύ από όλα τα άλλα, είναι αυτό που θα σηματοδοτούσε την πορεία μας μετά τον πρώτο δίσκο, ήδη το 1988, ως το καλύτερο δεύτερο βήμα του συγκροτήματος, αμέσως μετά τον πρώτο δίσκο. Νομίζω ότι αν το 1988 είχε κυκλοφορήσει ο δεύτερος δίσκος με όλα αυτά τα τραγούδια Αδρεναλίνη, Βαβυλωνία, Σαλονίκη, Γυναίκα, Άνθρωπος ελέφαντας, και άλλα, θα ήταν κάτι σαρωτικό. Απλά τα λαγωνικά του χώρου μας ,κάνανε άλλου είδους μαγειρέματα, μ’ αυτό το υλικό.

Οι στίχοι σας έχουν έντονο κοινωνικό και πολιτικό χαρακτήρα, αλλά παράλληλα εξερευνούν και τον ανθρώπινο πόνο. Ποια είναι τα μηνύματα που θέλεις να περάσεις στον κόσμο;  

Στέλιος Σαλβαδόρ: Όταν ακούει κάποιος ένα τραγούδι,θέλω να βρίσκει κάτι από τον εαυτό του, κάτι από τις σκέψεις του, από τους προβληματισμούς του και να μην νιώθει μόνος του, υπάρχουν κι άλλοι που αισθάνονται το ίδιο.

Το ελληνικό ροκ/πάνκ φαίνεται πως παραμένει διαχρονικό και συνεχώς παράγει νέες φουρνιές ακροατών και μουσικών. Αρχικά, πως νιώθεις που βλέπεις νεαρό κόσμο στις συναυλίες σας; Προσωπικά, το θεωρώ μαγικό. 

Στέλιος Σαλβαδόρ: ένα από τα πιο ευχάριστα πράγματα είναι η συμμετοχή νέων ανθρώπων.Ειδικά σε μας έχω τη χαρά να παρατηρώ μια ανανέωση του ακροατηρίου μας και τη συμμετοχή ολοένα και πιο νέων ανθρώπων…

Πώς έχει αλλάξει η αλληλεπίδραση με το κοινό από τότε που ξεκινήσατε μέχρι σήμερα; 

Στέλιος Σαλβαδόρ: Είχαμε πάντοτε ένα “αποφασισμένο κοινό”,σταθερό και πιστό, που ακόμη και σε πιο δύσκολες εποχές ακολουθούσε και στήριζε το συγκρότημα , αλλά τα τελευταία χρόνια έχει μεγαλώσει αρκετά αυτό το κοινό, κρατώντας μάλιστα τα στοιχεία αυτά του πάθους και της συμμετοχής κατά τη διάρκεια της συναυλίας.Το κοινό μας παραμένει το ίδιο ζωντανό,θερμό και αγαπημένο.

Ποια συμβουλή θα έδινες στους νέους μουσικούς που ξεκινούν τώρα τα βήματά τους στον χώρο; Υπάρχει κάτι συγκεκριμένο που θα ήθελες να τους μεταλαμπαδεύσεις;  

Στέλιος Σαλβαδόρ: όπως κι εγώ όταν ξεκινούσα, δε νομίζω ότι θα άκουγα συμβουλές .Είχα κάτι συγκεκριμένο που ήθελα να κάνω ,και οτιδήποτε άλλο θα το θεωρούσα καθυστέρηση και αποπροσανατολισμό.Αν κάτι έχουμε να πούμε ,είναι προσήλωση στο όνειρο….

Είναι το ροκ/πανκ τρόπος ζωής τελικά, και κατά πόσο “ακούει” την κοινωνία;  

Στέλιος Σαλβαδόρ: η μουσική είναι ένας τρόπος να αισθάνεσαι και να σκέφτεσαι για τα πράγματα..Ο τρόπος ζωής μας, είναι για τον καθένα πολύ ξεχωριστός και προσωπικός .

Αντί επιλόγου, θα προτιμούσα να έκλεινες με λόγια δικά σου, ίσως στέλνοντας ένα μήνυμα στους ακροατές σου; Σε ευχαριστώ πολύ για τον χρόνο σου, θα τα πούμε από κοντά!  

Στέλιος Σαλβαδόρ: Να ζούμε τη ζωή μας όσο πιο κοντά μπορούμε στα όνειρα μας ,αλλά αυτό μπορεί να σημαίνει ότι για να το καταφέρουμε αυτό, θα χρειαστεί πολλές φορές να απομακρυνθούμε χιλιόμετρα μακριά από αυτά. Αν θέλουμε να ονειρευόμαστε με ανοιχτά τα μάτια, κι οχι με κλειστά.

Related articles

spot_img

Arysithian Blade – Iriath

Recent articles

Arysithian Blade – Iriath

spot_img