Ελληνικά
Last Updated on 08:30 PM by Giorgos Tsekas
Οι Warcode είναι το κλασσικό παράδειγμα προς μίμηση για όσους απογοητεύονται εύκολα, τα παρατάνε με την πρώτη και ξεχνάνε πως με σκληρή δουλειά και εμπιστοσύνη στις δυνάμεις σου μπορείς να τα καταφέρεις στο τέλος της ημέρας.
Αρχικά, θα ήθελα να μας πείτε από που εμπνευστήκατε το όνομα “Post Modern Delusions”.
Γεια χαρά από εμάς!
Ο τίτλος προέρχεται από ένα στίχο που έχουμε στη γέφυρα του Introvert Reality (το 2ο τραγούδι του δίσκου) ο οποίος λέει “Post Modern Illusions patterned within your brain” που ο Βασίλης είχε σαν ιδέα να βαφτίσουμε το δίσκο με μια μικρή αλλαγή αντί για Illusions σε Delusions. Παραπέμπει στις μετά μοντέρνες πλαστές «ανάγκες» που έχει δημιουργήσει ο σύγχρονος άνθρωπος, στις εικόνες του «τέλεια» πλασμένου ανθρώπου με την «τέλεια» ζωή.
Πως έχει πάει μέχρι τώρα ο δίσκος;
Μια χαρά μέχρι στιγμής. Γενικά έχει πάρει πολύ καλές κριτικές από τα περισσότερα webzines του εσωτερικού αλλά και του εξωτερικού που ασχολήθηκαν μαζί του. Ενδεικτικά το Post Modern Delusion μπήκε σαν πρόταση του μήνα στο τεύχος Νοεμβρίου του Metal Hammer καθώς και το Hellenic Metal Cluster ψήφισε το album στα 15 καλύτερα της χρονιάς που μας πέρασε. Επίσης έχουν μπει κομμάτια από τον δίσκο σε διάφορες συλλογές που έχουν κυκλοφορήσει. Γενικά όσοι γνωστοί και μη το έχουν ακούσει μας έχουν πει τα καλύτερα, τόσο για τα τραγούδια που έχουν ανέβει σε συνθετικό επίπεδο από το προηγούμενο όσο και για την όλη ηχητική παραγωγή και εικαστική προσέγγιση.
Υπάρχει κάτι το οποίο στον δίσκο, γυρνώντας πίσω σε αυτόν ως ακροατές, θα αλλάζατε;
Γενικά ακόμα πιστεύουμε δεν το έχουμε χωνέψει και εμείς σαν ακροατές. Πάντα όμως θα βρίσκεις πράγματα να αλλάξεις. Αλλά δεν έχει νόημα κατά την γνώμη μας αυτό. Όταν γράφτηκε, γράφτηκε έτσι γιατί έτσι νιώθαμε/θέλαμε εκείνη την στιγμή. Αν θέλουμε να το ξεψειρίσουμε όμως ίσως ένα δύο σημεία/riffs σε κάνα δύο τραγούδια. Πέρα από αυτά τίποτα άλλο.
Ποιο κομμάτι ξεχωρίζετε περισσότερο;
Πραγματικά δύσκολη ερώτηση. Ο καθένας από την μπάντα θα σου πει διαφορετικό κομμάτι αλλά νομίζουμε ότι αυτή είναι η μαγεία της μουσικής. Ο καθένας να βρίσκει κάτι ξεχωριστό από τον άλλον. Παρόλα αυτά θα ξεχωρίζαμε το Architects of immoral dogmas. Ένα κομμάτι σχετικά διαφορετικό μουσικά και συνθετικά από τα άλλα το οποίο μιλάει για την οργανωμένη θρησκεία και είναι εμπνευσμένο από το βιβλίο της Emma Goldman, “Η φιλοσοφία της αθεΐας και η αποτυχία του χριστιανισμού”.
Προλάβατε να κάνετε κάποια live στα πλαίσια του δίσκου πριν το lockdown. Η ανταπόκριση του κόσμου ποια ήταν;
Προλάβαμε και κάναμε 4 live εμφανίσεις σε Βόλο, Καρδίτσα, Καστοριά αλλά και το καθιερωμένο release live στα Τρίκαλα. Τα live πήγανε πολύ καλά γνωρίσαμε αρκετό κόσμο αλλά δυστυχώς αυτή την στιγμή που μιλάμε είναι θολό το τοπίο σχετικά με τη πραγματοποίηση των lives. Είχαμε κανονίσει μια σειρά από lives στην Ελλάδα αλλά λόγο κορονοιού όλα ακυρώθηκαν. Στο μέλλον…
Τι είναι διαφορετικό σήμερα σε σχέση με τους Warcode πριν 10 χρόνια, εκτός από τα μέλη;
Το πιο βασικό είναι πως όλα τα μέλη μένουμε στα Τρίκαλα (πέραν του Βάϊου που μένει Καρδίτσα) πράγμα που ήταν το πιο μεγάλο πρόβλημα πριν από 10 χρόνια. Βάση αυτού έχουμε περισσότερη όρεξη για δουλειά από ποτέ και δουλεύουμε πιο συλλογικά. Όχι ότι στο παρελθόν δεν δουλεύαμε αλλά ο Πιτ και ο Λευτέρης ήταν ο ένας εξωτερικό και ο άλλος Θεσσαλονίκη και αυτό δυσκόλευε την κατάσταση. Τώρα μαζευόμαστε όλοι για πρόβα στο στούντιο μας (Animal Farm Studio) και δουλεύουμε. Επίσης κάποιες κινήσεις γίνονται πιο σωστά και ολοκληρωμένα λόγω εμπειρίας.
Τι βλέπετε γενικά από το ελληνικό κοινό σήμερα και τι είναι αυτό που λείπει περισσότερο σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια;
Υπάρχουν θετικά και αρνητικά. Δηλαδή, πιο παλιά νομίζουμε υπήρχε περισσότερο πάθος στο ελληνικό κοινό χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν υπάρχει τώρα. Επίσης τώρα υπάρχουν πιο πολλές μπάντες άρα γίνονται περισσότερα live και κάπου εκεί μπορεί και ξεφτίζει και το πάθος. Επίσης σαν ελληνικό κοινό είμαστε αρκετά παραδοσιακοί και δεν ανοίγουμε πολύ εύκολα τα αυτιά και τη αγκαλιά μας σε καινούρια ακούσματα αλλά όταν το κάνουμε δινόμαστε με όλη μας την καρδιά. Κάθε εποχή εν τέλει έχει τα αρνητικά της και τα θετικά της γενικά όπως όλα τα πράγματα.
Με ποια μπάντα θα θέλατε να μοιραστείτε ποτέ τη σκηνή και δεν είχατε ακόμα την τύχη;
Δεν το έχουμε καλοσκεφτεί αυτό… σίγουρα πολλές. Πλάκα θα είχε να παίζαμε με Death περιόδου Symbolic, αλλά φυσικά κάτι τέτοιο δεν είναι εφικτό.
Εν γένει, πως σας φαίνεται σήμερα η ανταπόκριση του κόσμου στα ελληνικά συγκροτήματα, με εξαίρεση προφανώς τα κλασσικά τύπου Rotting Christ ή SepticFlesh;
H ελληνική σκηνή έχει κάνει άλματα τα τελευταία χρόνια ποιοτικά μπροστά. Μπορείς να ακούσεις δουλειές από ελληνικές μπάντες που αν δε σου πει κάποιος ότι είναι ελληνικές δε θα το καταλάβεις . Το επίπεδο γενικά έχει ανέβει και στο θέμα της παραγωγής αλλά και στο εικαστικό του πράγματος . Βέβαια εδώ που τα λέμε αυτό που μένει είναι και ο κόσμος να ασχοληθεί με την ελληνική σκηνή και όχι με όσες μπάντες είναι γνωστές. Τι σημαίνει αυτό; Πάω στο live από την αρχή, παρακολουθώ όλες τις μπάντες και αν μου αρέσει κάποια αγοράζω merch. Έτσι προχωράει η σκηνή και εξελίσσεται. Τόσο απλά.
Μετά την καραντίνα, τι είναι αυτό που θα κάνετε πρώτο και καλύτερο;
Πρόβες πρόβες πρόβες. Μας έχουν λείψει τόσο πολύ. Βεβαία εν μέσω καραντίνας που υπήρχε άπλετος ελεύθερος χρόνος αρχίσαμε να γράφουμε κάποιες ιδέες για τον καινούριο δίσκο αλλά βέβαια είναι σε πολύ εμβρυακή μορφή. Και ελπίζουμε κάποια στιγμή να το επιτρέψουν οι συνθήκες και να πατήσουμε το πόδι μας στη σκηνή.
