Last Updated on 07:56 PM by Giorgos Tsekas
Τα παρακάτω λόγια του ίδιου του συγκροτήματος, τα βρήκα στο διαδίκτυο και ειλικρινά δεν θα μπορούσα να περιγράψω καλύτερα τα Τοξικά Απόβλητα:
‘Τα Τοξικά Απόβλητα είναι το skacore συγκρότημα της Αθήνας αφοσιωμένο στον αγώνα ενάντια στον καπιταλισμό και τον φασισμό. Το Αυτογκόλ βγήκε, όπως όλοι οι δίσκοι, μέσα από την πραγματικότητα. Την αντικειμενική πραγματικότητα όπως κι εσείς την αντιμετωπίζετε, και την υποκειμενική όπως εμείς την περιγράφουμε μέσα από τα βιώματά μας. Όσο και αν προέλασε τα τελευταία χρόνια ο φασεϊσμός και ο γηπεδισμός σε βάρος της κοινωνικής έκφρασης, της πολιτικής μουσικής, εμείς αποφασιστικά στεκόμαστε και θα στεκόμαστε ως συγκρότημα απέναντι σε οτιδήποτε διαβάλλει την πηγαία άμεση λαϊκή τέχνη. Ούτε με τον εναλλακτικό καταναλωτισμό, ούτε με τον κανονικό. Ούτε με τις γαμάτες μάρκες, ούτε με τις φλώρικες μάρκες. Ούτε με τις καλές, ούτε με τις κακές εταιρείες. Δεν μπορεί η μουσική να μην είναι μέρος του ότι παίρνουμε τρία ευρώ την ώρα. Ενάντια στον καπιταλισμό και τα πολιτικά του συστήματα όπως ο φασισμός, για τον πολιτισμό χωρίς εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, ζήτω η παγκόσμια ανεξάρτητη τέχνη!’.
Έχουμε να κάνουμε με ένα εξαιρετικό δίσκο, τόσο μουσικά όσο και στιχουργικά. Τα μέλη είναι πρώην μεταλλάδες (και καθόλου χτεσινοί στον χώρο), κάτι που φαίνεται στην δομή των τραγουδιών. Μπορεί να μην είναι πάντα ακραίοι ως προς το μουσικό ύφος, αλλά αυτό δεν ισχύει για τους λόγια που είναι πάντα τολμηρά. Έχουν πολύ ενέργεια, ρυθμό, ένταση και αυτό το γαμημένο ταλέντο να γράφεις ευκολομνημόνευτα τραγούδια που σου κολλάνε στο μυαλό χωρίς να γίνονται σαχλά ή να ξεφεύγουν από το πνεύμα των στίχων. Σύγχρονο skacore που φλερτάρει ανοιχτά με το hardcore και το punk, που δεν ζέχνει ελληνικούρα, αν και πραγματεύεται στιχουργικά με επιτυχία την ελληνική πραγματικότητα και την ελληνική σημερινή κοινωνία. Ας μην το αντιμετωπίσετε ρηχά με καταναλωτικές παρωπίδες και όρους μάρκετινγκ επειδή έχει εν δυνάμει χιτάκια για τις πανκ μάζες, είναι σοβαρό άλμπουμ και τα τραγούδια αποτελούν μουσικά επενδυμένη ποίηση του δρόμου-στα όρια του μανιφέστο, με το μόνο που με χαλάει είναι το εξώφυλλο που μου μοιάζει παιδικό και πως θα προτιμούσα περισσότερα punk κομμάτια από ska.