Ελληνικά
Last Updated on 02:20 PM by Giorgos Tsekas
Καθώς πλησιάζει το τέλος της εξεταστικής άρα και της παραμονής μου στη Θεσσαλονίκη για αυτή τη χρονιά, η συναυλιακή σεζόν στον βορρά δεν θα μπορούσε να κλείσει καλύτερα με ένα liveάκι στον πάνω όροφο του πολυαγαπημένου μας πλέον Eightball, όσο ο καιρός έξω θύμιζε κάργα Λονδίνο. Σάββατο απόγευμα λοιπόν και το μενού αποτελούνταν από 3 μπαντούλες με μόλις 5 ευρώ είσοδο (ναι, με μπύρα γραφικέ έλληνα μεταλά, δεν θα δώσεις τζάμπα τα λεφτά σου).
Την βραδιά άνοιξαν ενάντια στη ροή του προγράμματος λόγω κάποιας υποχρέωσης οι Θεσσαλονικείς heavy metallers Serpent Lord. Ένας μήνας και κάτι έχει περάσει μονάχα από την προηγούμενη εμφάνισή τους στο πλευρό των Omen και η προσέλευση του κόσμου ανταποκρινόταν στα κανονικά πλέον δεδομένα για τα τοπικά live, είτε αυτό θεωρείται καλό ή κακό. Με σωστό δέσιμο και λίγο καιρό πριν ξαναμπούν στο στούντιο για την ηχογράφηση του πρώτου τους full length, oι Serpent Lord παρουσίασαν το occult heavy/doom metal τους το οποίο μεταξύ των δικών τους κομματιών περιλάμβανε και δυο διασκευές, το “Το Ηer Darkness” των Ιn Solitude όπως και ένα Candlemass medley των “Bewitched” και “Solitude”. Όντας η τρίτη τους εμφάνιση επί “ειτμπολιακού” εδάφους, μπορώ να πω με σιγουριά πως ήταν μια αρκετά καλή εμφάνιση αλλά όχι καλύτερη από την προηγούμενη, σίγουρα όμως καλύτερη από την πρώτη. Δεν ξέρω τι μπορεί να τους πήγε πίσω, όμως αυτή τη φορά ήταν εμφανέστατη η βελτίωση του vocalist στη φωνή αλλά και πάλι υπήρχε αυτό το “σφίξιμο” που υπάρχει πάντα, το οποίο δεν τον αφήνει ελεύθερο και δίνει την εντύπωση της τρομερά χαμηλής αυτοπεποίθησης στο κοινό ως παρουσία. Κατα τ’ αλλα, μουσικά, καθώς δένουν σαν σύνολο, ανταποκρίθηκαν στις απαιτήσεις του κόσμου που τους γνωρίζει και τους παρακολουθεί.
Τη σκυτάλη πήραν οι Distorted Force. Η μπάντα αυτή υπάρχει στο προσκήνιο γύρω στα 9 χρόνια και έχει μια άλφα συναυλιακή εμπειρία, όπως και στην πλάτη της έναν αξιόλογο αριθμό κυκλοφοριών. Παρότι κυμαίνεται σε progressive μονοπάτια, σε εμένα θύμισε αρκετά ένα υβρίδιο από Pantera με ιδιαίτερη μνεία στην εποχή Cowboys From Hell όπως και Iron Maiden, ιδιαίτερα στις κιθάρες. Η παρουσία τους ήταν αξιοπρεπής και ο ήχος τους ευνόησε. Κατά τη γνώμη μου, παρουσιάζουν περιθώρια βελτίωσης παρόλα αυτά. Με αυτό εννοώ πως ενώ ξέρουν πάνω κάτω που πατάνε σαν μπάντα, χρειάζονται να διευρύνουν τα ακούσματά τους πάνω στο ύφος που θέλουν να εγκαθιδρύσουν ως δικό τους προκειμένου να μην ακούγονται ως άλλη μια χιλιοπαιγμένη heavy metal μπάντα, γιατί απαρτίζονται από ικανούς μουσικούς και θα μπορούσαν να έχουν τη δική τους σφραγίδα στη σκηνή της Θεσσαλονίκης και να ξεχωρίσουν.
Τρίτοι και τελευταίοι εμφανίστηκαν οι Abusive, thrash μπάντα με μόλις ένα χρόνο ζωής. Λυσσασμένο thrash, βίαιο και γρήγορο, με επιρροές από Slayer και Sepultura. Έχουν ενδιαφέρουσες προοπτικές για το μέλλον όπως επίσης και σωστό δέσιμο μεταξύ των μελών. Η αλήθεια είναι πως δεν μπόρεσα να παρακολουθήσω έως το τέλος το set τους αλλά αυτό που άκουσα σίγουρα μου κίνησε την προσοχή και θα αναμένω κάποια επίσημη κυκλοφορία τους στο επόμενο χρονικό διάστημα.
Η βραδιά ως σύνολο ήταν όμορφη και το κλίμα καλό. Είναι περιττό να ξαναπούμε πως τέτοιες προσπάθειες είναι καλό να τις υποστηρίζουν οι οπαδοί. Δεν χρειάζεται να περιμένουμε πότε θα ξαναέρθουν οι Maiden, η σκηνή έχει πολύ πράγμα να δώσει ακόμα.
