Live Report: Beyond Perception, Crowbar @ Athens, An club, 13.05.23

Υπήρχε αρκετός κόσμος έξω από το μαγαζί, πριν ακόμη ανοίξουν οι πόρτες, κάτι που προμήνυε την μεγάλη προσέλευση του κόσμου. Απόλυτα λογικό αυτό βέβαια, καθώς οι απόλυτοι ηγέτες του sludge, επισκέπτονταν για πρώτη φορά τη χώρα μας, έχοντας πάνω από 30 χρόνια ένσημα.

Οι Bent By Sorrow που τελικά άνοιξαν τη συναυλία, αποτέλεσαν προσθήκη της τελευταίας στιγμής, κάτι που ήταν απόλυτα ευπρόσδεκτο από τον κόσμο. Μπορεί το alternative groove metal τους να μην ταίριαζε τόσο πολύ θεωρητικά στη βραδιά αλλά τα πράγματα πάνω στο σανίδι, πολλές φορές μετατοπίζονται. Η χύμα αισθητική τους και η ενέργεια τους, κέρδισε τον κόσμο, ενώ σαφώς δεν είναι λίγες και οι στιγμές που τα τραγούδια τους βοηθάνε να τα σπάσεις και λίγο παραπάνω. Όπως προείπα, υπήρχε ήδη αρκετός κόσμος, οπότε το συγκρότημα δεν είχε την ατυχία να παίξει σε άδειο μαγαζί, μια εικόνα που δυστυχώς έχουμε συνηθίσει για τα opening acts. Κέρδισαν το χειροκρότημα του κόσμου και έδωσαν τη σκυτάλη στους Beyond Perception.

 Το αθηναϊκό συγκρότημα έχει συναυλιακή εμπειρία αρκετών ετών και αυτό το διέκρινες με ευκολία στο παίξιμο τους και στη σκηνική τους παρουσία. Το κοινό είχε ήδη γεμίσει το μαγαζί και ο περισσότερος κόσμος έμοιαζε εξοικειωμένος με το stoner metal των Beyond Perception. Έχοντας δισκογραφία ακόμη και για headline show, τους ήταν εύκολο να φτιάξουν ένα δυνατό best of που θα μας ζέστανε για τους Crowbar. Οι ατάκες του Μάκη ανάμεσα στα τραγούδια, δημιουργούσαν ένα ακόμη πιο φιλικό κλίμα αλλά σίγουρα η φάση σοβάρευε την ώρα που έπαιζαν το υλικό τους. Ιδανικό συγκρότημα για τον ρόλο που είχαν να επιτελέσουν ενώ δεν παρέλειψαν στο κλείσιμο να γκρεμίσουν το μαγαζί παίζοντας μια πολύ καλή διασκευή στο “Territory” των Sepultura.

Η ανυπομονησία του κόσμου ήταν στα ύψη, περιμένοντας τους sludge ήρωες της Νέας Ορλεάνης. Και ενώ έχουμε συνηθίσει διάφορους τεχνικούς να αναλαμβάνουν το στήσιμο ή να ακούγεται κάποιο intro πριν την είσοδο της μπάντας, εδώ όλα είχαν μια πιο rock ‘n’ roll αισθητική. Το συγκρότημα εμφανίστηκε στη σκηνή για να τεστάρει πως όλα είναι όπως πρέπει και χωρίς πολλά πολλά, άρχισε να εξαπολύει πανικό στο ασφυκτικά γεμάτο an club. Ο κόσμος έρμαιο στις ορέξεις του Kirk Windstein και της παρέας του, ακολουθούσε το γενικό πρόσταγμα του αρχηγού και δεν ήταν λίγες οι φορές που ένιωθες πως η κατάσταση ήταν εκτός ελέγχου. Στα doom metal σημεία σε διέλυαν με τον ηχητικό τους όγκο ενώ στα πιο hardcore – punk, ξεχείλιζαν από οργή και μανία. Ο κόσμος δεν σταμάτησε να τους αποθεώνει, με αποτέλεσμα οι ευχαριστίες του Kirk να φαντάζουν ειλικρινείς. Θεωρώ πως η αχίλλειος πτέρνα των Crowbar είναι οι συχνές αλλαγές μελών και έτσι περίμενα να δω πόσο δεμένοι είναι οι Crowbar του 2023. Αν εξαιρέσεις λοιπόν την αδιαμφισβήτητη ηγετική φιγούρα του Windstein, οι υπόλοιποι επιτελούσαν άριστα το έργο τους και έκαναν την μπάντα έναν πραγματικό πολιορκητικό κριό. Αν επίσης υπάρχει ένα ατού στην παρθενική εμφάνιση, είναι ότι ακούγονται όλα τα τραγούδια για πρώτη φορά και έτσι το κοινό τα απολαμβάνει εξίσου. Απλά να πούμε, πως στα 75 περίπου λεπτά που έμειναν στη σκηνή, έδωσαν έναν best of χαρακτήρα από το μεγαλύτερο μέρος της δισκογραφίας τους. Χωρίς κάποιο τυπικό encore, κατέβηκαν από τη σκηνή με το ίδιο χύμα attitude που ανέβηκαν. Οι βάλτοι της Νέας Ορλεάνης έκαναν μια μικρή στάση στην Αθήνα και το an club γέμισε λάσπη. Συγκρότημα και θεατές αποχώρησαν με χαμόγελο και αυτός είναι ο δείκτης επιτυχίας ενός καλού live.

Μακάρι να μας ξανάρθουν!