Last Updated on 12:21 PM by Nikos Nakos
24 χρόνια μετά, έμελλε να πραγματοποιηθεί ένα ακόμη συναυλιακό απωθημένο των απανταχού thrashers στη χώρα μας. Το ντουέτο Xentrix-Dark Angel ήταν κάτι παραπάνω από άχαστο, από τη στιγμή που ανακοινώθηκε το gig, αψηφώντας ζέστη και τη κόλαση που προμηνυόταν Ιούλιο μήνα μέσα στο αναμενόμενα κατάμεστο Gagarin 205.
Το καμπανάκι σήμανε την έναρξη κατά τις 9 παρά, και οι Xentrix ανεβαίνουν, απευθείας στο ψαχνό, με το In your face British thrash τους. Μια πολύ δεμένη μπάντα με απίστευτο ήχο, που μας έκανε την τιμή να μας επισκεφτεί, μετά από 9 χρόνια από εκείνο το Up the Hammers festival. Θα πω την αλήθεια, ο Chris Astley μου λείπει απ’ το μικρόφωνο έχοντας μνήμες ακόμα απ το μακρινό 2014, αλλά ο Jay Walsh είναι ένας πανάξιος αντικαταστάτης, πράγμα που φάνηκε και στο live αλλά και στις 2 τελευταίες studio δουλειές που έχουν κυκλοφορήσει οι οποίες αξίζουν προσοχής.
Με δυο λοιπόν πια original members,τον κιθαρίστα Kristian Havard και τον drummer Dennis Gasser, μας παρουσίασαν ένα all around setlist με κομμάτια από όλη την δισκογραφία τους, βασισμένο κατά κύριο λόγο στον νέο δίσκο αλλά και με κλασικά εικονογραφημένα όπως τα ‘Black Embrace’, ‘Dark Enemy’, ‘Questions’, ‘For whose advantage’ κ.α (έπαιξαν σχεδόν το μισό ‘Shattered Existence’). Μετά τα πρώτα 3-4 κομμάτια ο κόσμος άρχισε να γεμίζει το χώρο και τα πρώτα μικρά pits έκαναν την εμφάνιση μαζί με sing along και ιαχές επευφημώντας αυτό το καθόλα τίμιο γκρουπ. Το στήσιμο τους άριστο, η εμφάνιση άκρως ικανοποιητική, ανοίγοντας με τον καλύτερο τρόπο αυτή τη βραδιά. Θεωρώ ότι στο τέλος με τις αντιδράσεις του κόσμου είδαν ότι εδώ υπάρχει ένα κοινό που τους χαρίζει την αναγνώριση και την αγάπη που χρίζουν, μένοντας πιστοί στον ήχο τους απ το 1989.
XENTRIX delivered a potential thrash attack!
Διάλειμμα για ανάσες και χρόνος για beering-chit chat, μέχρι τη μεγάλη στιγμή. Τη στιγμή που η χρονομηχανή θα γύρναγε τους δείκτες πίσω στο 1985 και θα ακουγόταν το Athens? We have arrived! Οι καλιφορνέζοι ήρθαν υποψιασμένοι ότι εδώ θα είναι ζεστή η φασούλα, έχοντας γνώση ότι ακουγόμαστε λίγο παραπάνω κ το ζούμε έντονα. Που να ήξεραν… Που να φαντάζονταν…
Οι μπύρες είχαν αδειάσει, οι μπλούζες είχαν ήδη βγεί, το ζέσταμα είχε γίνει και το Gagarin έμοιαζε πλέον πολύ μικρό για να χωρέσει αυτή τη τρέλα, τη προσμονή του κόσμου που επιτέλους θα έβλεπε ένα από τα cult μεγαθήρια της χρυσής εποχής του thrash των 80s. 90 λεπτά Καλιφορνέζικο old school thrash και όποιος αντέξει!
Εισαγωγή ‘We Have Arrived’ και το μπαρούτι που μύριζε το Gagarin ανατινάχθηκε! Χωρίς υπερβολές, μαζί με το live των Razor, ζήσαμε, βασικά επι-ζήσαμε το πιο λυσσαλέο, κολασμένο, thrash gig στην Ελλάδα των τελευταίων 20 και βάλε ετών. Από την αρχή, μέχρι και το τελευταίο δευτερόλεπτο Ξύλο! Μόνο ξύλο! Crowdsurfing, ιαχές πολέμου στα ρεφραίν, sing along που σε κάθε αναφώνηση ‘DEATH!’ έκανε το Gagarin να σείεται, circle pit που, ανάθεμα τα σκαλοπάτια, θα έφτανε μέχρι τη Λιοσίων, moshing και όλα αυτά ταυτόχρονα με ένα χαμόγελο στα πρόσωπα μας μονολογώντας ‘ΤΙ ΖΟΥΜΕ;;;΄. Η μπάντα έδειχνε να μη μπορεί να διανοηθεί αυτό που έβλεπε, ο Rinehart κ o Meyer ανά 5 λεπτά να μας ευχαριστούν και μαζί με τo crew δε σταμάτησαν να τραβάνε βίντεο. Γίγαντας Hoglan τα γκρέμισε όλα, κτηνώδες παίξιμο! Ισοπέδωση!
Μετά το καυτό καλωσόρισμα του ‘We Have Arrived’ και αφήνοντας πίσω τα πιο μοντέρνα κομμάτια του ‘Leave Scars’ και ‘Time Does Not Heal’, ήρθε η ώρα για το κυρίως. Αυτό που όλοι περιμέναμε, αυτό για το οποίο θα τιμούσαμε τη μνήμη του χαμένου Jim D.
Εισαγωγή ‘Darkness Descends’, η ένατη πύλη ανοίγει μέσα στο Gagarin και ο διάολος κάνει το σταυρό του μ αυτά που γίνονται! Ξυλο-crowdsurfing-circle pit ΕΠΙ ΔΕΚΑ! Η μπάντα ήρθε για να πάρει κεφάλια, έπαιξε τα ρέστα της και μας διέλυσε αυχένες-κορμιά-φωνές. Έτσι απλά, old school.
Ανελέητο, αβυσσαλέο live, δείξαμε τι εστί Έλληνας thrasher κάνοντας τον Rinehart πολλάκις να αναφωνήσει Holy Shit Athens! Το album παίχτηκε στο ακέραιο, με εμάς να είμαστε από τους πιο τυχερούς στον κόσμο που ζήσαμε αυτό το ολοκαύτωμα και επιβιώσαμε, μιας και έκαναν μόνο 4 συναυλίες με μοναδική ευρωπαϊκή τη δική μας indoor.
Ένα αξιομνημόνευτο βράδυ, που θα μείνει βαθιά χαραγμένο σε κάθε έναν που παραβρέθηκε. Ίσως ξανάρθουν, αλλά η πρώτη φορά είναι αυτή που θα μας έχει στιγματίσει και θα έχει γράψει την ιστορία. Συνοψίζοντας, να δώσουμε πολλά μπράβο και συγχαρητήρια στους διοργανωτές, που κατάφεραν κ έκαναν πραγματικότητα ένα όνειρο 25 ετών των απανταχού old school thrashers!
“ You thrash about us, screaming in pain
Tortured and flaming when you’re on your knees
You fucking whores, it’s us you must please
We’ll give you merciless
We’ll give you merciless
DEATH! “