Ελληνικά
Last Updated on 09:35 PM by Giorgos Tsekas
Σχεδόν ένα χρόνο μετά την εμφάνιση του στην πρωτεύουσα οι Dying Fetus επέστρεψαν για να «δροσίσουν» το Αυγουστιάτικο βράδυ μας με κολασμένο grind/death συνεπικουρούμενοι από τα δυναμικά support που έβαλε από νωρίς στο κλίμα και δεν άφησαν πολλές ελπίδες επιβίωσης στο κοινό που τίμησε με την παρουσία του τα συγκροτήματα.
Ξεκίνημα με τους Sisyphean Rage από την Λιβαδειά ένα τέταρτο μετά τις 9 που στηρίχτηκαν στην καλή διάθεση και όρεξη που είχαν πάνω στην σκηνή και στο πολύ καλό ντεμπούτο τους Unstoppable Determination. Το κοινό τους δέχτηκε με ευχαρίστηση και με δεδομένο ότι μιλάμε για πολύ φρέσκια μπάντα σύντομα θα ακούσουμε περισσότερα από και για αυτούς.
Στην σκηνή αμέσως μετά ανέβηκαν οι εξαιρετικοί Vermingod που έχω δει αρκετές φορές να παίζουν live και κάθε φορά εντυπωσιάζομαι το ίδιο. Δεμένο σύνολο με στιβαρό ήχο και αιχμή του δόρατος την τελευταία τους δουλειά “Whisper of the Abysmal Wisdom” αλλά και την επικοινωνία με το κοινό οι Πατρινοί αποτελούν στανταράκι ποιότητας όταν μιλάμε για συναυλιακή απόδοση και σίγουρα ανεβάζουν τον πήχη κάθε φορά πιο ψηλά για τους ίδιους.
Τελευταίο support οι Dementia που μπορεί να υστερούν σε δύναμη, ή καλύτερα να μην έχουν σαν βάση την δύναμη αλλά την μελωδία και ίσως να μην ήταν τόσο ταιριαστή επιλογή, εντούτοις παρά τα όποια προβλήματα στον ήχο στάθηκαν αξιοπρεπέστατα. Έξυπνη κίνηση του τραγουδιστή τους να κατέβει από τη σκηνή και να μπλεχτεί με το κοινό του An δείγμα πως δεν κώλωσε στα τεχνικά προβλήματα. Για όσους ψαχτούν για το συγκρότημα από την Κρήτη να πούμε πως ο ήχος τους αδίκησε μιας και η φωνή πολλές φορές χανόταν στο live αλλά η μουσική τους έχει καλά στοιχεία και κινείται σε πιο πειραματικά μονοπάτια (djent).
Η ώρα των headliners ήρθε με τον κόσμο να έχει μαζευτεί αν και δεν γέμισε ασφυκτικά το club. Λογικό μην τρελαθούμε για Αύγουστο μιλάμε! Μετά τα κάποια προβληματάκια στον ήχο που είχαμε στην αρχή ο κόσμος δεν έδινε σημασία, δεν έπαιρνε χαμπάρι λέμε και τα mosh pit και το ξυλίκι έπεφτε βροχή. Τρομερή ενέργεια, όγκος και βομβαρδισμός από ανελέητο grind/death σε ένα σχεδόν ονειρεμένο setlist ικανοποίησε άπαντες (φαντάζομαι) μιας και μοιράστηκε σε όλη την καριέρα και δισκογραφία των Dying Fetus , φτιάχνωντας ουσιαστικά ένα best of ή κάτι τέτοιο. Κερασάκι στην τούρτα το encore “Kill Your Mother, Rape Your Dog” που άφησε ένα χαμόγελο στην πλειονότητα των οπαδών των Αμερικανών στο τέλος. Ανανεώνουμε το ραντεβού για του χρόνου λοιπόν…;
Να σημεωθεί η εξαιρετική οργάνωση με αυστηρή τήρηση του ωραρίου.
