Last Updated on 07:55 PM by Giorgos Tsekas
από τους: Σόφη Βακίδου & Γιώργο Τσέκα
Από τις μεγαλύτερες στιγμές της αγαπημένης και σταθερής σε ποιοτικές επιλογές Krisis Productions αποτελεί η συναυλία του Σαββάτου. Αποτελούσε μεγάλο παράδοξο η μη έλευση αυτού του τεράστιου καλλιτεχνικά συγκροτήματος με την αδιάλειπτη 28χρονη πορεία από τα μέρη μας. Δεδομένου πως την ίδια μέρα υπήρχε ο τελικός κυπέλλου ποδοσφαίρου μεταξύ ΠΑΟΚ και ΑΕΚ έκανε το εγχείρημα ακόμα πιο δύσκολο μιας και θυμηθείτε πως (όσοι αναρωτηθήκατε πως και δεν είχε έρθει νωρίτερα το σχήμα έστω Αθήνα) πως έχει ακυρωθεί τουλάχιστον μια φορά συναυλία τους λόγω χαμηλής προπώλησης. Οι Lucifer’s Child που άνοιξαν τη συναυλία έπαιξαν δυστυχώς μπροστά σε λίγο κόσμο. Φυσικά λόγω του γεγονότος πως ο τελικός δεν είχε τελειώσει ακόμα την ώρα που ανέβηκαν στην σκηνή. Προς τιμήν τους όμως δεν πτοήθηκαν και δώσανε τον καλύτερό τους εαυτό. Είχαν ωραίο ήχο, προσεγμένη παρουσία και στήσιμο, αν και προσωπικά με ενοχλούν λίγο τα «εφηβικά» κόλπα για να ξεσηκώσουν το κοινό ή οι προτροπές προς το κοινό που θυμίζουν τον Σάκη από Rotting Christ και θαρρώ πως τους λείπει μια ακόμα κιθάρα επί σκηνής. Το δυνατό τους χαρτί είναι τα καλογραμμένα τραγούδια (αν και όχι και τόσο πρωτότυπα είναι αλήθεια), ο επαγγελματισμός τους και το λαρύγγι του Μάριου από τους Karma Violens που ο τύπος απλά δεν παίζεται.
Setlist: Intro: Black Heart / Haraya / Fall Of The Rebel Angels / Through Fire We Burn / He, Who Punishes And Slays / El Dragon / The Order / Viva Morte
Οι Νορβηγοί θρύλοι ανέβηκαν στην σκηνή του Principal στις 22.45 με το που σχεδόν τελείωσε ο αγώνας και μιας και ο χώρος είναι τεράστιος η χαμηλή προσέλευση εκείνη την ώρα χτυπούσε άσχημα στο μάτι. Ο ήχος είχε κάποια θεματάκια στην αρχή που γρήγορα ξεπεράστηκαν όπως σχετικά γρήγορα άρχισε να γεμίζει και το μαγαζί. Η μπάντα είχε μεγάλη όρεξη, προλόγιζε συχνά τα κομμάτια, έφτιαχνε ατμόσφαιρα και δίαυλο επικοινωνίας με τον κόσμο που έδειχνε ευχαριστημένος με την ανακατεμένη επιλογή κομματιών από τις διάφορες περιόδους της διαδρομής τους. Αυτό ξεδίπλωνε την ευκολία μετάβασης από την μια περίοδο στην άλλη κάνοντας την παρακολούθηση της συναυλίας πιο πλούσια, ξεκούραστη και δεν την άφηνε να κάνει κοιλιά. Σαφώς δεν μπορούν 2 και πλέον ώρες να καλύψουν το κενό 28 ετών αλλά τόσο η απόδοση της μπάντας όσο και η επιλογή των τραγουδιών έκαναν το live ουσιαστικά μια μαγική αναδρομή, ένα μουσικό ταξίδι στον χρόνο και τις αισθήσεις. Τι έπος ήταν το “Roots Of The Mountain” (από το “RIITIIR”) και πόσο εμβληματικό ακούστηκε ή το “Ruun”; Φυσικά ρίγη συγκίνησης και τα φώτα να γίνονται μπλε (και να σπάει το κόκκινο που κυριαρχούσε στον φωτισμό σε όλο το live) κατά την εισαγωγή του “Frost” με τους κρυστάλλινος ήχους να σε μεταφέρουν σε μια άλλη διάσταση. Το κοινό που αποτελούνταν από μέσο όρο κοντά στα σαράντα+ (η απουσία της νεότερης γενιάς εμφανέστατη είναι αλήθεια) έμοιαζε να ζητάει και άλλα παλιότερα κομμάτια σαν τα “Loke” και “Fenris”, αλλά την ίδια ώρα αγκάλιαζε με τις αντιδράσεις του τα “Storm Son” και “Sacred Horse” και καταευχαριστήθηκε την επίσκεψη στο “Below The Lights”. Απίστευτο φινάλε με Isa / Allfadr Odinn. Μεγάλη η συμμετοχή του πληκτρά Håkon Vinje τόσο στα καθαρά και τα δεύτερα φωνητικά, αλλά και στην εν γένει ανανέωσή τους, βράχος ο γίγαντας στο δέμας και την περφόρμανς Ivar Bjørnson, σαγηνευτικός ο Grutle Kjellson, ενώ σταθερός (και ουχί διεκπεραιωτικός) ο Arve Isdal και αεικίνητος ο Audrey Horneικός Arve Isdal. Μαγικό live, μοναδικές στιγμές που όσοι το χάσατε, χάσατε!
Setlist: Ethica Odini / Roots Of The Mountain / Ruun / Ground / Frost (Intro) / Loke / Fenris / Isoders Dronning / As Fire Swept Clean The Earth / Havenless / Storm Son / Sacred Horse Encore: Isa / Allfadr Odinn