Ελληνικά
Last Updated on 06:55 PM by Lilliana Tseka
Χάσιμο και παράνοια. Νομίζω είναι δύο καταλληλότερες λέξεις για να περιγράψουν τι ζήσαμε το βράδυ της Τρίτης στο Live Stage του Eightball. Ένα απ’ τα μεγαλύτερα ανερχόμενα ονόματα στον χώρο, θα τολμήσω να πω σε παγκόσμια κλίμακα, οι Θεσσαλονικείς Naxatras και οι ιδιαίτεροι, μα υπερτέλειοι Χιλιανοί Föllakzoid, γέμισαν με τον καλύτερο τρόπο το βράδυ μας.
Αρκετοί θιασώτες του ψυχεδελικού ήχου βρέθηκαν στα Λαδάδικα για να απολαύσουν μια από τις συναυλίες που έμελλε να είναι μια από τις καλύτερες για το 2016. Όλα ξεκίνησαν μερικά λεπτά μετά τις 22:00, με τους Naxatras να ανεβαίνουν στη σκηνή Για τα επόμενα περίπου 45 λεπτά το venue σείστηκε από το κατακλυσμιαίο Psychedelic Hard Rock (με μια μικρή, τόση δα υποψία στοιχείων blues) των Naxatras, για τους οποίους γενικά σας έχω πρήξει εδώ και αρκετούς μήνες. Μας παρέσυραν σε έναν χορό που εξυψώνει το πνεύμα με τις ευκολοάκουστες νότες τους, που θυμίζουν σαμανικές τελετές. Εκπληκτικά δεμένο συγκρότημα, που φαίνεται να έχει τον πλήρη έλεγχο του τι κάνει και σε τι αποσκοπεί. Μακριά από κάθε είδους φαντεζί σκηνικά και αποπροσανατολιστικές φανφάρες, με τη «γύμνια» της μουσικής τους, απέδειξαν πως ήρθαν για να μείνουν και πως το μέλλον διαγράφεται λαμπρό.
Το main συγκρότημα της βραδιάς δεν πρόλαβα να το απολαύσω όσο ήθελα. Λίγο η μικρή καθυστέρηση στην έναρξη του σετ τους, λίγο το ότι έπρεπε να το σκάσω για να πάω για δουλειά, με απέτρεψαν από το να δω ολόκληρη την εμφάνιση των Χιλιανών. Ωστόσο στο μισάωρο που πρόλαβα να τους δω, το σαγόνι βρήκε πάτωμα. Ελάχιστο φως σε μπλε / μωβ χρωματισμούς, πομπώδεις drone ήχοι, ακραίες παραμορφώσεις στην κιθάρα, ριφφ σε μεγάλες λούπες (και για να σας προλάβω, δεν είναι ΚΑΘΟΛΟΥ κακό αυτό), υπερβατικοί ρυθμοί που δονούν το είναι σου και το ενώνουν με την ενέργεια του σύμπαντος. Δεν περίμενα να έχουν τόση συναισθησία ζωντανά ή να καταφέρουν να μεταφέρουν τόσο έντονα τον ψυχικό τους κόσμο στο κοινό – και το αντίστροφο. Οκ, εντάξει, το περίμενα λίγο. Όχι σε τέτοιο βαθμό. Εκτός αν το ένιωσα μόνο εγώ. Τέλος πάντων, όπως και να έχει, δε θα πω πως με άφησαν ικανοποιημένη. Αυτό δεν αγγίζει την ανάταση ψυχής που μου προκάλεσαν.
Εν κατακλείδι, απολαύσαμε άρτιες αποδόσεις από τρομερά συγκροτήματα. Θεωρώ πως είναι μπάντες που μπορούν να αγκαλιάσουν τον καθένα, ασχέτως των μουσικών του καταβολών. Η οικουμενικότητα και καθολικότητα των συνθέσεών τους νομίζω πως μπορούν να «μιλήσουν» στον καθένα.
