Last Updated on 06:18 PM by Nikos Nakos
Σάββατο 20 Ιανουαρίου λοιπόν, το οποίο μας βρίσκει για πολλοστή φορά τον τελευταίο καιρό στο Principal, όπου πρόκειται να λάβει χώρα ένα από τα πιο σημαντικά live του ακραίου ήχου των τελευταίων χρόνων στην πόλη μας. Το τρίπτυχο Kreator – Vader – Dagoba μας επισκέφθηκε λοιπόν στα πλαίσια του Gods Of Violence Tour 2018 και μας εξέπληξε ιδιαίτερα ευχάριστα.
Λίγα λεπτά πριν τις 20:15 (με αποτέλεσμα να χάσω 1-2 κομμάτια του set τους) εμφανίστηκαν στη σκηνή οι Dagoba από τη Γαλλία, οι οποίοι μόλις κυκλοφόρησαν το νέο τους δίσκο, “Black Nova”. Πολύ καλή περίπτωση groovάτου, 90‘s ήχου, με εμφανείς επιρροές από Fear Factory, Lamb Of God και Machine Head και δυναμικότατη σκηνική παρουσία, με αποτέλεσμα τα pit να δίνουν και να παίρνουν από κάτω. Παραδόξως ταιριάξανε πολύ καλά με το σύνολο της βραδιάς και φάνηκε οτι είχαν ήδη αρκετούς οπαδούς που τους περιμένανε. Ήταν η πρώτη μου επαφή με τη μπάντα συνολικά και μπορώ να πω πως με εξέπληξαν.
Setlist: I, Reptile, The Man You’re Not, Inner Sun, The Things Within, The Sunset Curse, Black Smokers (752° Farenheit).
Τη σκυτάλη πήραν οι πάλαι ποτέ βετεράνοι Vader. Παρότι οι σχέσεις μου με το death metal είναι ανύπαρκτες έως κάκιστες, οι εν λόγω κύριοι αποτελούν μια εκ των εξαιρέσεων. Α-Ψ-Ο-Γ-Ο-Ι. Τα τύμπανα του Stewart τριγκαρισμένα όσο δεν πάει, ένας Peter κάργα λυσσασμένος και ένα setlist βασισμένο αποκλειστικά στο “The Ultimate Incantation”, το ντεμπούτο της μπάντας το οποίο φέτος κλείνει τα 25 χρόνια (για αυτό και η περιοδεία αυτή είναι εορταστική για τους Vader), ήταν αρκετά για να με κερδίσουν 100%. Μετά το φιάσκο των Decapitated, των οποίων τη θέση ανέλαβαν, έσωσαν την κατάσταση και αποδείχθηκε περίτρανα το “κάθε εμπόδιο σε καλό”.
Setlist: Dark Age, Vicious Circle, The Crucified Ones, The Final Massacre, Testimony, Chaos, One Step To Salvation, Demon’s Wind, Decapitated Saints, Breath Of Centuries, Imperial March (outro)
Πάμε στο κυρίως πιάτο: ώρα 11 παρά και ακούγεται η πρώτη νότα του Mars Mantra που προμήνυε το Phantom Antichrist. Μετά μόνο χάος. Ήδη το Principal έμοιαζε με πεδίο μάχης, αλλά τώρα κινδύνευε να πέσει εντελώς. Περιττό να αναφερθώ στον οδυρμό κατά τα People Of The Lie, Enemy Of God, Hordes Of Chaos και Violent Revolution.Θα σταθώ όμως στο νέο δίσκος τους,ο οποίος φάνηκε επίσης ιδιαίτερα αγαπητός, αφού ο κόσμος τραγουδούσε και χτυπιόταν εξίσου πολύ σε κομμάτια όπως Satan Is Real και Gods Of Violence, στην διάρκεια των οποίων ο πανικός κυμαινόταν σε φυσιολογικά για τη βραδιά επίπεδα. Ο Mille Petrozza επιβλητικότατος αλλά υπερβολικός. Κάτι που κούρασε ιδιαίτερα πολύ το κοινό είναι η πολυλογία του κυρίου. Δεν γίνεται επί 4 λεπτα με το ρολόι να παρακινείς τον κόσμο να φωνάξει, 1-2-3, φτάνει. Οι περισσότεροι που ήταν ήδη καταρρακωμένοι έμοιαζαν να θέλουν να τον πυροβολήσουν στο δόξα πατρί. Καλή η επικοινωνία με το κοινό, αλλά όταν το παρακάνουμε, φαίνεται ακόμα περισσότερο η προσπάθεια να γεμίσεις κάπως την εμφάνισή σου. Παρόλα αυτά έδειξε για άλλη μια φορά την αγάπη του για τη χώρα μας, αφιερώνοντας μας (προφανώς, έτσι;) το Betrayer, ενώ έκλεισαν με το Pleasure To Kill για να είναι σίγουρος ο θρήνος κατά το πέρας.
Έχοντας ακούσει τα καλύτερα λόγια για την εμφάνιση τους το 2012, δεν θα μπορούσα να μην τους τιμήσω χθες. Και οι τρεις ήταν υπέροχοι, ενώ παράλληλα πρώτη φορά μετά από πάρα πολύ καιρό βλέπω ένα κοινό στο οποίο να μην υπάρχουν 150 κινητά στον αέρα για να βιντεοσκοπούν το λαιβ, επιτέλους δηλαδή. HAIL TO THE HORDES.
Setlist: Mars Mantra (intro), Phantom Antichrist, Hail To The Hordes, Enemy Of God, Satan Is Real, Civilization Collapse, People Of The Lie, Flag Of Hate, Phobia, Gods Of Violence, Total Death, From Flood Into Fire, Hordes Of Chaos, (The Patriarch), Violent Revolution, Totalitarian Terror, Fallen Brother, Betrayer, Pleasure To Kill, (Death Becomes My Light – Outro)