Ελληνικά
Last Updated on 04:03 PM by Giorgos Tsekas
Την επομένη των Voivod, ίδιο μαγαζί, λιγότερος κόσμος ομολογουμένως, πράγμα που ξένισε από μία άποψη, τη βραδιά ανοίγουν οι Böneyard με τo black rock ‘n’ roll τους, όπως μας πληροφορούν και οι headliners. Λίγο Inepsy, Motörhead βεβαίως βεβαίως, Tank και η κατάλληλη μίξη speed και black metal κατά τόπους ως μια πολύ πετυχημένη συνταγή. Τρομερές δυναμικές στα τύμπανα δένουν το γλυκό αλλά και γενικότερα μια βελτιωμένη σύνθεση ατόμων και μουσικής δίνουν παλμό και πνοή σε ένα κατά τα άλλα απαρχαιωμένο και σχεδόν ξεχασμένο είδος, ευκολο-άκουστο και άρα υποτιμημένο για πολλούς, για άλλους απλά αχρείαστο.
Ακολουθούν οι Violent Definition, τους οποίους βέβαια δεν μπορώ να τους βάλω σε καλούπι, όχι ότι χρειάζεται, πέραν του γενικότερου χαρακτηρισμού τους ως thrash. Μπασογραμμές τύπου Nuclear Assault διέβλεψα, ακούραστo gallop και την κατάλληλη επένδυση στα drums, αν και τελευταία δεν έχω τόση επαφή με το είδος, οι συγκεκριμένοι σου φέρνουν στο μυαλό αναμνήσεις από την πρώτη επαφή με το ‘Bonded By Blood’ ή το ‘Darkness Descends’ ας πούμε, την ίδια αίγλη επίσης, καμία σχέση με την πλειονότητα των μπαντών της εποχής, εννοώντας σίγουρα όχι κάτι χιλιοπαιγμένο, με μέτριο τρόπο κιόλας, που ζέχνει κάτι άλλο πέραν από ενδιαφέρον για τη μουσική. Μπορείτε να τους εμπιστευθείτε ως προς αυτό, δεν πρόκειται να ζητήσετε τα χρήματά σας πίσω, ίσα ίσα.
Οι Midnight τώρα, τυπικοί στο ραντεβού τους για χορό/party και οτιδήποτε άλλο, αναλόγως κινήθηκαν. Δηλαδή, πολύ ενέργεια, ο κιθαρίστας μάλλον το ’χει πάρει πιο σοβαρά και παίζει οριακά πολύ καλά, σαν επαγγελματίας ας το πούμε, χωρίς να λείπει η πρέπουσα δόση “λουσίματος”, ενώ ο mastermind της μπάντας Athenar, πολύ μαζεμένος και ήρεμος μετά το live, έκανε τη δουλεία του μάλλον μια χαρά. Τo setlist γεμάτο ύμνους, (σε μια μεθυστική και ξέφρενη νύχτα που πρέπει να θυμάσαι μόνο τα βασικά για να πεις ότι πέρασες τέλεια, τα κομμάτια και η σειρά δεν συμπεριλαμβάνονται σε αυτά), πάντως συγκράτησα τα προφανή “Satanic Royalty” από το ομώνυμο, “Violence On Violence”, “You Can’t Stop Steel” και “Lust, Filth Αnd Sleaze”. Έχοντας συμφωνήσει πώς στα καλύτερά της η μπάντα βρισκόταν με το παραπάνω, το υπόλοιπο set είχε μάλλον και “RipThisHell” ή “Evil Like A Knife”, δε θυμάμαι ακριβώς αν ήθελα να τα ακούσω ή τα άκουσα, όπως και να έχει, αυτό ήταν το ίζημα της βραδιάς, άκρως ικανοποιητική, δηλαδή, χωρίς να μένεις με την απορία μέχρι που μπορεί να το πάει η μπάντα. Το χαρακτηριστικό των Midnight είναι η απλότητα και η αμεσότητα σε αυτό που κάνουν-και το κάνουν καλύτερα από όλους εκεί έξω- όπου τα πράγματα είναι πολύ εύκολα, έρωτας με την πρώτη ακρόαση.
