Ελληνικά
Last Updated on 09:42 PM by Giorgos Tsekas
Επιτέλους μετά από χρόνια αναμονής, καθώς την τελευταία φορά που είχαν έρθει στη χώρα μας δεν μπόρεσα να τους δώ, η μέρα που θα έβλεπα τους Unsane από κοντά είχε φτάσει. Βασικά, ήταν τόση μεγάλη η προσμονή μου που στα ηχεία του σπιτιού μου τις τελευταίες μέρες έπαιζε μόνο Unsane και τίποτα άλλο, μιας που η προθέρμανση για ένα τέτοιο live έπρεπε να γίνει με τελετουργικό τρόπο σχεδόν, παρότι ήταν καθημερινή και μάλιστα μετά από αργία.
Έτσι κατηφόρησα από νωρίς για το Γκάζι, και συγκεκριμένα για το αγαπημένο πλέον Temple. Παρόλο που ο κόσμος στην αρχή ήτανε λίγος, τελικά λίγο πρίν την εμφάνιση των Unsane άρχισε να μαζεύεται. Support σχήμα ήτανε οι Μαύρο Γάλα τους οποίους δεν είχα ξανακούσει και μέσα σε μισή ώρα όπου κράτησε το set τους (ανέβηκαν στη σκηνή κατά τις 21.30) κάταφεραν να μας ζεστάνουν για τα καλά. Ρυθμικοί αλλά πρωτίστως χαοτικοί και με φωνητικά να εναλλάσονται μεταξύ της κιθάρας και του μπάσου, οι Μαύρο Γάλα σίγουρα δεν σε αφήνουν ασυγκίνητο. Έχουν έναν ίδιαίτερο ήχο όπου οι ρυθμοί μέσα στα κομμάτια αλλάζουν συνεχώς με αποτέλεσμα να μην σου μένει κάποια μελωδία στο κεφάλι αλλά η επιθετικότητα και η ακρότητα του ήχου τους να είναι αυτό που να κολλάει για τα καλά. Πραγματικά πολύ καλοί και δικαίως χειροκροτηθήκανε από το κοινό που άρχισε σιγά σιγά να μαζεύται.
Η ώρα δέκα και ανεβαίνουν για να στήσουν οι Unsane οι οποίοι τελικά ανέβηκαν 22.45, με μια αναμονή 45 λεπτών. Χώρις λόγο κατά την γνώμη μου, καθώς είναι μία καθημερινή μέρα, και όπως και να έχει οι υποχρεώσεις του καθενός πολλές. Συν το ότι τα μέσα για όποιον κινείται με αυτά, είναι μέχρι της δώδεκα με αποτέλεσμα κάποιοι να βιάζονται να φύγουνε για να προλάβουνε τους τελευταίους συρμούς. Στα του live όμως, οι Unsane ήτανε καταιγιστικοί παίζοντας χωρίς σταματημό και χωρίς να είναι φλύαροι. Με ένα ευχαριστώ μερικές φορές ενδιάμεσα από τα κομμάτια απέδωσαν με χαρακτηριστική άνεση και επιδεξιότητα ένα best of από τους τρείς πρώτους δίσκους. “Οrgan donor”, “Βath”, “Μaggot”, “Slag”, “Broke”, “Body Bomb”, “We’re Fucked” και εννοείται ο ύμνος “Scrape”, είναι μερικά από τα κομμάτια που θύμαμαι. ‘Εχοντας μεγάλα κέφια και οι τρεις τους, ακόμα και όταν δημιουργήθηκε κάποιο πρόβλημα με το μπάσο δεν πτοήθηκαν και συνέχισαν να παίζουν με όρεξη και κέφι κάνοντας το κοινό να γουστάρει ακόμα περισσότερο.
Είναι εμπειρία μεγάλη το να τους βλέπεις ζωντανά καθώς, live είναι ακόμα καλύτεροι. Πραγματικά είναι φορές που τα λόγια περισεύουν για μια συναυλία. Οι Unsane είναι μπαντάρα και το απόδειξαν χθές περίτρανα χωρίς ύφακι και χωρίς ροκσταριλίκι μέσα σε μία ώρα και ένα τέταρτο περίπου δώσανε το 100 τοις 100 προσφέροντας στο αθηναικό κοινό μπόλικες δώσεις βρώμικου noise rock! Μακάρι να έχουμε τη χαρά να τους ξαναδούμε μελλοντικά σύντομα.
