Ελληνικά
Θα ξεκινήσω από απλά και βασικά πράγματα. Τους Vektor τους είχα σε μεγάλη εκτίμηση λόγω των δύο μικρών επών που είχαν κυκλοφορήσει (“Black Future” / “Outer Isolation”), που… μεταξύ μας, προκάλεσαν σεισμό στους κύκλους του underground progressive thrash (βαφτίστε το όπως θέλετε, δε με νοιάζει), ωστόσο δεν ένιωσα ποτέ ιδιαίτερα δεμένη με τη μπάντα. Κυκλοφορούν πριν από μερικούς μήνες το “Terminal Redux” και τα βλαμμένα οπαδάκια του περίεργου ήχου σαν και του λόγου μου ανατινάζονται με το πρώτο άκουσμα, παρά το γεγονός ότι υπήρχαν πολλοί που ξενέρωσαν με την νέα πορεία που άρχισαν να χαράζουν οι Vektor. Που θέλω να καταλήξω… Για να καταλάβεις αν μια μπάντα (κοινώς) «σου κάνει» πρέπει να την δεις ζωντανά. Και αυτό που είδαμε ζωντανά όρισε εκ νέου τα όρια του σύμπαντος.
Τσαγκαροδευτέρα λοιπόν, 22 Αυγούστου, 100 βαθμοί κελσίου, 1000% υγρασία και φυσικά ο ΟΑΣΘ σταθερός στα ραντεβού του με τις πιο άβολες μέρες για απεργία, κάνει το θαύμα του ξανά. Η αλήθεια είναι ότι λίγο η ζέστη, λίγο οι απεργίες και έχοντας την Χαλκιδική ένα τσιγάρο δρόμο, το φοβήθηκα αρκετά το live. Ευτυχώς η προσέλευση του κόσμου ήταν καλή. Μάλιστα από νωρίς έξω από το venue συναντήσαμε / γνωρίσαμε κόσμο που ήρθε από τις γύρω χώρες για να απολαύσει Vektor, γεγονός που με χαροποίησε ιδιαίτερα.
Λίγα λεπτά μετά τις 21:00, το ένα και μοναδικό support της βραδιάς, οι Αθηναίοι Rapture, ανέβηκε στην σκηνή, αποδεικνύοντας ότι η επιλογή τους για support act ήταν απ’ τις πλέον ορθότερες και πως σαν συγκρότημα ήρθαν για να μείνουν. Ογκώδης ήχος, με επιβλητική παρουσία σχεδόν 45 λεπτών, που δεν καταλάβαμε πότε πέρασαν. Ενθουσιάστηκα αρκετά από άποψη απόδοσης από όλα τα μέλη. Ο καθένας είχε τον ρόλο του και όπως φάνηκε απέδωσαν τα μέγιστα όλοι τους. Εμφανής η συγκέντρωσή τους, τα καλοπροβαρισμένα κομμάτια και η εμπιστοσύνη στις δυνάμεις και το υλικό τους. Μου φάνηκαν αρκετά κατασταλαγμένοι και προσεκτικοί από όλες τις απόψεις. Μεγάλος σύμμαχός τους ήταν ο φοβερός ήχος που είχαν. Το σετ τους περιελάμβανε κομμάτια και από τον δίσκο τους “Crimes Against Humanity” και από το νέο τους ΕΡ “Total Madness Reigns”. Η δεκάδα των τραγουδιών τους συμπληρώθηκε από μια διασκευή στο “Sex and Violence” των Carnivore. Αναλυτικά: 1. Laboratories Of Infection, 2. Borderline Disorder, 3. White Phosphorus Annihilation, 4.Transorbidal Lobotomy, 5.Taken By Apathy, 6. Suicidal Cannibalism, 7.Unit Of Total Destruction, 8.Behind The Mask Of Evil, 9.Sadistic Shredding Of Flesh, 10. Sex And Violence.
Χωρίς ιδιαίτερες καθυστερήσεις και χωρίς να το παίζουν ντίβες, όπως μπαντούλες της γειτονιάς, οι Vektor ανεβαίνουν στη σκηνή. Δεν ξέρω τι πρέπει να σχολιάσω, τι πρέπει να αναφέρω σαν highlight στιγμιότυπο, ποιες είναι οι σωστές λέξεις που μπορούν να αποδώσουν σωστά όσες σκέψεις γυρνούν στο κεφάλι μου. Με απλά λόγια, οι Vektor ήρθαν και απέδειξαν με τον πιο ταπεινό τρόπο ότι δικαίως είναι μια από τις καλύτερες μπάντες του ακραίου ήχου στη σύγχρονη εποχή. Με όπλο την αγάπη τους για την progressive μουσική (progressive όχι με την στενά μουσική έννοια του όρου, αλλά τη μουσική που όντως εξελίσσεται με νέες φόρμες, δομές και συνθέσεις), οι Vektor μας πήραν παραμάζωμα και μας έβαλαν σε τροχιά κάπου ανάμεσα στ’ αστέρια. Άκρως επαγγελματική εμφάνιση, με απειροελάχιστα λάθη, φοβερή διάθεση και σπουδαία απόδοση! Το σετλιστ τους περιελάμβανε τον νέο τους δίσκο και σαν encore, επειδή ο λαός διψούσε και φώναζε τραγουδιστά “Veeektor Veeeektor”, μας έκαναν την χάρη και έπαιξαν το “Hunger for Violence”, το “Black Future” και το “Tetrastructural Minds”.
Ειλικρινά και χωρίς δόσεις υπερβολής, ήταν απ’ τα πιο άρτια live που έχω παρακολουθήσει ποτέ. Δεν ήταν ζωντανή εμφάνιση αυτή… Ήταν playback απ’ τους δίσκους και δεν το πήραμε χαμπάρι. Ο για ακόμα μια φορά εξαιρετικός ήχος του Eightball ήταν καταλυτικός στην επιτυχία της συναυλίας και για τα δυο συγκροτήματα. Η σεζόν άνοιξε δυνατά!
