Ελληνικά
Last Updated on 02:06 PM by Giorgos Tsekas
Είδος: Black Metal
Χώρα: Σουηδία
Εταιρία: Century Media
Στους καιρούς μας το Black Metal είναι ένα από τα πιο πλουραλιστικά και ποικιλόμορφα είδη που μπορεί να συναντήσει κανείς στους κόλπους της μουσικής που μας απασχολεί. Δεκάδες τάσεις, ποικιλία αισθητικής και κατευθύνσεων και όπως είναι φυσικό, αναρίθμητες μπάντες. Από one man projects που θα μας δώσουν μια στο τόσο ένα demo, μέχρι μεγάλα αναγνωρίσιμα ονόματα full σχημάτων με σταθερή, δισκογραφική και συναυλιακή παρουσία.
Μέσα σε αυτή την πλειάδα ονομάτων, σχημάτων και τάσεων, είναι αναγκαίο περισσότερο από ποτέ να κάνουν οι μεγάλες, κλασσικές μπάντες, αισθητή την παρουσία τους και αναφέρομαι κυρίως στο δισκογραφικό κομμάτι και μάλιστα σε καινούρια άλμπουμ από τους μεγάλους. Όσο και να μας συγκινούν τα νέα σχήματα, και όσο και αν χαιρόμαστε με την γενική ακμή του Black Metal ήχου, χρειάζεται χωρίς δεύτερη σκέψη και μια back to basics διαδικασία ώστε κανείς να μην ξεχνά όλα τα χαρακτηριστικά εκείνα που όρισαν το Black Metal.
Για όλα τα παραπάνω χάρηκα πάρα πολύ ακούγοντας το 15ο κατά σειρά άλμπουμ των Σουηδών Marduk, το οποίο έρχεται 5 χρόνια μετά από το προηγούμενο και μας προσφέρει γενναιόδωρα όλα εκείνα τα στοιχεία που θα περιμέναμε από μια κλασική Marduk κυκλοφορία.
Η επιθετικότητα που όρισε τον ήχο της μπάντας από την πρώτη στιγμή είναι εδώ. Μόνο που αυτή η επιθετικότητα δεν είναι πλέον προϊόν μονάχα μιας ακατέργαστης, ωμής δύναμης, μα ένα συνειδητό όπλο που δουλεύει ασταμάτητα με σκοπό να φέρει στο προσκήνιο το επιθυμητό αποτέλεσμα: Ναι το κάθε riff, το κάθε χτύπημα στα τύμπανα, ο κάθε στίχος είναι βαλμένα στο ακριβές, σωστό σημείο και παιγμένα την σωστή στιγμή.
“Και ποιο είναι το επιθυμητό αποτέλεσμα;” σας ακούω να ρωτάτε. “Ο απόλυτος ύμνος στον θάνατο”. Θα σας απαντήσω. Μιας και η μπάντα αφήνει πίσω την πολεμική θεματολογία και επιστρέφει στον θάνατο ως κεντρικό θέμα και σημείο αναφοράς στο παρών άλμπουμ.
Οι ταχύτητες είναι γρήγορες -αν και υπάρχουν και κάποιες mi tempo στιγμές, όπως για παράδειγμα το δεύτερο single του άλμπουμ (“Shovel Beats Sceptre”, το οποίο ενδεχομένως θα σας εκπλήξει-. Το riffing είναι τραχύ και παραπέμπει σε ένα επιτυχημένο πάντρεμα του “Rom 5:12” με το “Heaven Shall Burn… When we are Gathered”. Τα φωνητικά ανοίγουν την πόρτα του χάους και γενικά εδώ έχουμε ένα άλμπουμ με όλα τα Marduk στοιχεία υπερτονισμένα.
Το περιμέναμε καιρό και έπρεπε να έρθει. Η αναμονή τέλειωσε.
υγ. Στα πολύ θετικά επίσης και το εξώφυλλο το οποίο δένει άρτια με το κλίμα του άλμπουμ -ναι δεν με χάλασε η έλλειψη του λογότυπου την έχω συνηθίσει από την εποχή του “Viktoria”-. Μην ξεχάσω, το άλμπουμ κυκλοφορεί 1η Σεπτέμβρη.
