Ελληνικά
Last Updated on 08:38 PM by Giorgos Tsekas
Ένα χρόνο και κάτι μήνες μετά την προηγούμενη επέλαση των βετεράνων του heavy metal, Omen στην πόλη μας, ο Kenny Powell τα μάζεψε και ξανάρθε με την παρέα του. Αυτή τη φορά όμως, τα ηνία έχει πλέον αναλάβει ο δικός μας Νίκος Μύγας, μαζί με τον οποίο η μπάντα κυκλοφόρησε πρόσφατα ένα E.P με τίτλο “Alive”.
Με μια καθυστέρηση τριών περίπου τετάρτων στη σκηνή ανεβαίνουν οι γνωστοί στην πόλη πλέον Serpent Lord, οι οποίοι συνόδευσαν τους Omen στη σκηνή και τον Μάιο του 17. Μια από τις πιο συναυλιακά ενεργές μπάντες της Θεσσαλονίκης και έχοντας κυκλοφορήσει ένα δίσκο με τίτλο “Towards The Damned” μόλις μια μέρα πριν, οι Serpent Lord δημιούργησαν ένα μικρό ιερό να συνοδεύει την κατα κάποιο τρόπο αποκρυφιστική τελετουργία που μας παρουσίασαν στη σκηνή για να συνοδεύεσει τα κομμάτια τους. Κεριά, λιβανιστίρια, 2 κουκουλοφορεμένες μορφές πίσω τους και ηχάρα ήταν η τέλεια συνταγή να ανοίξουν για άλλη μια φορά ένα μεγάλο live της πόλης.
Τη σκυτάλη παίρνουν οι Τerra Incωgnita, οι οποίοι συνόδευουν τους Omen σε όλη την ελληνική τους περιοδεία (εκτός των Αθηνών).Για να είμαι ειλικρινής οι κύριοι με μπέρδεψαν πολύ μουσικά. Έχουμε ένα frontman με εμφανεις επιρροές από heavy metal μορφές, κιθαριστικά κόλπα και riff από τα 80’s, αλλά το όλο σύνολο δεν σε παρέπεμπε σε κάτι συγκεκριμένο. Αυτό βέβαια για πολλούς είναι καλό και για άλλους όχι. Εμένα παροτι μου αρέσουν τα μπερδέματα στη μουσική, το συγκεκριμένο με προβλημάτισε. Ωραία σκηνική παρουσία, ωραίος ήχος και καλή δυναμική αλλά δεν είναι τουλάχιστον κατ’εμε μια περίπτωση μπάντας που θα βάλω να ακούσω και σπίτι μου, δεν θα πω όμως όχι αν μου δοθεί η ευκαιρία να τους ξαναπετύχω live.
Με το που ακούγεται η εισαγωγή “Premonition” και στα καπάκια “Termination”, οι λιγοστοί παρευρισκόμενοι γέμισαν αμέσως τον τόπο με τις φωνές και τα ωωωω τους. Οι Omen ανεβαίνουν στη σκηνή και αρχίζει ένα πανηγυράκι μιάμισης ώρας περίπου από διαμάντια της δισκογραφίας τους, με εμφανή βάση στη χρυσή τριλογία “Battle Cry” – “Warning Of Danger” – “The Curse” αλλά και στο πρόσφατο “Alive”. Το συγκρότημα φαινόταν αρκετά συναισθηματικά φορτισμένο και δεμένο,αφου οι αγκαλιές δίναν και έπαιρναν, ενώ ο Kenny Powell αναφέρθηκε στον Νίκο ως το “νέο του παιδί”, σβήνοντας τελείως από το μυαλό μου την περσινή τους εμφάνιση. Πλήρως ανανεωμένοι από πολλές απόψεις. Κορυφαία στιγμή ήταν βέβαια το αφιέρωμα του Νίκου στον Mark Shelton και στον J.D. Kimball στο κομμάτι “Don’t Fear The Night” όπου έγινε το σώσε. Το σετλιστ περιείχε αρκετά αγαπημένα, όπως “Death Rider”, “Ruby Eyes Of The Serpent”, “Teeth Of The Hydra”, “Battle Cry” και “Die By The Blade”.
Η προσέλευση του κόσμου ήταν λιγοστή που δικαιολογείται εν μέρει λόγω Κυριακής αλλά και λόγω του οτι δεν είχε περάσει πολύς καιρός από την τελευταία τους εμφάνιση στο Eightball. Το πρόγραμμα βγήκε πανηγυρικά εκτός ώρας χωρίς βέβαια να πτοηθούμε ιδιαίτερα και ο ήχος ήταν εξαιρετικός και στα τρία γκρουπ.
