Ελληνικά
Last Updated on 08:12 PM by Giorgos Tsekas
Up The Hammers Festival XVI, Day II @Gagarin 11.06.2022
Conception, Picture, Trespass, Traveler, Solitary Sabred, Stray Gods, Vultures Vengeance , Konquest
Konquest
Η δεύτερη μέρα ξεκίνησε με τους Konquest να έχουν τον άχαρο ρόλο να παίξουν στον λίγο κόσμο που βρέθηκε εξαρχής στο Gagarin. Βέβαια, κάτι τέτοιο δεν τους πτόησε και απέδωσαν με εξαιρετική ενέργεια και διάθεση τα κομμάτια από το μοναδικό τους άλμπουμ καθώς και άλλα από επερχόμενη κυκλοφορία. Παρόλο που είναι νέο συγκρότημα, είχε πολύ καλό δέσιμο πάνω στη σκηνή και σίγουρα μπαίνουν στο μικροσκόπιο μας για το μέλλον. Τέτοια συγκροτήματα θέλουμε για να είμαστε αισιόδοξοι για το μέλλον του παραδοσιακού μέταλ.
Solitary Sabred
Επόμενοι στη σκηνή ανέβηκαν οι Κύπριοι Solitary Sabred, όπου είχαν μαζί τους και έναν φανατικό πυρήνα οπαδών. Το “By Fire and Brimstone” είχε ξεχωρίσει για μένα στις κυκλοφορίες του 2020 και ανυπομονούσα να ακούσω μέρος του, ζωντανά. Είχα ξαναδεί βέβαια το συγκρότημα στο παρελθόν και δεν είχα την παραμικρή αμφιβολία για την απόδοση τους. Απέδωσαν εξαιρετικά και κέρδισαν οπαδούς και μη. Λυρικό heavy/power με επική διάθεση και νότες νοσταλγίας, ένα μουσικό ταξίδι στο χρόνο. Κέρδισαν το χειροκρότημα του κόσμου και μας θύμισαν πως η Κύπρος αν και μικρή χώρα, έχει μια πολύ δυνατή σκηνή.
Vultures Vengeance
Τους Ιταλούς Vultures Vengeance θα τους έβλεπα πρώτη φορά αλλά δεν χρειάστηκαν παρά μόνο μερικά λεπτά για να με κερδίσουν. Το συγκρότημα ήταν μια πειστική χρονοκάψουλα από τα 80”s με την πολύ καλή έννοια. Στήσιμο, παίξιμο, ενδυμασία, ενέργεια, μουσική, απόδοση, ήταν πραγματικά σαρωτικοί. Νομίζω ήταν η καλύτερη εμφάνιση του 2ημέρου από τις πρώτες μισές μπάντες που έπαιξαν. Όπως και οι συντοπίτες τους Konquest έχουν όλο το πακέτο και αυτό που πρέπει να προσπαθήσουν να κάνουν είναι να χτίσουν με σταθερά βήματα μια αξιόλογη δισκογραφία. Τους το ευχόμαστε και πιστεύω πως θα το καταφέρουν. Πέρα από αυτό βέβαια, μακάρι να μας ξανάρθουν σύντομα γιατί στο live ήταν απολαυστικοί!
Stray Gods
Οι Stray Gods θα πραγματοποιούσαν την πρώτη τους εμφάνιση μεν, είναι πολύ έμπειροι μουσικοί δε. Ένα συγκρότημα φόρος τιμής στους 80′s Iron Maiden, με δικό τους πρωτότυπο υλικό και τις όποιες ομοιότητες να υπάρχουν εσκεμμένα. Εξάλλου το μπλουζάκι του Bob Katsionos “Μόνο Μaiden” δεν άφηνε και πολλά περιθώρια αμφισβήτησης. Η φωνή του Artur Almeida μοιάζει πραγματικά πολύ με αυτήν του Bruce Dickinson. Ωραία η επιλογή να παίξουν το “Judas Be My Guide“, ένα τραγούδι αδικημένο και από τους ίδιους τους Maiden. Παίξανε επίσης το “War In Heaven” ως φόρο τιμής στον Bill Tsamis και η γενικότερη παρουσία τους, ανέβασε ακόμη περισσότερο τη διάθεση του κόσμου.
Traveler
Οι Traveler είναι από τα συγκροτήματα που περίμενα πώς και πώς να δω, καθώς και οι δύο δίσκοι τους αποτελούν ωδή στο κλασικό μέταλ. Ε, λοιπόν ζωντανά ηχούσαν ακόμη καλύτερα. Ο ήχος ακουγόταν πιο ωμός και η φωνή του Jean–Pierre Abboud, ακόμη πιο τραχιά. Πολύ καλός frontman επίσης, για την γενικότερη παρουσία του στη σκηνή. Δυναμικός και επικοινωνιακός. Αντιλαμβάνομαι ότι είδαμε στους Traveler, γιατί ήρθαν στα πλαίσια ενός φεστιβάλ. Πραγματικά όμως, δεν τους λείπει τίποτα ώστε να ξεκινήσουν να δίνουν δικές τους headline συναυλίες. Νομίζω πως είναι θέμα χρόνου να συμβεί. Πολύ καλοί, κέρδισαν όλο τον κόσμο, που είχε αρχίσει να πληθαίνει.
Trespass
Kαι αφού είχαμε απολαύσει κάποια από τα συγκροτήματα που περιμένουμε να λάμψουν στο μέλλον, ήρθε η ώρα να κάνουμε μια βαθιά βουτιά στο παρελθόν. Είναι χαρακτηριστικό των Trespass πως παρόλο που δημιουργήθηκαν το 1979, κυκλοφόρησαν την πρώτη ολοκληρωμένη τους δουλειά, το 1993. Έχουν καταφέρει όμως να γράψουν κάποια πολύ καλά τραγούδια που όπως φαίνεται από τις θερμές αντιδράσεις του κόσμου, δεν ξεχάστηκαν ποτέ. Εκπροσωπούν τη σχολή που πιστεύει πως η ομορφιά κρύβεται μέσα στην απλότητα. Ωραίες μελωδίες, δισολίες και ρεφρέν φτιαγμένα για να τραγουδιούνται. Ωραία εμφάνιση με τον κόσμο να τους αποθεώνει.
Picture
Mπορεί η κουβέντα για το ποιος έκανε την καλύτερη εμφάνιση του διημέρου να σηκώνει συζήτηση, σίγουρα όμως η εμφάνιση των Picture ήτα η πιο συγκινητική. Αρχικά έβλεπες μια παρέα ηλικιωμένων και αμφέβαλες για το τι θα ακολουθήσει. Όλα αυτά όμως μέχρι να ξεκινήσουν να παίζουν. Ας θεωρήσουμε την πείρα τους δεδομένη. Η απόδοση τους όμως; Το παίξιμο ακριβείας; Η διάθεση τους; Η εν γένει παρουσία τους; Όλα αυτά, αντιστρόφως ανάλογα σε σχέση με τον κατά τα άλλα πανδαμάτορα χρόνο. Το υλικό των Picture χωρίζεται σε hard rock και heavy metal περίοδο και αυτό τους κάνει ακόμη πιο ενδιαφέροντες. Αρχηγική εμφάνιση που θα μπορούσε να δικαιολογήσει και headline παρουσία.
Conception
Η ακύρωση των Titan Force, έφερε τους Conception στη θέση του headliner και μάλιστα για την πρώτη τους εμφάνιση στη χώρα μας. Ήταν να παίξουν κάποια στιγμή τη δεκαετία του ’90 και έκτοτε πέρασαν στην κατηγορία των συγκροτημάτων που απλά δεν περιμένεις ποτέ να δεις. Και όμως το reunion του 2018, έφερε και νέο δίσκο που μάλιστα τον προώθησαν ζωντανά, αποδεικνύοντας πως δεν πρόκειται για nostalgic act. Πολλοί θα περίμεναν περισσότερα τραγούδια από το “Parallel Minds” αλλά η συνολική εμφάνιση δε νομίζω πως άφησε κανέναν παραπονεμένο. Το συγκρότημα είχε άκρως επαγγελματικό στήσιμο και απόδοση και απέδωσε με ακρίβεια. Η αλήθεια είναι όμως ότι ο Roy Khan έκλεψε την παράσταση και είναι σίγουρα από τους καλύτερους performers που μπορεί να δει – ακούσει κάποιος. Εξαιρετικός φωνητικά, επικοινωνιακός, χαμογελαστός, θεατρικός με μία σχεδόν υπερβατική παρουσία καθ‘ όλη τη διάρκεια του Live. Απωθημένο για αρκετούς αυτή η εμφάνιση, έκλεισε με ιδανικό τρόπο το φεστιβάλ Που τη δεύτερη του μέρα κατάφερε να προσελκύσει περισσότερο κόσμο. Νομίζω πως η εμφάνιση των Conception έπαιξε καταλυτικό ρόλο σε αυτό και ευτυχώς μας δικαίωσαν
