Αφού σας έμαθα και σε μη metal κριτικές και συνεντεύξεις, πάμε άλλη μια. Σήμερα φιλοξενούμε τον Μπάμπη Νίκου (Angel’s Arcana, Hada) και την νέα του μπάντα, The Flower Of Love. Μια punk/garage/gothic μπάντα, με την οποία πρόσφατα κυκλοφόρησε το EP “Pan’s not Dead”, μια κατά την γνώμη μου εξαιρετική κυκλοφορία. Για πάμε να δούμε τι μας είπε…
Είναι η πρώτη φορά που μιλάμε μαζί για κάποιο περιοδικό, οπότε σε καλωσορίζω στο Metal Invader. Ας ξεκινήσουμε με την κλασική ερώτηση. Πες μας λίγα λόγια για την μπάντα, ώστε να συστηθείτε στους αναγνώστες μας.
Γεια σου Νίκο, μιλάμε ναι πρώτη φορά για κάποιο περιοδικό αλλά όχι γενικά, μιας και γνωριζόμαστε χρόνια στη μικρή μας ελληνική σκηνή. Οι The Flower of Love είμαστε εγώ στην κιθάρα και στη φωνή και ο Raphael Saini στα τύμπανα. Για τις ανάγκες των ηχογραφήσεων του πρώτου μας EP έπαιξα και το μπάσο. Τιτλοφορείται Pan’s not Dead και κυκλοφόρησε σε 100 limited digipak cds από την FYC Records τον περασμένο Μάρτιο.
Το “Pan’s not Dead”, αποτελείται από 5 κομμάτια εκ των οποίων το 1 είναι διασκευή. Υπήρχαν κι άλλα κομμάτια που τα αφήσατε στην άκρη για μελλοντική χρήση ή βγήκε EP και όχι full album λόγω άλλου λόγου;
Υπήρχαν κι άλλα κομμάτια. Επιλέξαμε να τα κρατήσουμε για ένα μελλοντικό full length και να ξεκινήσουμε με το EP αυτό μια πρώτη επαφή με τον κόσμο.
Πως πάει το EP μέχρι στιγμής από κριτικές, περιοδικά και κόσμο;
Πολύ καλύτερα απ’ ό,τι περίμενα. Να σου πω την αλήθεια δεν το έστειλα καν σε εταιρείες και στην αρχή ανέβηκε μόνο ψηφιακά στο bandcamp. Λίγες μέρες αργότερα με πήρε τηλέφωνο ο Νίκος από την FYC Records και μου πρότεινε να αναλάβει την κυκλοφορία. Πίστεψε στο υλικό, το έχει τρέξει πολύ και συνεχίζει να το κάνει. Nα πω εδώ, για την ιστορία, οτι είναι ένας από τους ελάχιστους ανθρώπους που παρήγγειλαν το πρώτο demo της πρώτης μου μπάντας, μετά από κριτική στο Metal Hammer, πίσω στο 2003.
Είσαι στην μπάντα μαζί με τον Raphael Saini (Cripple Bastards, ex-Iced Earth). Σύμφωνα με το δελτίο τύπου της εταιρίας, γνωριστήκατε όταν παίζατε στους Visions Of Atlantis το 2012. Πως αποφασίσατε να προχωρήσετε μαζί και μάλιστα εκτός metal;
Η αλήθεια είναι οτι συναντηθήκαμε σε ένα σχήμα που δεν ήταν ακριβώς στα ακούσματά μας. Ο Raphael ήταν τότε session drummer της μπάντας κι εγώ, που ήδη γνώριζα τα παιδιά μέσω της Maxi Nil που τραγουδούσε στους VoA εκείνη την περίοδο, τους βοηθούσα, επίσης ως session, σε κάποια live. Αργότερα οι τρεις μας, εγώ, η Μάχη και ο Raphael, μαζί με τον Κώστα Βρεττό από τους Wardrum, φτιάξαμε τους Jaded Star και ηχογραφήσαμε μαζί το πρώτο album. Παράλληλα όμως και εγώ και ο Raphael κάναμε κι άλλα πράγματα. Εγώ σε πιο goth ύφος και εκείνος σε gridndcore με τους Cripple Bastards, αφού προηγουμένως είχε υπάρξει drummer των Iced Earth τη χρονιά που κυκλοφόρησαν το “Plagues of Babylon”. Όπως καταλαβαίνεις, δεν κολλάμε στα ήδη. Έχουμε μελετήσει πολλές σκηνές και πλέον λειτουργούμε εντελώς αυθόρμητα. Τίποτα δεν απαγορεύεται, τίποτα δεν επιβάλλεται και οι επιρροές μας θα εμπλουτιστούν ακόμα περισσότερο στο μέλλον.
Πιστεύεις ότι μια international μπάντα (εννοώντας με μέλη από διαφορετικές χώρες) είναι εύκολη στην συνεννόηση και στην δημιουργία μουσικής; Πόσο εύκολα ή δύσκολα δούλεψε για σας αυτό;
Είναι θέμα σχέσης. Μπορεί να βρίσκεσαι με έναν άνθρωπο στο ίδιο δωμάτιο και να μην καταφέρετε να συμφωνήσετε σε τίποτα και ποτέ. Με τον Raphael δεν υπήρξε τέτοιο θέμα. Είμαστε φίλοι πάνω απ’ όλα. Δεν του ζήτησα ποτέ να αλλάξει κάτι στα μέρη των τυμπάνων που ηχογράφησε αλλά ούτε κι εκείνος. Ό,τι ηχογράφησε και μου έστειλε, αυτό μπήκε και στο EP. Επίσης φτιάξαμε το σχήμα χωρίς φιλοδοξίες, ούτε εμπορικές ούτε προσωπικές, και αυτό μόνο ευκολότερα μπορεί να κάνει τα πράγματα.
Στην κυκλοφορία αυτή, έχεις αναλάβει την παραγωγή και όλα τα όργανα εκτός από τύμπανα… οριακά δεν είσαι one man band δηλαδή. Πόσο σου έλυσε τα χέρια αυτό και πόσο σε δυσκόλεψε ταυτόχρονα σε θέμα χρόνου και πίεσης;
Είναι αρκετά κουραστική διαδικασία να πω την αλήθεια. Δεν έχεις όρεξη να ακούσεις καν το υλικό μετά από τόσες ώρες ηχογράφησης και μίξης. Σου δίνει όμως τη δυνατότητα να παραμείνεις όσο πιο κοντά γίνεται στην αρχική ιδέα. Δεν είμαι ο καλύτερος παραγωγός εκεί έξω, far from that, αλλά πρώτον δε με ενδιαφέρει η τελειότητα καθόλου και δεύτερον από κάθε δουλειά στην οποία αναλαμβάνω την παραγωγή, μαθαίνω και γίνομαι καλύτερος σε έναν τομέα που με ενδιαφέρει πολύ όπως είναι ο ήχος.
Πες μας για τους συντελεστές της κυκλοφορίας. Ξέρουμε φυσικά ότι κυκλοφόρησε από την FYC Records, του αγαπημένου εδώ και χρόνια Wrath. Ποιοι άλλοι έβαλαν το λιθαράκι τους στην δημιουργία αυτού του EP;
Ο Άρης Λάμπος ανέλαβε το εξώφυλλο, ο Νίκος Σταυριδάκης το layout του cd και ο Γιώργος Λαμπράκης το official video για το “My Last Will”. Στο Cut Fire Mixing Studio του Al Bandino ηχογράφησε ο Raphael τα φωνητικά για τη διασκευή που κάναμε στο “Policia”.
Στον τομέα των ζωντανών εμφανίσεων πως το βλέπεις; Είναι εφικτό να σας δούμε live κάποια στιγμή;
Θα ήθελα πολύ. Είναι λίγο δύσκολο λόγω απόστασης μιας και ο Raphael ζει στην Ιταλία, το έχουμε όμως στο μυαλό μας και δεν αποκλείεται σε καμία περίπτωση.
Έχεις/έχετε σχέδια για επόμενη κυκλοφορία; Προσωπικά περιμένω συνέχεια καθώς το EP μου άρεσε πάρα πολύ.
Αυτή τη στιγμή που μιλάμε οι ηχογραφήσεις για το πρώτο μας full length έχουν ξεκινήσει!
Μπάμπη σε ευχαριστώ για τον χρόνο σου, κλείσε την συνέντευξη όπως θέλεις εσύ.
Κι εγώ σε ευχαριστώ για το ενδιαφέρον Νίκο. Take care to make it known that the great god Pan is not dead.
