Η αλήθεια είναι ότι τη συγκεκριμένη συναυλία την περιμέναμε πως και πως. Αφενός επειδή είχαμε ακούσει την καταπληκτική τους – και sold out παρακαλώ – εμφάνιση στην πρωτεύουσα, αφετέρου επειδή οι Harakiri for the Sky είναι ένα από τα πολύ ιδιαίτερα συγκροτήματα του ακραίου και σκοτεινού μουσικού μορφώματος, οπότε η ευκαιρία να τους δούμε την περασμένη Παρασκευή στο Eightball Live Stageήταν δώρο θεών. Αλλά ας τα πάρουμε όλα από την αρχή.
Την βραδιά άνοιξαν οι Nihilism, ένα Black Metal συγκρότημα της πόλης μας, τους οποίους θα έβλεπα για δεύτερη φορά να παίζουν ζωντανά. Η δεύτερη αυτή παρακολούθησή τους μου άφησε αρκετά θετική γεύση για αρκετούς λόγους, μερικοί εκ των οποίων είναι οι εξής: αρχικά τους είδα πολύ πιο συμπαγείς σε σχέση με την προηγούμενη φορά κι ας ήταν μειον ένα μέλος αν κατάλαβα (και θυμάμαι) καλά. Πολύ πιο σταθερό παίξιμο, ελαφρώς πιο εσωστρεφείς, με τη λογική ότι αυτό αρμόζει στο ιδίωμα που υπηρετούν, και σίγουρα στα περίπου 40 λεπτά που τους άνηκε το σανίδι, το γεγονός ότι δεν απευθύνθηκαν στο κοινό (η εσωστρέφεια που ανέφερα προηγουμένως), έκαναν ακόμα πιο ατμοσφαιρική την εμφάνισή τους, συνεπώς θεωρώ ότι οι Nihilism αποτέλεσμα το ιδανικό ‘πρώτο πιάτο’ της βραδιάς.
Για την συνέχεια, ένα από τα πιο ιδιαίτερα συγκροτήματα της ελληνικής σκηνής, οι Shadowcraft. Γνωστοί για τις εκκεντρικές τους εμφανίσεις (κυριολεκτικά και μεταφορικά) ήταν πράγματι αυτό που περίμενα να δω. Ιδιαίτερα σκηνικά, Baphomet-ο-κεφαλές, καρβουνιασμένοι στο σώμα σε σημείο που δεν ξεχώριζαν απο το background (ήταν πραγματικά βαμμένοι μαύροι) και φυσικά το βασικό τους στοιχείο, οι extremeσυνθέσεις τους, άναψαν τα αίματα. Είχα και αρκετό καιρό, ίσως και χρόνια, να τους δω επί σκηνή, οπότε σίγουρα οι εντυπώσεις που μου άφησαν μόνο θετικές μπορούν να χαρακτηριστούν. Παράλληλα, το γεγονός ότι είχαν συνδιαλλαγή με το κοινό, από τη μια πλευρά έδειξαν ότι ‘το έχουν’ ζωντανά, απο την άλλη έδειξαν μια οικειότητα που σίγουρα προσμετράται στα συν. Μακάρι να τους βλέπουμε και πιο συχνά σε ανάλογες συναυλίες.
Οι headliners, Harakiri For The Sky, ήταν το ακριβώς αντίθετο από τους Shadowcraft, χωρίς να θέλω να δώσω αρνητική χροιά σε αυτό που περιγράφω. Ήταν σεμνοί σε σημείο που θεωρούσες ότι η δεδομένη εμφάνισή τους ήταν από τις πρώτες τους, χωρίς props, χωρίς παιχνίδια με το κοινο, μας σέρβιραν με απρόσωπη αλλά ταυτόχρονα τόσο προσωπική παράσταση. Με το setlist να περιλαμβάνει κομμάτια από όλη την μέχρι τώρα πορεία τους, οι HFTS μεταπηδούσαν από το ένα κομμάτι στο άλλο ακούραστα, κι ας είναι περίπου 7λεπτο το μικρότερο σε διάρκεια κομμάτι τους. Χωρίς να κάνουν κάτι ιδιαίτερο επάνω στο σανίδι, κατάφεραν όχι μόνο να κεντρίσουν το ενδιαφέρον των παρευρισκομένων (σημειωτέον ότι είδα κόσμο από πολύ διαφορετικά μουσικά backgroundνα βρίσκονται ανάμεσα στο κοινό, οπότε μάλλον οι Harakiri κάνουν κάτι καλά), αλλά να δημιουργήσουν μια ατμόσφαιρα τόσο «αποπνικτική» που και να ήθελες να κάνεις κάτι διαφορετικά, δε μπορούσες παρά να τους κοιτάς αποσβολωμένος, όσο έπαιζαν με τόση άνεση και παικτική ευφράδεια τις τόσο περίπλοκες συνθέσεις τους. Απέδειξαν ότι σίγουρα άξιζε η αναμονή και η εμπιστοσύνη που τους έχει δείξει το κοινό και είμαι πεπεισμένη ότι όχι μόνο θα τους ξαναδούμε μελλοντικά στην πόλη μας, αλλά θα έχουν μάλιστα και ακόμα περισσότερο κοινό στην πλατεία τους. Εις το επανιδείν, λοιπον!
