Ότι υπάρχει ένα κοινό που μεγάλωσε και μεγαλώνει, ηλικιακά και σε πλήθος, χωρίς να το νοιάζει τι θα πει η παραδοσιακή μερίδα οπαδών και Τύπου, δεν το μάθαμε χτες. Ούτε λίγες μέρες πριν στους Disturbed. Όχι πως τα δυο συγκροτήματα μοιάζουν ή έχουν κοινό target group. Απλά ο χατζημεταλλισμός όσο και να φωνάζει, πότε δικαίως και πότε αδίκως, αφενός οι Lamb of God είναι Thrash και αφετέρου έχουν κόσμο. Πολύ. Και φανατικό. Και προφέρονται Λαμ οφ γκοντ. Για να τα λέμε όλα. Είχα πάει με τον τωρινό αρχισυντάκτη μας πριν σχεδόν δέκα χρόνια στο Fuzz. Και τότε είχαν γαμήσει, αλλά αυτή την φορά η φάση ήταν κλάσεις ανώτερη. Γεμάτο, αλλά όχι τίγκα, το Gazi Music Hall έσταζε ιδρώτα από την καύλα του κόσμου, και τη ζέστη… οκ.
Η βραδιά ξεκίνησε με τους ανέλπιστα (για μένα) καλούς Aetherian, που μας βάλανε στο πνεύμα μας και με ανάγκασαν με την εμφάνιση τους να ασχοληθώ με αυτούς σύντομα και δισκογραφικά (δεν είχα τσεκάρει την κριτική που είχαμε ανεβάσει δυστυχώς…). Μεστή εμφάνιση και μεγάλη ανταπόκριση από το κοινό. Καθαρός ήχος που στηριζόταν στις κιθάρες και στα καλογραμμένα και εκτελεσμένα κομμάτια. Για σχεδόν σαράντα λεπτά οι Αθηναίοι κέρδισαν τις εντυπώσεις.
Μετά από ένα μισάωρο αναμονής στην σκηνή ανέβηκαν οι Lamb Of God. ‘If I die, you are forgiven’, ο κόσμος και έμπα με ‘Omerta’ και αντίο ζωή. Μεγάλη εμφάνιση με ‘Ruin’, ‘Walk With Me In Hell’ και ‘Now You’ve Got Something To Die For’ να συμπληρώνουν την πρώτη τετράδα χιονοστιβάδας που μας πλάκωσε. Συναυλιακά τραγούδια, αγαπημένα από τον κόσμο που συμμετείχε με πάθος. Ο Blythe είναι frontman επιπέδου Champions League με έμφαση στο να φτύνει τους στίχους και να ξεσηκώνει το κοινό. Όλα τα μέλη ήταν σε εξαιρετικό βράδυ, ενώ άξιος και ο Art Cruz πάλεψε να καλύψει το κενό του Chris Adler πίσω από τα ντραμς. Ριφφάρες, κομματάρες, ιαχές, γροθιές και κορμιά στον αέρα με ατελείωτο crowdsurfing και ένα σετλιστ εντελώς best-of με αποθεωτικές στιγμές τα ‘Hourglass’, ‘Laid To Rest’ και ‘Redneck’, αλλά με ηχηρές απουσίες… (βλέπε ‘Resolution’ και ‘Wrath’), ενώ έπαιξαν μόνο 75 λεπτά… που θεωρώ λίγο.
Από τα δυνατά Live της χρονιάς που διανύουμε, που θα μνημονεύετε για χρόνια.
