Αυτό που συνέβη το βράδυ της Κυριακής στο Κύτταρο, ήταν μια συγκυρία άνευ προηγουμένου. Δεν θα το έβαζα στα απωθημένα πολλών οπαδών του ακραίου ήχου, αλλά κυρίως στα πιο “τρελά όνειρα” αυτών, καθότι δεν θα πίστευε κανείς πως εν έτει τα δυο μεγαλεία από τη Σουηδία, Sacramentum και Bewitched θα ένωναν τις δυνάμεις τους για μια μοναδική συναυλία, μια άκυρη Κυριακή του 2023. Και όμως έγινε, και η καύλα έφτασε ταβάνι.
Πρώτοι στη σκηνή οι Bewitched. Παρότι ο κύριος λόγος που κατέβηκα ήταν οι Sacramentum, μπορώ να πω πως απόλαυσα περισσότερο το γραφικό, σατανικό ατσάλι που κέρασαν οι κύριοι από την επαρχία της Umea. Την τιμητική του στο set είχε το “Diabolical Desecration” το οποίο εξακολουθεί να φιγουράρει στην κορυφή από πολλές απόψεις για τον black/death ήχο, από το 1996 που η Osmose Productions το έβγαλε παραέξω. Και εκεί που πήγαμε να χορτάσουμε και να σβήσουμε την κάψα από τον όλεθρο, έσκασε και από το πουθενά ένα “Burning Paradise”, μαζί με το “Deathspell”, και για πολλούς, οι συναυλία κάπου εκεί τελείωσε, ανταλλάσοντας μερικές κουβέντες με τους θαμώνες που κατέβηκαν για άλλη μια φορά από διάφορες περιοχές της Ελλάδας, παρά τη δύσκολη κατάσταση που επικρατεί στο κυκλοφοριακό λόγω των ημερών.
Και αμέσως επόμενοι, οι Sacramentum με το “Far Away From the Sun”. Πλήρης έκσταση, απόλυτη μαγεία και ατμόσφαιρα από άλλο πλανήτη. Η απόδοση της μπάντας τέλεια, αλλά όπως προανέφερα, ίσως, αυτό το είδος επιβάλλει περισσότερες στουντιακές ακροάσεις παρά live αποδόσεις. Το κλασσικό άλμπουμ που τιμήθηκε ακούστηκε ολόκληρο με τη συναυλία να λήγει αρκετά νωρίς σε σχέση με άλλες (επιτέλους μια διοργάνωση που κατανοεί πως πρέπει να προλάβουμε και τα μέσα που την Κυριακή είναι που είναι άφαντα), όμως όλοι φύγαμε χορτασμένοι και με το παραπάνω. Αυτό που ενδεχομένως θα άλλαζα για να απογείωνα τελείως τη φάση, είναι το να έβαζα πρώτα Sacramentum και έπειτα τους Bewitched για το αποτελειωτικό ολοκαύτωμα.
Όπως και να έχει, κάθε συναυλία που κατεβάζει στην πρωτεύουσα το τρίπτυχο Τρίκαλα-Λάρισα-Θεσσαλονίκη, είναι μια εξαιρετική συναυλία.