Δεν χωρά η παραμικρή αμφιβολία ότι οι Therion υπήρξαν μια καθοριστική μπάντα για τη Σκανδιναβική μέταλ σκηνή. Από τις πρώτες μέρες του συγκροτήματος και τις κυκλοφορίες που κέντρισαν το ενδιαφέρον στα τέλη της δεκαετίας του ’80, με πυρήνα ακροατών από τον extreme και death metal χώρο, έκαναν ένα τολμηρό άλμα κατά τα μέσα της δεκαετίας του ’90 προς τον ατμοσφαιρικό ήχο επίσης και μετά από μια πληθώρα εξαιρετικών δίσκων, το 2004 τα άστρα συγκλίνουν και δημιουργούν την τελειότητα – το “Lemuria”, που έρχεται στη ζωή ταυτόχρονα με το “Sirius B”.
Συγκεκριμένα, στις 24 Μαίου του 2004 το γκρουπ με καταγωγή την Σουηδική επαρχία Upplands Väsby, κυκλοφορεί μέσω της Nuclear Blast δυο ογκόλιθους για το τότε σχετικά νεοσύστατο είδος, symphonic metal. Χρονιά ορόσημο μάλιστα, για το συγκεκριμένο είδος, αν λάβουμε υπόψιν πως ήρθε μαζί με το χρυσό “Once” των Nightwish, το ντεμπούτο των Wintersun, το “Silent Force” των Within Temptation και το “Eppur Si Muove” των Haggard. Οι Therion όμως, εξιστορούν τους βίους μυθικών τεράτων, ταξιδεούν στα άστρα και γράφουν συμφωνίες. Η Λεμουρία, είναι μια αλληγορία της χαμένης ατλαντίδας. Μια ιστορία που διηγείται ο Τυφώς, που πάλεψε γενναία με τους Ολύμπιους Θεούς, γραμμένη σε ρούνους με μια διάλεκτο χαμένη στο χρόνο, όπως και οι γενναίες γοτθικές φυλές του Berik. Κάθε κομμάτι στο “Lemuria” και ένα ταξίδι σε μια διαφορετική εποχή. Μια ομάδα μουσικών βγαλμένη από όνειρο, υπό την αιγίδα της Φιλαρμονικής Ορχήστρας της Πράγας.
Από την άλλη έχουμε τον Σείριο Β, τον δίδυμο του αστερισμού του Σείριου που γνωρίζουμε. Το πιο λαμπρό άστρο στον ουρανό. Ένα έπος γραμμένο με Βαβυλωνιακές αναφορές, μάχες θεών με τεράτων, πυλώνας της δημιουργίας του κόσμου. Το θεολογικό στοιχείο συνυφασμένο με το μεταλ πιο έντονο από ποτέ. Μια πατέντα που συνεχίζεται μέχρι και σήμερα με τρομερή επιτυχία από τους Therion και δεν απογοήτευσε στιγμή. Ένας δίσκος με έντονες power metal αναφορές, χορωδιακά στοιχεία και συμφωνικές μελωδίες, υπό ένα υποφαινόμενο extreme πρίσμα.
Το σύμπαν των Therion δεν έπαψε ποτέ να φαντάζει συναρπαστικό, σε βαθμό που αλλοιώνεται η πραγματικότητα με τη φαντασία.
